Batalla de Almansa: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m Bot - formateo de números según Wikipedia:libro de estilo
m Bot - formateo de números según Wikipedia:libro de estilo
Liña 15:
|comandante1 = [[James Fitz-James|Duque de Berwick]]
|comandante2 = [[Henri de Massue|Marqués de Ruvigny]]<br />[[António Luís de Sousa, Marqués de Minas|Marqués das Minas]]
|soldados1 = 25.&nbsp;000<ref name= Ref3 >''[http://books.google.es/books?id=QD4UTfPYVlUC&pg=PA183&dq=batalla+de+almansa&hl=es&ei=2jZWToCsDIPI0AGlm-w6&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=5&ved=0CD0Q6AEwBA#v=onepage&q=batalla%20de%20almansa&f=false Boletín de la Real Academia de la Historia''. Tomo CCIV. Número II. Año 2007.] Real Academia de la Historia, maio-agosto de 2007, Madrid, pp. 183-185. {{Cita|Calcúlase que os borbónicos contaban con cerca de vintecinco mil homes e os aliados cuns quince mil. ''(pp. 183)''<br />O enfrontamento durou tres horas. A vitoria foi clara. O balance que Berwick fixo do sucedido no campo de batalla foi impresionante: "Foi unha vitoria completa; perdeu o inimigo cinco mil homes e fixemos cerca de dez mil prisioneiros. (...) En total perdemos dous mil homes. ''(pp. 185)''}}</ref>-32.&nbsp;000<ref name= Ref4 >''La guerra de sucesión en Valencia (De bello rustico Valentino)''. José Manuel Miñana, Francisco Jorge Pérez Durá & José María Estellés i González, Real Instituto de Estudios Asturianos, 1985, pp. 183. {{Cita|O total da tropas austracistas eran 22.&nbsp;000 infantes e case 60006.000 xinetes. Berwick tras coñecer nese día o pensamento inimigo, ordenara reunir todas as tropas (...) entre as que había uns 23.&nbsp;000 infantes e uns 90009.000 xinetes (...)}}</ref>tropas
|soldados2 = 15.&nbsp;000<ref name= Ref3 />-28.&nbsp;000<ref name= Ref4 />tropas
|baixas1 = 15001.500<ref name= Ref1 >''[http://books.google.es/books?id=3optq8WlRIMC&pg=PA223&dq=batalla+de+almansa&hl=es&ei=_zFWTojFFKH20gG5-tDLDA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=2&ved=0CC4Q6AEwAQ#v=onepage&q=batalla%20de%20almansa&f=false La Guerra de Sucesión de España (1700-1714)]''. Joaquim Albareda Salvadó. Editorial Critica, 2010, pp. 223. {{Cita|A batalla de Almansa, librada o 25 de abril de 1707, foi un dos acontecementos bélicos máis decisivos da guerra, favorable aos borbónicos. (...) As baixas aliadas, entre mortos e prisioneiros, ascenderon a 70007.000 homes, e as perdas materiais, de artillería e bagaxes, foron cuantiosas. En contraste, na fronte bórbonica contáronse 15001.500 baixas.<small>(31)</small><br />31. J. L. Cervera Torrejón, ''La Batalla de Almansa. 25 de abril de 1707'', Valencia, Corts Valencianes, 2000.}}</ref>-20002.000<ref name= Ref3 />mortos e feridos
|baixas2 = 70007.000<ref name= Ref1 />-17.&nbsp;000<ref name= Ref2 >''[http://books.google.es/books?id=rQNcvxZ-hd4C&pg=PA107&dq=batalla+de+almansa&hl=es&ei=RjVWTvGMBKXF0AHC4c3HDA&sa=X&oi=book_result&ct=result&resnum=3&ved=0CDMQ6AEwAg#v=onepage&q=batalla%20de%20almansa&f=false Resume da historia de España: con un breve compendio dialogado para los niños]''. Esteban Paluzíe y Cantalozella, 1866, pp. 107. {{Cita|O duque de Berwich co seu exército picaba a retagarda dos aliados, até que nas chairas de Almansa, o 25 de abril de 1707, deuse a batalla, para como resultado quedar en poder do exército de Filipe V 12 mil prisioneiros, 5 mil cadáveres no campo, cen bandeiras, a artillería e demais cacharros de guerra.}}</ref>mortos, feridos e prisioneiros
|campaña =
|cor =
Liña 29:
Tras terse retirado as tropas austracistas a territorios da [[Coroa de Aragón]], as forzas aliadas decidiron plantar cara ás borbónicas na poboación de [[Almansa, Albacete|Almansa]], cerca da fronteira do reino de Valencia.
 
A batalla iniciouse ás 15.&nbsp;00 do 25 de abril. Ambos exércitos despregáronse cara a cara ao largo de 6,5 [[km]]. Os aliados, partidarios do [[Carlos VI do Sacro Imperio Romano Xermánico|Arquiduque Carlos]], aliñaron 42 [[batallón]]s de infantería, compostos cada un de 400 homes, e 60 [[escuadrón]]s de cabalería, de 100 xinetes cada un, mentres que os [[Filipe V de España|borbónicos]] dispuxeron 50 batallóns de infantería e 81 escuadróns de cabalería, formando ambos exércitos con dúas liñas de profundidade. Paradoxicamente, a única representación valenciana era o rexemento Valencia -logo rebautizado Xaén- de 300 homes ao mando do coronel Riera no bando borbónico.
 
A batalla deu comezo co fogo de [[artillería]]. As tropas aliadas, cansadas, en inferioridade numérica e mal dirixidas, romperon a formación entre o centro e o flanco debido ao empurre da cabalería borbónica. A cabalería francesa provocou a retirada das tropas aliadas no flanco esquerdo, mentres que as tropas da zona central acabaron rendéndose ás 17.&nbsp;00.
 
== Consecuencias ==