Tradución (proteínas): Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Tan só era a corrección dun artigo. |
m Bot - Trocar {{AP}} por {{Artigo principal}}; cambios estética |
||
Liña 1:
[[Ficheiro:Ribosome mRNA translation gl.svg|miniatura|dereita|300px|Tradución de proteínas nun ribosoma.]]
En bioloxía a '''tadución''' é a síntese de proteínas nos [[ribosoma]]s a partir da información contida nun [[ARNm]], o cal é unha copia realizada por [[transcrición (ARN)|transcrición]] dun xene do [[ácido desoxirribonucleico|ADN]]. Por tanto, a tradución é o segundo proceso da [[expresión xénica]] despois da tanscrición.
A tradución só se pode producir nos [[ribosoma]]s do citoplasma da célula, que están formados por dúas subunidades, que rodean o ARNm que se vai traducir. Na tradución, o [[ARN mensaxeiro]]
A enerxía requirida para traducir proteínas é considerable. Para unha proteína que conteña ''n'' aminoácidos, o número de enlaces fosfato de alta enerxía necesarios para traducila é 4''n''-1.
Liña 7:
== Mecanismos básicos ==
[[Ficheiro:Proteintransl.jpg|miniatura|Esquema da tradución.]]
=== Activación ===
{{
O lugar da síntese proteica é o ribosoma. A el deben chegar os aminoácidos necesarios para a formación da proteína. Os aminoácidos son traídos ao ribosoma por ARNt específicos. Os ARNt e os aminoácidos están no citoplasma libres, pero unhas proteínas chamadas [[aminoacil ARNt sintetase]]s recoñecen determinados aminoácidos e determinados ARNt e catalizan o enlace entre ambos, orixinando un aminoacil-ARNt. Esta formación dos aminoacil-ARNt non pertence tecnicamente á tradución, pero é un paso previo imprescindible chamado activación.
Liña 16:
=== Iniciación ===
[[Ficheiro:Prokaryotic Translation Initiation.png|miniatura|240px|Iniciación da tradución en procariotas.]]
A iniciación da tradución en procariotas supón ensamblar os compoñentes do sistema de tradución, que son: as dúas subunidades do [[ribosoma]], o [[ARNm]] que se vai traducir, o primeiro aminoacil-ARNt (o ARNt cargado co primeiro [[aminoácido]]), [[GTP]] (como fonte de enerxía) e factores de iniciación proteicos que axudan a ensamblar o sistema de iniciación. Unha vez ensambladas as dúas subunidades do ribosoma e situado o ARNm, únese o primeiro aminoacil-ARNt (que é leva a [[N-formilmetionina|''N''-formilmetionina]] ou fmet-ARNt) co [[codón de iniciación]] por medio dun emparellamento de [[base nitroxenada|bases]] por [[ponte de hidróxeno|pontes de hidróxeno]] entre o [[codón]] do ARNm e o
O ribosoma contén tres sitios de unión de moléculas: sitio A, sitio P e sitio E. O sitio A é o lugar de entrada dos aminoacil-ARNt (excepto para o primeiro que inicia a síntese, o fmet-ARNt, que entra no sitio P). O sitio P é onde se forma o peptidil-ARNt (a cadea peptídica en crecemento). E o sitio E é o lugar de saída dos ARNt baleiros da súa carga (que xa deixaron o aminoácido que levaban na cadea polipeptídica en formación).
Liña 30:
* O primeiro aminoácido unido ao ARNt no sitio P deslígase do seu ARNt e seguidamente fórmase un [[enlace peptídico]] entre el e o novo aminoácido unido a ARNt que acaba de entrar no sitio A. Este proceso, coñecido como ''formación do enlace peptídico'', está [[catalizador|catalizado]] polo propio ARNr de 23S da subunidade maior do ribosoma, que actúa como un [[ribocima]], realizando unha actividade de [[peptidil-transferase]]. Neste punto no sitio A formouse un dipéptido, mentres que o sitio P ten un ARNt descargado (ARNt sen aminoácido).
