Retrovirus: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Miguelferig (conversa | contribucións)
m Bot: Cambio o modelo: Cite book
Liña 30:
O ADN proviral do retrovirus pode permanecer integrado moito tempo e non é detectado polo sistema inmunitario. Porén, o provirus nun determinado momento transcribe o seu ADN a ARN para expresar os xenes do virus e producir novas copias do virus. Por tanto, a información contida nun xene retroviral flúe na secuencia: ARN → ADN → ARN → proteína.
 
Os retrovirus son valiosas ferramentas de investigación en bioloxía molecular e foron utilizados con éxito en sistemas de transferencia de xenes.<ref name= KurthBannert>{{CiteCita booklibro|author= Kurth, R; Bannert, N (editors)| year=2010 |title=Retroviruses: Molecular Biology, Genomics and Pathogenesis | publisher=Caister Academic Press | isbn= 978-1-904455-55-4}}</ref>
 
== Estrutura ==
Os [[virión]]s dos retrovirus son partículas envoltas duns 100&nbsp;[[nanómetro|nm]] de diámetro. Os virións conteñen dúas moléculas idénticas de [[ARN]] monocatenario de 7-10 [[par de bases|quilobases]] (kb) de lonxitude. Aínda que os virións de diferentes retrovirus non teñen a mesma morfoloxía ou bioloxía, todos os compoñentes do virión son moi semellantes.<ref name = she>{{CiteCita booklibro| author = John M. Coffin | authorlink = | editor = Jay A. Levy | others = | title = The Retroviridae| edition = 1st | language = | publisher = Plenum Press| location = New York | year = 1992 | origyear = | chapter = Structure and Classification of Retroviruses | pages = 20 | quote = | isbn =0-306-44074-1 | oclc = | doi = | url = | accessdate = }}</ref>
 
Os principais compoñentes do virión de retrovirus son:
Liña 45:
:O [[extremo 3']] comprende tres rexións, que son: rexión PPT (''polypurine tract''), U3, e R. A '''rexión PPT''' é o ''primer'' para a síntese da cadea + de ADN durante a [[reversotranscrición]]. A '''rexión U3''' é unha secuencia situada entre as rexións PPT e R, que leva o sinal que o provirus pode usar para a [[transcrición xenética]]. A '''rexión R''' é a secuencia repetida terminal do extremo 3'. A secuencia de nucleótidos do dominio non traducido pero conservado do extremo 3' do xenoma do virus do sarcoma das aves foi publicado por A.P. Czernilofsky en 1980 <ref>A.P. Czernilofsky et al. Nucleic Acuds Research, Vol. 8, pp 2967–2984, 1980</ref>.
 
* [[Proteínas]]: constan das proteínas gag, [[protease]] (PR), e as proteínas pol e env. As proteínas '''gag''' son os principais compoñentes da [[cápsida]] viral, a cal está formada por 2000-4000 copias desta proteína por virión. A '''protease''' exprésase de xeito diferente nos distintos retrovirus. Funciona facendo clivaxes [[proteólise|proteolíticas]] durante a maduración do virión para producir as proteínas maduras gag e pol. As proteínas '''pol''' son responsables da síntese do ADN viral e integración no ADN da célula hóspede despois do inicio da infección. Finalmente, as proteínas '''env''' xogan un papel na unión e entrada do virión na célula hóspede, xa que están situadas na envoltura.<ref name = se>{{CiteCita booklibro| author = John M. Coffin | authorlink = | editor = Jay A. Levy | others = | title = The Retroviridae| edition = 1st | language = | publisher = Plenum Press| location = New York | year = 1992 | origyear = | chapter = Structure and Classification of Retroviruses | pages = 26–34 | quote = | isbn =0-306-44074-1 | oclc = | doi = | url = | accessdate = }}</ref>
 
== Multiplicación ==
Liña 116:
 
== Terapia xénica ==
Os [[vector (bioloxía molecular)|vectores]] [[Gammaretrovirus|gammarretrovirais]] e [[lentivirus|lentivirais]] utilizados na [[terapia xénica]] median a modificación xenética estable de células tratadas por medio da súa integración no xenoma celular. Esta trecnoloxía é útil non só na investigación, senón tamén para a terapia xénica clínica que trata de corrixir os defectos xenéticos das células de forma permanente; por exemplo, en [[célula nai|células nai]] proxenitoras. Desenvolvéronse partículas vector retrovirais que infectan determinados tipos de células. Os vectores gammarretrovirais e lentivirais foron xa usados ata o momento en máis de 300 ensaios clínicos, para tratar diversas doenzas.<ref name="KurthBannert"/><ref name= Desportm>{{CiteCita booklibro|author= Desport, M (editors)| year=2010 |title=Lentiviruses and Macrophages: Molecular and Cellular Interactions | publisher=Caister Academic Press | isbn= 978-1-904455-60-8}}</ref>
 
== Cancro ==