Celtas: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 32:
Ese territorio centroeuropeu de carácter celta, limitaba, no sul, inicialmente ainda con a zona de influencia da cultura etrusca, e no leste e no suleste, con as áreas de influencia grega, tracia e escita. Partes extensas deses territorios foron incorporados mais adiante ao Imperio Romano e á súa cultura. Ao norte do territorio de influéncia celta estaban asentadas tribos xermánicas. Con todas as culturas citadas mantiñan os celtas intensas relacións culturais e económicas.
=== '''Probas lingüísticas''' ===
Existe evidencia da extensión de linguas celtas desde partes da Península Ibérica a irlanda no oeste, no sudoeste até os Balcáns setentrionais, con un broto tardío en Anatolia. <span lang="PT">A norte, as montañas do centro da Alemaña constituían o limite aproximado con os xermanos. A sul dos Alpes, o mundo celta chega á planicie do Pó. </span>As probas para esa interpretación linguística son:
A máxima extensión histórica das tribos celtas fundamentada en fontes antigas, por exemplo a migración a Anatolia, confirmada por autores gregos e romanos, de tribos celtas (e tracias), cf. a carta de Paulo aos Gálatas.
<span lang="PT">Documentos da antiguidade tardía segundo os cais en Anatolia se falaba un dialecto similar ao da rexión de Tréveris.</span>
<span lang="PT">Exe</span>mplos de palabras celtas en linguas modernas de Europa Central e Oriental, e<span lang="PT">mpréstimos no vasco como ''iskos'' ‚peixe‘.</span>
<span lang="PT">Reflexos nos nomes de algunhas tribos ou de rexións como Galia, Galiza, Gálatas. </span>
Elementos linguísticos celtas característicos en topónimos terminados en'' -briga'' e'' -durum'', con as variacións proprias de cada rexión linguística.
Inscricións en pedras, en fragmentos de cerámica, en moedas, en tabuas de chumbo en lingua celtibérica, lepóntica e gálica a partir do século VI a. C., ora en escrita propria (por exemplo o alfabeto lepóntico de Lugano) ora en escritas alleas como a ibérica, a etrusca ou mais adiante a latina.
== Fontes históricas ==
| |||