Gran Premio de Mónaco de 1987: Diferenzas entre revisións

Tradicionalmente, o número de participantes permitidos neste Gran Premio, era menor que nos outros circuítos, debido á natureza estreita e revirada da pista. Orixinalmente eran 16, logo se incrementaron a 20, e en {{f1|1987}} incrementouse a unha grella completa de 26. De acordo ca [[FISA]] isto foi para polo en consonancia cos outros [[Gran Premio de Fórmula 1 | Grandes Premios]], pero houbo outros puntos de vista que decian que isto se fixo co fin de reducir o número dos non clasificados, para tranquilizar aos [[patrocinador (comercial) | patrocinadores]]. Había unha preocupación xeneralizada acerca dos resultados polo hacinamento na pista e a diferenza de velocidade dos diferentes coches. Durante a sesión de práctica, [[Christian Danner]] ([[Zakspeed 871]])) e [[Michele Alboreto]] engancharonse, dando lugar a un grave accidente: o [[Ferrari F1/87]] saiu disparado polo aire e incendiouse, pero afortunadamente aterrou de novo na pista. A FISA tomou a decisión de descualificar a Danner para todo o fin de semana, foi a primeira vez que sucedeu un caso como este na historia do [[Campionato Mundial de Fórmula 1]]. Houbo obxeccións xeneralizadas en todo o paddock, houbo varios accidentes no resto das prácticas e se considerou que Danner non tiña máis culpa que calquera outro piloto implicado nestes accidentes.<ref>{{citeCita booklibro|last=Walker |first=Murray |title=Murray Walker's Grand Prix Year |publisher=Hazleton Publishing |date=1987 |isbn=1-870066-04-9 |page=144}}</ref>

A pole position foi lograda por [[Nigel Mansell]] no [[Williams FW11B]], segundo foi [[Ayrton Senna]] no seu [[Lotus 99T]], e terceiro foi o outro Williams, de [[Nelson Piquet]]. Os tres primeiros estaban no mesmo orde despois da saída. Na terceira volta, [[Philippe Streiff]], que aínda se recuperaba do grave accidente que sufriu na carreira anterior en [[Gran Premio de Bélxica de 1987 | Bélxica]], estrelouse fortemente de novo co seu [[Tyrrell DG016]]. Mansell liderou ata a volta 30, cando se retirou pola perda de empuxe do seu turbo. Isto deulle o primeiro lugar a Senna, que dominou o resto da carreira, facendo unha parada para cambiar os pneumáticos sen perder a cabeza, e marcou a volta rápida da carreira.

Os pilotos de [[Arrows]] [[Derek Warwick]] e [[Eddie Cheever]] eran competitivos, pero retiraronse por fallos na caixa de cambios e no motor, respectivamente. [[Alain Prost]] retirouse co seu [[McLaren MP4 / 3]] cando ia no terceiro lugar por un fallo no motor a só dúas voltas para o final. Piquet chegou segundo, Alboreto terceiro e [[Gerhard Berger]] cuarto. [[Jonathan Palmer]] terminou en quinto lugar, acadando os seus primeiros puntos no Campionato do Mundo no [[Tyrrell DG016]] (e gañando o [[Jim Clark Trophy de 1987 ]] para pilotos con coches sen turbo de pilotos), mentres que [[Ivan Capelli]] logrou o último punto no seu [[March 871]]. A vitoria de Senna foi notable, xa que foi a primeira para un coche con [[suspensión activa]].

== Posicións logo da carreira ==

== Notas ==

== Véxase tamén ==

=== Ligazóns externas ===