Pierre Joseph Proudhon: Diferenzas entre revisións

En [[1843]] escribiu dúas obras importantes: "ADe creaciónla daCréation ordede nal’Ordre humanidadedans l’Humanité" e ''[[Système des contradictions économiques ou Philosophie de la misère]]''. Esta última deu lugar a unha réplica de [[Karl Marx|Marx]], quen dialecticamente escribiu un ano despois ''[[Misère de la philosophie]]''.

Proudhon coñeceu a Marx en [[París]]; ao ano seguinte ([[1845]]) coñecerá a [[Mikhail Bakunin]]. E aínda que é verdade que Proudhon recibiu a influencia do novo filósofo alemán, non é menos certo que, á súa vez, influíu grandemente sobre el. Baste recordar que Proudhon foi o primeiro que falou do socialismo como ciencia, na súa Queobra é''Qu'est-ce aque propiedadela propriété?'' Marx admiraba este libro e fixo del un gran eloxio en "ADie Sagradaheilige FamiliaFamilie" ao afirmar que reviste unha importancia polo menos igual ao folleto do abate [[Emmanuel Joseph Sièyes]], ''QueQu'est-ce éque ole Terceirotiers Estadoétat?'' Di textualmente [[Karl Marx|Marx]]: "''Proudhon non escribe soamente en nome dos proletarios; el mesmo é un proletario. A súa obra é o manifesto científico do proletario francés e presenta unha importancia histórica distinta da elucubración literaria dun crítico calquera''".

En [[1848]] Proudhon é elixido deputado á [[Asemblea Nacional Francesa|Asemblea Nacional]], ao proclamarse a [[Segunda República Francesa|Segunda República]]. No seo dese corpo lexislativo combate a proposta do reformista [[LuísLouis Blanc]], "''cuxos talleres nacionais adormentan aos proletarios sen concederlles nada do esencial''". Nese medio republicano-burgués aparece como un estraño disidente. El mesmo escribe nos seus CarnésCadernos: "''Estes deputados asómbranse de que eu non teña cornos e garras''". Con todo, as súas ideas, a través do xornal que publica, "Le representant du peuple", chegan a ter entón gran influencia nos estratos populares de París. Cando o xeneral [[Louis Eugène Cavaignac]] reprime violentamente a revolta Popular do [[23 de xuño]], seiscentos noventa e un dos seiscentos noventa e tres deputados da Asemblea aproban a súa conduta: Proudhon é un dos dous que a condena.

Nunha ocasión, ao regresar por motivos privados a Francia, é descuberto, e encerrado na famosa prisión de Santa Pelaxia. Alí dedícase con apaixonado fervor ao estudo e escribe, entre outros libros, ''AIdée ideagénérale xeralde dala revoluciónRévolution au dix-neuvième siècle''. Mantén tamén unha nutrida e clandestina correspondencia con moitas figuras da oposición, e propicia unha alianza do proletariado coa clase media para derrocar a Luís Napoleón, actitude que lle será reprochada por algúns socialistas, os cales recordaban que poucos anos antes Proudhon contrapuxera dun modo tallante o proletariado e a burguesía.

En [[1858]] escribe, contra o católico [[Mirecourt]], unha das súas máis extensas e importantes obras histórico-filosóficas: "SobreDe ala Xustizajustice nadans Revoluciónla eRévolution et nadans Igrexal’Église", que lle vale unha nova condena polo seu ataque contra a relixión do Estado, e un novo exilio en Bélxica. Unha amnistía permítelle retornar ao seu país, onde en [[1863]] publica outra das súas obras fundamentais: "ODu PrincipioPrincipe federativofédératif". Nela desenvolve amplamente a súa concepción do federalismo integral, que pretende non só descentralizar o poder político e facer que o Estado central se disgregue nas comunas, senón tamén, e ante todo, descentralizar o poder económico e pór a terra e os instrumentos de produción en mans da comunidade local dos traballadores. Este concepto do federalismo é quizá o que mellor resume esa totalidade móbil que é o pensamento de Proudhon.

Nos últimos dous anos da súa vida escribe outra obra de gran importancia doutrinal, que inflúe decisivamente na formación ideolóxica dos fundadores da [[Primeira Internacional]]: "DaDe capacidadela políticaCapacité dapolitique clasedes obreiraclasses ouvrières", aparecida en [[1865]].