Jean-Pierre Jabouille: Diferenzas entre revisións

'''Jean-Pierre Alain Jabouille'''<ref>{{CiteCita booklibro|title=FIA Year Book of Automobile Sport 1976|publisher=Patrick Stephens Ltd.|isbn=0-85059-229-1|nopp=true|page=white p. 38}}</ref> (nado o 1 de outubro de 1942, [[París]], [[Francia]]) é un antigo [[piloto de carreiras]] francés. Competiu en 55 Grandes Premios, logrando dúas vitorias nos primeiros anos dos coches turbo de [[Renault F1 | Renault]] na década de 1970. Jabouille tamén correu nas [[24 Horas de Le Mans]] desde finais de 1960 ata principios de 1990, pilotando para [[Alpine]], [[Matra]], [[Sauber]] e [[Peugeot Sport | Peugeot]] logrando catro terceiros postos na xeral en 1973, 1974, 1992 e 1993, Jabouille foi un dos últimos dunha raza de pilotos de Fórmula Un que tamén eran enxeñeiros.

Jabouille fixo a súa primeira aparición na [[Fórmula Tres]] francesa en 1967, e continuou en 1968, cando foi segundo detrás de [[François Cevert]]. En 1969 foi contratado como piloto de desenvolvemento por [[Alpine]], participou en varias carreiras inconexas en [[Fórmula Dúas]] e [[Automóbil deportivo|automóbiles deportivos]]. En 1973 copilotou un [[Matra]] ata a terceira posición nas [[24 Horas de Le Mans]], e repetiu esta fazaña en 1974, cando tamén gañou a carreira de Fórmula Dúas en Hockenheim, e terminou como subcampión na serie Europea Alpine de 2 litros. Tamén fixo as súas primeiras aparicións na [[Fórmula 1]], non logrou clasificarse co [[Frank Williams Racing Cars | Williams]] no [[Gran Premio de Francia de 1974 | Gran Premio de Francia]], nin co [[Surtees]] no [[Gran Premio de Austria de 1974|Gran Premio de Austria]].

Jabouille foi contratado polo equipo [[Renault F1 | Renault]] de Fórmula 1. Para desenvolver o seu novo motor turboalimentado de 1´5 l para {{f1|1977}}. O RS01 debutou no [[Gran Premio do Reino Unido de 1977]], pero nun principio o motor turbo (o primeiro na Fórmula 1) era fráxil e sufría dun grave atraso no turbo, polo que era difícil de conducir en circuítos estreitos. Con todo, Jabouille perseverou, logrando varias posicións cualificatorias notables en {{f1|1978}}, e logrou os primeiros puntos da marca co 4º lugar no [[Gran Premio dos Estados Unidos de 1978 | GP de Estados Unidos]].

En {{f1|1979}} Renault preparou un segundo coche para [[René Arnoux]]. Jabouille logrou a primeira [[pole position]] para Renault na Fórmula Un no [[Gran Premio de Sudáfrica de 1979 | Gran Premio de Sudáfrica]] e, a continuación, acadou a súa primeira vitoria, xustamente no [[Gran Premio de Francia de 1979|Gran Premio francés]], tamén desde a pole. Esta foi a primeira vitoria dun coche con turbo na Fórmula Un. Fixo dous poles máis, nos Grandes Premios de [[Gran Premio de Alemaña de 1979 | Alemaña]] e [[Gran Premio de Italia de 1979 | Italia]], pero a escasa fiabilidade significou que esta fora a súa única vitoria.

En {{f1|1980}} Jabouille logrou dúas poles máis, e outra vitoria no [[Gran Premio de Austria de 1980| Gran Premio de Austria]]. Un fallo na suspensión no [[Gran Premio de Canadá de 1980|Gran Premio de Canadá]] deixouno cunha perna rota, xusto despois de que asinara con [[Equipe Ligier|Ligier]] para {{f1|1981}}.

Jabouille regresou a mediados da década de 1980 para pilotar no [[Campionato Supertouring Francés]], antes de unirse a Peugeot para axudar a desenvolver o seu programa de autos deportivos nas 24 Horas de Le Mans, que culminou cun terceiro lugar en 1992 e 1993. En 1994 sucedeu a [[Jean Todt]] como director de Peugeot Sport, pero as infrutuosas tempadas ca marca en asociación con [[McLaren]] e [[Jordan Grand Prix| Jordan]] significaron o seu despedimento en 1995. Desde entón dirixiu o seu propio equipo de autos deportivos no [[Campionato da FIA de Sport Prototipos]].

=== Resultados Completos na Fórmula Un ===

([[TemplateModelo:Lenda de resultados do piloto de Fórmula 1|Chave]]) As carreiras en '''negra''' indican '''[[pole position]]'''; as carreiras en ''cursiva'' indican ''[[volta rápida]]''.