Augas residuais: Diferenzas entre revisións

O sistema de tratamento aeróbico máis importante é o proceso de [[lodos activados]], baseado no mantemento e recirculación dunha complexa biomasa composta por microorganismos capaces de absorber e [[adsorber]] a materia orgánica presente nas augas residuais. Os procesos de tratamento anaeróbico (ver [[dixestión anaeróbica]], métodos [[UASB]], [[EGSB]]) aplícanse tamén moito para o tratamento de augas residuais industriais e lodos biolóxicos. Algunhas augas residuais poden ser intensamente tratadas e despois reutilizadas como augas recicladas. Aplícase cada vez máis ás augas un tratamento terciario e as tecnoloxías máis comúns son a [[microfiltración]] ou [[membrana sintética|membranas sintéticas]]. Despois dunha filtración por membranas, a auga tratada é indistinguible da auga de orixe natural apta para beber (sen minerais). Os [[nitrato]]s poden ser eliminados das augas residuais por procesos naturais en zonas húmidas, pero tamén por unha [[desnitrificación]] microbiana intensiva nas estacións depuradoras, para o cal se engade unha pequena cantidade de [[metanol]] para proporcionar ás bacterias unha fonte de carbono. O tratamento con [[ozono]] tamén se está a usar cada vez máis, e require o uso dun [[xerador de ozono]], que descontamina as augas con burbullas de ozono que se filtran a través do tanque, pero é un procedemento que consome moita enerxía.

 

 

=== Etapas do tratamento da auga residual ===