Diferenzas entre revisións de «Músculo cardíaco»

Músculo cardíaco (editar)

Revisión como estaba o 3 de maio de 2015 ás 17:21

4 bytes engadidos ,  hai 5 anos
m
Bot: Cambio o modelo: Cite book
m
m (Bot: Cambio o modelo: Cite book)
 
=== Cardiomiocitos ===
As células musculares cardíacas, cardiomiocitos, miocardiocitos ou miocitos cardíacos<ref name="Kühnel2003">{{citeCita booklibro |author=Wolfgang Kühnel|title=Color atlas of cytology, histology, and microscopic anatomy |url=http://books.google.com/?id=wUFAGmVN_aMC&pg=PA172 |accessdate=18 April 2010|date=1 January 2003 |publisher=Thieme |isbn=978-3-13-562404-4 |pages=172–}}</ref> <ref name="SeifterRatner2005">{{citeCita booklibro|author1=Julian Seifter |author2=Austin Ratner |author3=David Sloane |title=Concepts in medical physiology |url=http://books.google.com/?id=A8H_9S4E0I4C&pg=PA201 |accessdate=18 April 2010|date=1 October 2005 |publisher= Lippincott Williams & Wilkins |isbn=978-0-7817-4489-8 |pages=201–}}</ref> están cheas de [[miofibrila]]s, que forman sarcómeros e bandas estriadas e conteñen un só núcleo (situado no centro da célula e non preto do sarcolema) e unha densidade moi grande de [[mitocondria]]s, que producen a enerxía que necesitan para que funcionen e fanas resistentes á fatiga. Os cardiomiocitos conteñen [[vimentina]] e [[desmina]], gotiñas lipídicas e [[lipofuscina]] e son máis ricas en [[glicóxeno]] que as fibras musculares esqueléticas.<ref name="pmid16940012">{{cite journal |author=Sampayo-Reyes A, Narro-Juárez A, Saíd-Fernández S, et al. |title=Effect of clofibric acid on desmin and vimentin contents in rat cardiomyocytes |journal=Int. J. Toxicol. |volume=25 |issue=5 |pages=403–8 |year=2006 |pmid=16940012 |doi=10.1080/10915810600846989 |url=http://www.informaworld.com/openurl?genre=article&doi=10.1080/10915810600846989&magic=pubmed&#124;&#124;1B69BA326FFE69C3F0A8F227DF8201D0}}</ref> Todas as células están conectadas por discos intercalares que permiten a fácil difusión de ións sodio, potasio e calcio de célula a célula, o que facilita a despolarización e repolarización do miocardio de forma coordinada. Os extremos das células cardíacas, onde están os discos intercalares, teñen cristas e proxeccións interdixitadas que encaixan.<ref>{{cite web|title=American Heart Association: How the Heart Works|url=http://www.heart.org/HEARTORG/Conditions/CongenitalHeartDefects/AboutCongenitalHeartDefects/How-the-Healthy-Heart-Works_UCM_307016_Article.jsp|accessdate=2012}}</ref><ref>{{cite web|last=Martini|first=Frederic|title=The Fundamentals of Anatomy and Physiology: Chapter 10 Cardiac Muscle Tissue|url=http://cwx.prenhall.com/bookbind/pubbooks/martinidemo/chapter10/medialib/CH10/html/ch10_8.html}}</ref> Porén, a diferenza do que ocorre nas fibras musculares esqueléticas, as células do músculo cardíaco están tipicamente ramificadas e conectadas formando unha rede en vez de ser lineares. O [[retículo sarcoplásmico]] é grande pero de menor tamaño que o das células musculares esqueléticas.
 
