[[Ficheiro:William-Adolphe Bouguereau (1825-1905) - The Shepherdess (1889).jpg|miniatura|dereita|Unha pastora]]
A '''pastorela''' é un [[xénero literario|subxénero]] da lírica consistentemoi cultivado en Francia e Provenza. Consiste nunha composición amorosa que alude ó encontro dun cabaleiro<ref>[[Henrique Monteagudo]] et al. ''Tres poetas medievais da Ría de Vigo: Matín Códax, Mendiño e Johán de Cangas''. Galaxia, 1998, páxina 39</ref> cunha pastora. O fundamental da peza é o diálogo amoroso, nunha paisaxe primaveral (medio bucólico), que comeza o personaxe masculino e ao que resposta a pastora. Ela pode sucumbir ao pastor, "vencelo" no diálogo, ou ser rescatada por outros pastores. Representa as posibilidades do amor entre un nobre e unha vilá, polo que está fóra do código do amor cortés. No ámbito galego-portugués conservamos oito textos que adoptaron elementos da cantiga de amor ou da de amigo, dando lugar a unha forma híbrida.
