Revisión como estaba o 9 de febreiro de 2015 ás 00:21 editar CommonsDelinker (conversa \| contribucións) Bots 22.086 edicións Substitución automática de "Smile_fasdfdsfoiueire.svg" por "Classic_smiley.svg" segundo o ordenou CommonsDelinker. Motivo: [[:commons:COM:FR\| ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 13 de abril de 2015 ás 01:09 editar desfacer BanjoBot 2.0 (conversa \| contribucións) Bots 393.002 edicións m Bot - borrado de comas antes de etcétera [http://academia.gal/dicionario#searchNoun.do?nounTitle=etc%C3%A9tera]; cambios estética Edición máis nova →
Liña 52: ==== [[aristotelismo]] ==== * A [[filosofía aristotélica]] entende a felicidade humana como o desenvolvemento das capacidades individuais (morais, intelectuais, artísticas, etc.), practicando as virtudes ou excelencias. [[Aristóteles]] (384 a. de C. - 322 a. de C.) propón como ideal a contemplación, a prudencia, e a procura da verdade e do coñecemento a través dos sentidos. Para Aristóteles toda acción humana faise con vistas a algún fin. "E é evidente -comenta el- que o fin último de todas as nosas accións non é outro có da felicidade". ==== [[epicureísmo]] ==== * O [[epicureísmo]] concibe a felicidade como evitación da pena e da dor. É a crenza de que o mellor ben é a procura da felicidade para un mesmo. Para [[Epicuro]] (341 a. de C. - 271 a. de C.) a felicidade consiste en gozar intelixentemente dos praceres. Nas súas propias verbas "en tanto que o ben é doado de obter, o mal é fácil de soportar". A moderación, o cultivo da amizade, da lectura, da conversa e doutros praceres non acostuman a ocasionar consecuencias desagradables. Liña 66: * O [[hedonismo]] refire toda teoría ética que dá ó pracer un papel central. A súa filosofía podería ser resumida en "o pracer é o ben máis alto". O epicureísmo, o utilitarismo, e o hedonismo psicolóxico das teorías freudianas poden ser clasificadas como tipos de hedonismo. * O [[eudaimonismo]] fai referencia a toda doutrina, filosofía ou teoría que confire á felicidade (''eudaimon'' en grego é 'felicidade') unha importancia primordial no seu discurso ético. Contrasta co hedonismo, que persegue o pracer antes cá felicidade propiamente dita. * As éticas contemporáneas de inspiración kantiana ([[John Rawls\|Rawls]], [[Jürgen Habermas\|Habermas]], etc.) definen a felicidade como autorrealización en liberdade. Cada persoa debe realizarse atendendo ás súas propias capacidades, desexos e posibilidades. Cada persoa debería ter un proxecto de vida e intentar levalo a cabo. Todas as sociedades humanas deberían comprometerse en asegurar unhas condicións sociais que permitisen a cada un levar a cabo o seu proxecto en liberdade. === Actitudes === Liña 145: * aumentar o coñecemento, ler e aprender novas cousas == Véxase tamén == === Outros artigos === * [[Día Internacional da Felicidade]] === Ligazóns externas === {{Commons\|:Category:Smile}}

Felicidade: Diferenzas entre revisións