Valeriano: Diferenzas entre revisións

Valeriano contaba con toda a confianza do Senado e a súa política foi encamiñada a favorecer os senadores en detrimento do Imperio. Era un dirixente hábil, pero ao longo do seu reinado multitude de exércitos invadiron o imperio, polo que se veu na necesidade pra se enfrontar a defensa, en delegar no seu fillo o goberno da parte occidental do imperio, reservandose para si a parte oriental do mesmo.

 

 

A ameaza goda levou a reforzar as terras do [[río Danubio|Danubio]] Inferior, á custa de debilitar o Danubio Superior e o baixo [[río Rhin|Rhin]]. Iso foi pronto advertido e aproveitado polos [[francos]]. No [[256]] unha nova coalición atravesou o Rhin, cruzou a Galia e chegou a España. Unha parte mesmo chegou a África. Os emperadores conqueriron algunhas vitorias contra deles, pero entón unha nova coalición invadiu Italia. Tratase dos [[alamán]]s. As cidades do Imperio comprenderonn pronto que non había ningún poder capaz de protexelas, polo que escomenzaron a construir murallas capaces de soster un longo asedio. Era moi frecuente ver os [[bárbaro]]s das lexións, que supostamente estaban para defendelos, pasandose ao bando contrario. Ademais, nunha epoca en que os soldados eran tan necesarios, os cristiáns negabanse a formar parte do exército, xa que se lles esixía aceptar a divindade dos emperadores, ao que se negaban, polo que eran tratados coma traidores. De tal xeito que foron perseguidos e martirizados moitos deles nesta época. A consecuencia dun decreto do [[257]], morreu o papa [[Estevo I, papa|Estevo I]], e o mesmo lle ocorreu a [[Cibrán de Cartago|San Cibrán]] no [[258]].