Transatlántico: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 1:
[[Ficheiro:Queen Mary 2 - panoramio.jpg|dereita|thumb|miniatura|O [[RMS Queen Mary 2|RMS ''Queen Mary 2'']] na [[Ría de Vigo]] en 2005.]]
Un '''transatlántico''', é un [[barco]] de gran tonelaxe, especialmente de pasaxeiros, que fai longas viaxes a través do [[Océano Atlántico|Atlántico]] ou de calquera outro océano<ref>[http://portaldaspalabras.gal/buscador?id=1429242&sinom=0 Definición no Portal das Palabras da [[RAG]].]</ref>. Os
O termo, en sentido amplo, contraponse ao de barcos de [[cabotaxe]]; é dicir, os transatlánticos son cruceiros maiores que poden navegar varios días ou semanas sen albiscar a [[costa (xeografía)|beiramar]], capaces de atravesar por costume mares e océanos, con envergaduras descomunais e de semellantes capacidades para tripulantes. Os seus usos xerais son para [[lecer]] e grandes transportes de obxectos materiais e persoas ([[pasaxeiro]]s).
Durante os anos 1960, trala chegada dos primeiros grandes [[Aviación comercial|avións de liña]] a reacción, como o [[Boeing 707]], popularizáronse e estenderon as liñas aéreas, co que a sorte das grandes compañías de navegación transatlántica sufriu un
Hoxe en día, a maioría dos [[buque]]s de tipo transatlántico utilízanse para facer [[Cruceiro (viaxe)|cruceiros turísticos]], mais tamén teñen outros usos como o transporte de materiais ou comida.
Liña 11:
[[Ficheiro:Ramón Conde, 2010, placa, Galicia non esquece.JPG|miniatura|O porto de Vigo foi, durante anos, punto de partida da [[emigración]] galega.]]
Os portos da [[Porto da Coruña|Coruña]] e especialmente [[Porto de Vigo|Vigo]] tiveron vital importancia dende mediados do século XIX e durante o século XX coma punto de partida dos transatlánticos para a [[emigración galega]] e doutras partes de Europa ás Américas.
O liderato de Vigo coma principal porto de España
=== Buques de emigración ===
A emigración transatlántica galega comeza tarde, en 1854 tendo coma destino principal a illa de Cuba. Ás armadoras galegas uníronselle compañías internacionais coma Lloyd Norte Alemán, a Hamburg-Amerika Linie, a Compagnie General Trasatlantique, a Pacific Steam Company, a Chargeurs Reunis, a Booth Steam Ship Company, etc. Só en 1913 emigraron 41.835 galegos ou en 1929 27.287 persoas. A miseria que xeran as guerras civil e mundial (a partir de 1945) fan que volvan atracar en Vigo centos de transatlánticos (entre 1946 e 1955 201.706 persoas saíron do porto de Vigo, e máis de 100.000 entre 1956 e 1960.
Liña 18:
Ademais dos buques de emigración, aínda que moito menos numerosos foron os buques de cruceiro turísticos, hoxe con moita forza no porto da Coruña e especialmente en Vigo. O seu número foi aumentando coa entrada dende finais dos anos 60 do século XX até hoxe en día. As visitas máis comúns dende os anos 20 foron transatlánticos ingleses para transportar viaxeiros cara zonas de climas tropicais, coma o Ranchi que arribou a Vigo en 1928 na súa ruta cara Londres con 400 turistas que visitaron en coche Santiago de Compostela, Baiona, A Guarda e Tui; ou en 1929 o Viceroy of India, en viaxe de Southampton a Barcelona con outros 566 cruceiristas, compañía naval que segue a traballar co Porto de Vigo cos seus buques Oriana, Aurora, Arcadia, Azura, Artemis, Oceana e Ventura. Nos anos 30 foron sonados os barcos alemás coma General von Steuben, Milwaukee ou St. Louis; ou os transatlánticos británicos, Melita, Oxford e Ormonde. Nos anos cincuenta, despois da porsguerra que freara estas rutas, chegou o británico Orcades, Iberia e Southern Cross, o holandés Maasdam, o estadounidense New York, o grego Olympia e o liberiano Victoria. Tamén os recombertidos Antilles e Colombie, o inglés Andes ou o español Cabo de Hornos. A mediados dos anos sesenta o porto de Vigo comeza a recibir moitos máis cruceiros coma os franceses Louis Lumière, General Manguin e Antilles, o italiano Eugenio C, do arxentino Alberto Dodero, ou os británicos Duke of Lancaster, Chusan, Arcadia ou Carinthia; os buques de estudo ingleses Devonia, Dunera, Nevasa e Uganda, ou o mítico Canberra, que entre 1970 e 1997 contabilizou 150 escalas en Vigo, cun total de máis de 250.000 cruceiristas.
Hoxe en día o tráfico continúa en ascenso.<ref>[http://www.farodevigo.es/gran-vigo/2010/10/27/germen-desarrollo-social-mercantil/485226.html
O peirao de transatlánticos ten unha lonxitude de 702m (552m de peirao máis a prolongación de 150m) que permiten o atraque simultáneo de dous cruceiros con esloras de máis de 300m; é dicir, de dous cruceiros coas maiores dimensións. É un dos mellores portos naturais, cun calado de 12m.<ref>[http://www.vigocruiseterminal.com/
== Notas ==
{{
== Véxase tamén ==
{{commonscat|Ocean liners|Transatlánticos}}
| |||