O 3 de xuño de 1968, [[Valerie Solanas]] disparou a Warhol e ó crítico de artee comisario Mario Amaya na entrada do estudio de Warhol.<ref>{{cita libro |apelidos=Schaffner |nome=Ingrid |título=The Essential Andy Warhol |editorial=[[Harry N. Abrams]] |localización=[[Nova York]] |páxina=79 |ano=1999 |isbn=0-8109-5806-6}}</ref>
Antes do atentado, Solanas fora un membro discreto do colectivo da Factory. Redactou o "[[Manifesto SCUM]]" ("capa de sucidade" (en inglés: scum) un alegado [[feminismo|feminista]] separatista contra o [[patriarcado]] (e que, co devir dos anos, adquiriu certa sona).<ref name="Solanas">{{cita libro |nome=Valerie |apelidos=Solanas |título=[[SCUM Manifesto]] |editorial=Verso |localizaciónslugar= [[Londres]] |ano=1967 |páxinas= |isbn=1-85984-553-3 |oclc=53932627}}{{pn}}</ref> Solanas tamén aparecía no filme de Warhol ''I, A Man'' (1968). En 1967, Valerie ofrecéralle unha obra de teatro a Warhol propoñéndolle que fose o seu produtor. Warhol aceptou e pediulle o borrador del texto. Este borrador da obra nunca regresou a Solanas. Crese que Warhol nunca tivo a intención de producir a obra nin como obra teatral nin como filme e que o manuscrito perdeuno. Isto anoxou a Solanas, que pasaba por un momento de desequilibrio mental e inestabilidade emocional.<ref name="Cueva">{{cita web|autor=Cueva Morales|título=¿Quién era Valérie Solanas?|url=http://www.ciudaddemujeres.com/articulos/Cuarenta-anos-del-grito|dataacceso=27 de xullo de 2012}}</ref> Amaya sufriu só feridas menores, e foi dado de alta ese mesmo día. Porén, Warhol recibiu tres disparos (o primeiro nin lle rozou, pero os outros dous deixárono moi grave) e as secuelas deste ataque acompañaríanlle o resto da súa vida, deixando unha pegada profunda no resto da súa vida e obras.<ref name="Harding">{{cita publicación |apelido=Harding |nome=James |título=The Simplest Surrealist Act: Valerie Solanas and the (Re)Assertion of Avantgarde Priorities |publicación=[[TDR (journal)|TDR/The Drama Review]] |volume=45 |número=4 |mes=Winter |ano=2001 |páxinas=142–162 |doi=10.1162/105420401772990388}}</ref><ref name=popism287-295>{{cita libro |nome=Andy |apelidos=Warhol |coautores=Pat Hacket |título=POPism: the Warhol '60s |editorial=Harcourt Brace Jovanovich |localización=[[Nova York]] |ano=1980 |páxinas=287–295 |isbn=0-15-173095-4 |oclc=5673923}}</ref> Esa mesma tarde, Valerie entregouse á policía. Argumentou que Warhol estaba pensando roubar o seu traballo e que controlaba demasiado a súa vida. O xuíz ordenou que a trasladaran ó Hospital Psiquiátrico de Bellevue baixo observación. Declarouse culpable de intento de homicidio, asalto e tenencia ilícita de armas e recibiu unha sentencia de tres años. Warhol rexeitou testificar na súa contra. O xuíz declarouna inhabilitada legalmente e enviouna ó Hospital Ward Island.<ref name="Cueva"/>
Tralo tiroteo, o acceso a Factory quedou ríxidamente controlado, e en opinión de moitos, isto causou a fin da época da "Factory dos 60".<ref name=popism287-295 /> A nova do atentado quedou bastante desleixada nos medios debido á [[asasinato]] de [[Robert F. Kennedy]], dous días despois.
