Revisión como estaba o 5 de marzo de 2015 ás 23:03 editar Chairego apc (conversa \| contribucións) Administradores 154.385 edicións →‎Distribución en Galicia ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 14 de maio de 2015 ás 19:45 editar desfacer BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Bot: Substitución automática de texto (-\\|[ ][Ee]nlaceautor[ ]= +\|ligazónautor=); cambios estética Edición máis nova →
Liña 32: A súa pelaxe renóvase unha vez ao ano, na época estival, A [[visión]] non a teñen moi desenvolvida comparada con outros [[Sentido (bioloxía)\|~~sentido~~sentidos]]s, aínda que si pode ver en [[cor]] durante a noite. A longa distancia recoñecen formas mais non detalles, e detectan moito mellor animais ou obxectos en movemento que inmóbiles. Nalgunhas situacións desfavorables poden erguerse sobre as súas patas traseiras para aumentar o seu campo de visión. O seu [[oído]] é extremadamente agudo e desenvolvido do mesmo xeito có [[olfacto]] que é excelente, finísimo e, sen dúbida, o seu sentido máis desenvolvido e o que máis lles axuda na súa vida cotiá. Grazas a el poden detectar a longa distancia moitas das súas fontes de [[alimento]] e tamén o estado sexual doutros exemplares durante a época de [[celo]]. As súas [[mandíbula]]s teñen entre 36 e 38 [[dente]]s, entre os que destacan 4 caninos puntiagudos e robustos como os doutros [[carnívoros]]. Con todo, a presenza de incisivos aptos para cortar herba e talos, e de molares amplos e aplanados capaces de triturar alimentos de orixe vexetal, fan que a dentadura deste carnívoro estea perfectamente adaptada a un réxime omnívoro. Liña 52: == Alimentación == Os osos son [[omnívoro]]s: na primavera e no outono a súa alimentación é sobre todo vexetal, mais tamén aprecian as [[prea]]s. O seu alimento preferido son os [[panal\|panais]] de [[mel]]. Ademais cazan pequenos vertebrados e insectos e, no momento de remonte dos [[salmo (xénero)\|~~salmón~~salmóns]]s nos ríos, fanse piscívoros, concentrándose preto das beiras. Unicamente algúns individuos se especializan na captura de grandes presas, sobre todo animais domésticos e de caza. == Costumes == Liña 60: As femias adoitan moverse por áreas dalgunhas decenas de km2 que empregan de forma intensa. Pola contra, os machos teñen grandes áreas de campeo, que abranguen a varias femias. Un macho adulto radiomarcado no actual Parque Rexional de Riaño (León) moveuse durante catro anos por unha extensión de 2.447 km2. A calidade do hábitat ten unha notable influencia sobre a extensión da área de campeo. Os exemplares que viven nos bosques boreais de [[conífera]]s -moito menos produtivos cós bosques caducifolios temperáns- teñen áreas de campeo moito maiores. Por exemplo, os machos estudados en [[Suecia]] e [[Noruega]] móvense por extensións de 5.430 km2 de media, mentres que as femias teñen áreas de campeo medias de 345 km2. No tocante aos [[Hábitat (ecoloxía)\|~~hábitat~~hábitats]]s que ocupan, prefiren as [[carballo (árbore)\|carballeiras]], [[faia]]is e [[bidueiro\|bidueirais]], pero tamén utilizan as formacións arbustivas, as matogueiras e os rochedos. == Como detectar a súa presenza == As [[pegada]]s do oso pardo, grandes, anchas, e onde aparecen marcadas con claridade as fortes unllas e os dedos, e a planta de pés e mans, son moi distintivas. Os expertos poden detectar así mesmo a presenza do oso polas marcas de unllas nos troncos das árbores, as pedras viradas, as [[colmea]]s atacadas, ou os pelos perdidos nas codias e aramiadas. == Distribución == === Distribución en Galicia === [[Ficheiro:Dist Oso pardo europeo GZ.svg\|miniatura\|200px\|Distribución do oso pardo en Galicia.]] Liña 133: \| nome = Miguel \| coautores = Juan Carlos Velasco Marcos, Miguel Lizana Avia, Jacinto Román Sancho, Jesús Fernández Gutiérrez, Carlos Sánchez Alonso \| ~~enlaceautor~~ ligazónautor= Miguel Delibes de Castro \| título = Guía de los peces, anfibios, reptiles y mamíferos de Castilla y León \| ano = 2005 Liña 139: \| isbn = 84-933730-1-X }} * Díaz d'a Silva e Carrtelle, Y. (2007): ''Guía dos mamíferos de Galicia''. A Coruña: Baía Edicións. ISBN 978-84-96883-20-7. * Kowalski, K. (1981): ''Mamíferos. Manual de teriología'', pp. 464-472. Madrid: H. Blume Ediciones. ISBN 84-7214-229-9. * Wilson, D. E. & Reeder, D. M. (eds.) (2005): ''Mammal Species of the World. A Taxonomic and Geographic Reference''. Third edition. Johns Hopkins University Press, 2 vols. ISBN ~~0801882214~~0-8018-8221-4. === Outros artigos === Liña 150: === Ligazóns externas === * [http://www.faunaiberica.org/?page=oso-pardo-iberico Oso pardo ibérico. ''Ursus arctos pyrenaicus''] en Fauna Ibérica {{es}} * [http://www.fundacionosopardo.org/ Fundación Oso Pardo] {{es}}, {{en}} * [http://www.fapas.es/ Fondo para a protección dos animais salvaxes (FAPAS)] {{es}}

Oso pardo europeo: Diferenzas entre revisións