Codón: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Bot: Cambio o modelo: Cite journal
Banjo (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 125:
== O codón de inicio ==
[[Ficheiro:DNA_ORF.png|miniatura|Esquema dun [[marco aberto de lectura]], que inclúe o codón de inicio (ou ''start'') e o de parada (ou ''stop'').]]
Este codón é a secuencia que indica á maquinaria celular o lugar no que comeza a tradución do [[ARN mensaxeiro]]. No ARNm o codón de inicio é o '''AUG'''.<ref name="griffiths">{{cita libro| autor = Griffiths, J .F. A. ''et al.'' | título = Genética | añoano = 2002 | editorial = McGraw-Hill Interamericana | id = ISBN 84-486-0368-0}}</ref> O codón de inicio non só é un sinal de inicio da tradución, senón que tamén se traduce, polo que, todas as proteínas [[célula eucariótica|eucariotas]] teñen no seu extremo [[N-terminal]] unha [[metionina]], que é o [[aminoácido]] correspondente a ese codón, aínda que despois poida eliminarse durante o procesamento proteolítico posterior da proteína. En [[procariota]]s, dita metionina está modificada como [[N-formilmetionina]].<ref name="lodish">{{cita libro| autor = Lodish ''et al.''| título = Biología celular y molecular| añoano = 2005| editorial = Buenos Aires: Médica Panamericana| id = ISBN 950-06-1974-3}}</ref>
 
Aínda que o AUG é o codón de inicio máis empregado en eucariotas, existen excepcións. Ditas excepcións son bastante máis comúns en procariotas, onde, como codóns alternativos de inicio da tradución, poden empregarse GUG e UUG. Por exemplo, a bacteria ''[[Escherichia coli]]'' usa nun 83% dos casos AUG, GUG nun 14% e UUG no 3% e aínda algún outro.<ref>The Complete Genome Sequence of Escherichia coli K-12. Frederick R. Blattner, Guy Plunkett III, Craig A. Bloch, Nicole T. Perna, Valerie Burland, Monica Riley, Julio Collado-Vides, Jeremy D. Glasner, Christopher K. Rode, George F. Mayhew, Jason Gregor, Nelson Wayne Davis, Heather A. Kirkpatrick, Michael A. Goeden, Debra J. Rose,Bob Mau, Ying Shao. Science 277, 1453-1474 (1997)</ref>
 
== O codón de parada ou terminación ==
Tamén se chama de finalización, de ''stop'' ou codón sen sentido. Poden funcionar como codón de parada tres codóns, o '''UAG''', '''UGA''' e '''UAA'''. Son codóns que non codifican ningún aminoácido e utilízanse como sinais para o final da tradución de proteínas, situados no [[extremo 3']] do [[marco aberto de lectura]], antes da zona 3' [[UTR]] <ref name="watson">{{cita libro| apellidosapelidos = Watson| nombrenome = J, D.| coautores = Baker, T. A.; Bell, S. P.; Gann, A.; Levine, M. et Losick, R | título = Molecular Biology of the Gene | edición = Fifth edition | añoano = 2004 | editorial = Benjamin Cummings | ubicación lugar= San Francisco | id ISBN= ISBN 0-321-22368-3}}</ref> do ARNm.
 
Descubriunos [[Sydney Brenner]] estudando os mutantes do [[fago T4]], que orixinaban proteínas da [[cápsida]] máis pequenas do normal, porque un codón normal fora substituído polo codón UAG. Deste modo decatouse de que este codón non codificaba un aminoácido, senón unha pausa (ou parada) na mensaxe xenética.<ref name="griffiths">{{cita libro| autor = Griffiths, J .F. A. ''et al.'' | título = Genética | añoano = 2002 | editorial = McGraw-Hill Interamericana | id = ISBN 84-486-0368-0}}</ref>
 
Os nomes dos tres codóns de terminación fan referencia a mutacións atopadas nas que eles estaban implicados. O UAG, o primeiro descuberto, coñécese como «codón ámbar»; UGA, como «codón ópalo»; e UAA, como «codón ocre».<ref name=brenner_1965>{{cita publicación|título=Genetic Code: The 'Nonsense Triplets' for Chain Termination and their Suppression| autor=S. Brenner, A.O.W. Stretton, and S. Kaplan| revista=Nature| añoano=1965| volumen=206| páginas=994-998 | doi = 10.1038/206994a0}}</ref><ref>{{cita publicación| título=UGA: A Third Nonsense Triplet in the Genetic Code| autor=S. Brenner, L. Barnett, E.R. Katz and F.H.C. Crick| revista=Nature| añoano=1967| volumen=213| páginas=449-450 | doi = 10.1038/213449a0}}</ref>
 
Un erro da pauta de lectura dun ARNm no ribosoma pode orixinar codóns de parada "ocultos". Estes erros débense a ARNr inestables que esvaran ao expoñer os sucesivos codóns dun ARNm. Segundo algunhas hipóteses estes codóns de parada "ocultos" poderían ser útiles á célula para deter a síntese dunha proteína cando se produce un erro de lectura, xa que esta sería non funcional <ref>{{Cita publicación periódica |pages=701–5 |doi=10.1089/1044549042476910 |title=The Ambush Hypothesis: Hidden Stop Codons Prevent Off-Frame Gene Reading |year=2004 |last1=Seligmann |first1=Hervé |last2=Pollock |first2=David D. |journal=DNA and Cell Biology |volume=23 |issue=10 |pmid=15585128}}</ref>.