=== Estriación ===
=== Discos intercalares ===
{{Artigo principal|Disco intercalar}}
O [[sincitio]] cardíaco é unha rede de cardiomiocitos individualizados conectados uns a outros por [[disco intercalar|discos intercalares]] que permiten unha rápida transmisión dos impulsos eléctricos a través da rede de células, facendo que funcionen como un sisncitio fisiolóxico que orixina a contracción coordinada do miocardio. Hai un '''sincitio atrial''' e un '''sincitio ventricular''' que están conectados por fibras cardíacas.<ref name="MoiniMoini2011">{{citeCita booklibro|author1=Jahangir Moini|author2=Professor of Allied Health Everest University Indialantic Florida Jahangir Moini|title=Anatomy and Physiology for Health Professionals|url=http://books.google.com/books?id=Z-QTQh1Fg8wC&pg=PA213|date=4 April 2011|publisher=Jones & Bartlett Publishers|isbn=978-1-4496-3414-8|pages=213–}}</ref> A resistencia eléctrica nos discos intercalares é moi baixa, o que permite a libre difusión de ións. A facilidade do movemento de ións ao longo dos eixes de fibras do músculo cardíaco é tan grande que os potenciais de acción poden viaxar doadamente dunha célula cardíaca á seguinte, tendo que vencer só unha pequena resistencia. Ambos os sincitios obedecen a [[lei de todo ou nada]].<ref name="Khurana2005">{{citeCita booklibro|author=Khurana|title=Textbook Of Medical Physiology|url=http://books.google.com/books?id=M6vviWpZ0LsC&pg=PA247|date=1 January 2005|publisher=Elsevier India|isbn=978-81-8147-850-4|pages=247}}</ref>
 
Os discos intercalares son estruturas adherentes complexas que conectan os cardiomiocitos a un sincitio electroquímico (nas fibras do músculo esquelético fórmase un sincitio multicelular durante o desenvolvemento embrionario dos mamíferos). Os discos son responsables principalmente da transmisión da forza durante a contracción muscular. Os discos intercalares constan de tres tipos de [[unión celular|unións celulares]], que son: [[unión adherente|unións adherentes]] que ancoran o filamento de actina, [[desmosoma]]s que ancoran [[filamento intermedio|filamentos intermedios]], e [[unión comunicante|unións comunicantes]]. Facilitan que os potrenciais de acción se propaguen polas células cardíacas ao permitir que pasen os ións dunha célula a outra, producindo a despolarización do músculo cardíaco. Porén, novos estudios de bioloxía molecular detallados cambiaron a idea tradicional da composición dos discos e mostraron inequivocamente que os discos intercalares constan na súa maior parte dunhas unións adherentes de tipo mixto denominadas áreas compostas (''[[area composita]]''), que representan unha mestura dos desmosomas típicos e de proteínas de ''[[fascia adhaerens]]'' (diferentes das ''[[zonula adhaerens]]'' que se observan en diversos [[epitelio]]s).<ref>{{cite journal |author=Franke WW, Borrmann CM, Grund C, Pieperhoff S |title=The area composita of adhering junctions connecting heart muscle cells of vertebrates. I. Molecular definition in intercalated disks of cardiomyocytes by immunoelectron microscopy of desmosomal proteins |journal=[[European Journal of Cell Biology|Eur. J. Cell Biol.]] |volume=85 |issue=2 |pages=69–82 |date=February 2006 |pmid=16406610 |doi=10.1016/j.ejcb.2005.11.003 |url=http://linkinghub.elsevier.com/retrieve/pii/S0171-9335(05)00196-2}}</ref><ref>{{cite journal |author=Goossens S, Janssens B, Bonné S, ''et al.'' |title=A unique and specific interaction between alphaT-catenin and plakophilin-2 in the area composita, the mixed-type junctional structure of cardiac intercalated discs |journal=J. Cell. Sci. |volume=120 |issue=Pt 12 |pages=2126–36 |date=June 2007 |pmid=17535849 |doi=10.1242/jcs.004713 |url=http://jcs.biologists.org/cgi/pmidlookup?view=long&pmid=17535849}}</ref><ref>{{cite journal |author=Pieperhoff S, Barth M, Rickelt S, Franke WW |chapter=Desmosomal molecules in and out of adhering junctions: normal and diseased states of epidermal, cardiac and mesenchymally derived cells |editor=Mahoney MG, Müller EJ, Koch PJ |title=Desmosomes and desmosomal cadherin function in skin and heart diseases-advancements in basic and clinical research |journal=Dermatol Res Pract |volume=2010 |year=2010 |pmid=20885972 |pmc=2946574 |doi=10.1155/2010/725647 |pages=1 }}</ref> Este descubrimento pode ser importante para a comprensión das [[miocardiopatía]]s herdadas, como a [[miocardiopatía ventricular dereita arritmoxénica]]).
BanjoBot 2.0
Bots
393.002

edicións

Traído desde "https://gl.wikipedia.org/wiki/Especial:MobileDiff/3540547"