Aldara de Celanova: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xas (conversa | contribucións)
m elimino homónimos
Elisardojm (conversa | contribucións)
arranxiños
Liña 1:
[[Ficheiro:San miguel de celanova.jpg|miniatura|250px|dereita|San Miguel de Celavova. Século X]]
 
'''Ilduara Eriz''' tamén coñecida como '''Santa Ilduara''' e frecuentemente '''Aldara de Celanova'''<ref> Sobre o nome de orixe xermánica Aldara refirido a este personaxe histórico é ilustrativa a obra de Xosé Feixó Cid ''Diccionario Galego dos Nomes'' Ed. Xerais. Vigo 2003, pax.25. ISBN 84-9782-052-5</ref> <ref> Tamén identifica o nome galego de orixe xermánica Aldara con este personaxe a obra dirixida por [[Xesús Ferro Ruibal]] ''O teu nome'' [[Ed. Ir Indo]]. Vigo, pax. 19. ISBN 84-7680-216-1 </ref> <ref>Xesús Ferro Ruibal e [[Ana Isabel Boullón Agrelo]] consideran como étimo para o nome Aldara: ''antigo nome galego de orixe xermánica, formado co elemento hild- "guerreiro"- e wars "sabio"'' e identifican expresamente Santa Aldara con Ilduara Eriz. ''Diccionario dos nomes galegos''. Ed. Ir Indo. Vigo, 1992, pax. 110, ISBN 84-7680-096-7. Este libro, o 4 de xullo de 1992, foi asumido pola [[Real Academia Galega]] de ''maneira que cada entrada pode a efectos oficiais ser considerada un dictame''.</ref> foi unha das aristócratas galegas máis importantes de finais do século IX e X. Filla dos condes de [[Lugo]], [[Ero Fernandes]] e a súa muller [[Adosinda (condesa)|Adosinda]]. Casada con [[Gutier Menéndez]], foi nai de [[Rosendo de Celanova]]. Os seus outros fillos foron Hermesinda, Froilán (III ([[Condado de Trastámara|conde de Trastámara]]), Munio, Aloito e [[Adosinda Guterrez de Celanova|Adosinda]].
 
==Traxectoria==
Pertencía a unha estirpe emparentada cos reis galaico-leoneses. Era nora de [[Afonso III o Magno]], cuñada do rei de Galicia [[Ordoño II]], tía do rei de Galicia [[Sancho Ordóñez]] así como dos reis [[Afonso IV de León|Afonso IV]] e [[Ramiro II de León|Ramiro II]]. <ref> ''Hernández Figueiredo, San Rosendo, bispo de Mondoñedo, fundador de Celanova y pacificador de la Gallaecia''. Ed. BAC. Madrid 2007, pax. 49. ISBN 978-84-7914-878-2</ref>.
 
Tiña posesións ao longo do [[reino de Galicia]], incluíndo as terras do [[Bierzo]] e o norte dado actual [[Portugal]]. Exerceu poderes públicos nos condados de [[Ortigueira]], [[Saviñao]], [[Lor]], Castillón, [[Quiroga]] e [[Comarca da Terra de Caldelas|Caldelas]] e nas decanías de [[Ladra]], [[O Páramo]], [[Salnés]], [[Tredóns]], [[Sorga]], e [[Condado da Limia|Limia]]<ref>A Gran Historia de Galicia IV, volume 2, Ed. La Voz de Galicia, 2007, pax. 95. ISBN 978-84-96931-00-8</ref>. Salientou pola acertada administración dos seus dominios e o senso da xustiza no exercicio da súa autoridade.
 
Arredor do ano [[890]] casou con uncun dos máis importantes condes galegos, [[Gutier Menendiz]]. A unión de ambas familias supuxo a creación dun dos maiores patrimonios territoriais do [[reino de Galicia]] altomedieval<ref>[[María del Carmen Pallares Méndez|Pallares Méndez, María del Carmen]], ''Ilduara, una aristócrata del siglo X''. Ed. do Castro, Sada, 2004. pax. 87 e ss. ISBN 84-8485-140-0</ref>. Residiu sempre en terras galegas, ben no Condado Portucalense ben na Galicia nuclear onde son de destacar [[Portomarín]] e especialmente [[Vilanova dos Infantes, Vilanova dos Infantes, Celanova|Vilanova dos Infantes]] onde situou a casa-residencia principal da súa familia, alí fundou co seu fillo [[Rosendo de Celanova|Rosendo]] o [[mosteiro de San Salvador de Celanova]] (centro monástico de primeira orde na Galicia do século X), ao que Ilduara doou parte do seu patrimonio<ref>Andrade, J.M. ''O tombo de Celanova'', Santiago de Compostela,1995</ref>. No documento de doazón figuran como testemuñas o propio rei, bispos, abades e mulleres e homes nobres máis importantes do momento.
 
O autor da ''Vita Rudesindi'', xa do [[século XII]], di que o conde de Galicia [[Gutier Menéndez]] ''gozábase na beleza da súa santa esposa'' e narra os rogos de ámbolos dous, nos distintos santuarios do reino, para teren descendencia, algo que lle foi prometido a Ilduara nun doce soño na igrexa de San Salvador. No ano [[912]], o conde Gutier doou aá súa esposa a metade dos seus bens, incluídos os futuros. Pola súa banda, o matrimonio obtivera doazóns dos reis de Galicia [[Ordoño II]] e [[Elvira Menéndez]] e do fillo daquel o rei de Galicia [[Sancho Ordóñez]] e a súa esposa a raíña [[Goto]] (ano [[927]]).
 
Dunha fonda relixiosidade, fundou comunidades monacais ás que fixo grandes regalías e que foron o alicerce do monacato galego impulsado polo seu fillo. Aínda que gozouGozou dunha cultura ampla, e administrou os seus bens de maneira igual que se fose un home para o que implicaba o seu xénero e a súa época. Malia a isto cando enviuvou retirouse ao mosteiro feminino de Santa María de Vilanova, que ela mesma fundara.
 
Xa finada, foi soterrada no mosteiro de San Salvador de Celanova, por petición dedo seu fillo, San Rosendo. A súa festividade segundo o santoral católico ten lugar o [[21 de decembro]].
 
==Descendencia==
[[Ficheiro: setembro 2010 052 anunciación a Santa Aldara da concepción de San Rosendo.jpg|miniatura|250px|dereita|Anunciación a Santa Aldara da concepción de San Rosendo no coro lígneo da catedral de Santiago de Compostela, hoxe no mosteiro de San Martiño Pinario]]
Froito destada súa unión con Gutier Menéndez naceron dúas fillas, Adosinda e Hermesinda, e tres fillos, Munio, Rosendo e Froila. De entre todos eles destacou Rosendo, bispo da igrexa de Dumio e posteriormente santo.
 
*[[Adosinda Guterrez de Celanova|Adosinda Guterrez]]
*[[Hermesinda Guterrez]]
*[[San Rosendo|Rosendo Guterrez]], o primoxénito, [[Diocese de Dumio|bispo de DumeDumio]], abade de Celanova e administrador apostólico da Sé de Iria-Santiago de Compostela.
*[[Munio Guterrez]]
*[[Froila Guterrez]] III Conde de Trastámara.