* Na fase seguinte da elongación, a ''traslación'', o ribosoma móvese 3 nucleótidos (un codón) cara ao [[extremo 3']] do ARNm (en dirección 5'-3') expoñendo o seguinte codón. Todo este proceso vaise volver a repetir moitas veces máis ata completar a proteína: entra un novo aminoacil-ARNt no sitio A, todo o péptido en crecemento que estaba formado e unido ao ARNt no sitio P únese ao novo aminoácido que acaba de entrar, polo que o péptido crece nun aminoácido, o ARNm desprázase outro codón, o ARNt co péptido pasa ao sitio P, e o ARNt descargado pasa ao sitio E de saída. Este proceso de desprazamento está catalizado polo factor de elongación G (EF-G) gastando un GTP.
* O ribosoma continúa desprazando os codóns sucesivos do ARNm polos sitios do ribosoma, sempre empezando polo extremo 5' do ARNm e acabando polo 3', e mentres seguen uníndose sucesivos
=== Terminación ===
Liña 46:
=== Efecto dos antibióticos ===
Hai varios [[antibiótico]]s que actúan interferindo no proceso de tradución bacteriano. Estes antibióticos inhiben selectivamente a síntese de proteínas nas bacterias sen afectaren ao hóspede eucariótico aproveitando as diferenzas na tradución entre eles. Algúns exemplos son:
* A [[puromicina]] ten unha estrutura similar ao aminoacil-ARNt da [[tirosina]]. Por tanto,
* A [[estreptomicina]] provoca unha mala lectura do [[código xenético]] nas bacterias a concentracións relativamente baixas e inhibe a iniciación a concentracións maiores, enlazándose á subunidade ribosómica de 30S.
* Outros [[aminoglicósido]]s como a [[tobramicina]] e a [[kanamicina]] evitan a asociación ribosómica ao final da fase de iniciación e provocan unha mala lectura do código genético.
Liña 57:
[[Ficheiro:Eukaryotic Translation Initiation.png|miniatura|240px|Iniciación da tradución en eucariotas.]]
==== Iniciación dependente da carapucha 5' ====
A iniciación da tradución supón a interacción de varias proteínas cunha marca especial situada no [[extremo 5']] das moléculas de ARNm. Os factores proteínicos asócianse á subunidade ribosómica menor. A subunidade, xunto con algúns deses factores proteínicos, móvese ao longo da cadea de ARNm cara ao seu extremo 3' buscando o [[codón de inicio]] (normalmente o AUG), que indica en que punto se empeza a codificar a proteína (comezo do [[marco aberto de lectura]]). Logo o ribosoma traduce a secuencia que hai entre os codóns de comezo e parada nunha secuencia de aminoácidos, sintetizándose unha proteína. Nos [[célula eucariótica|
==== Iniciación independente da carapucha 5' ====
O exemplo mellor estudado de tradución independente da [[carapucha 5']] en eucariotas é o [[IRES]] (Sitio de Entrada ao Ribosoma Interno). O que a distingue da tradución dependente da carapucha é que a independente non precisa que o ribosoma empece a percorrer o ARNm desde o extremo 5' ata o codón de inicio. Os ITAF (''IRES trans-acting factors'') poden colocar ao ribosoma no sitio de inicio, evitando a necesidade de percorrer o ARNm desde o extremo 5' da rexión [[5' UTR]] do ARNm. Este método de tradución foi descuberto recentemente, e ten grande importancia en condicións que requiren a tradución de ARNm específicos a pesar do estrés celular ou a incapacidade de traducir a maioría dos ARNm. Exemplos son os factores que responden á apoptose.
Liña 68:
* David L. Nelson and Michael M. Cox (2005). ''Lehninger Principles of Biochemistry'' (4th ed.). W.H. Freeman. ISBN 0-7167-4339-6.
* Hirokawa et al. (2006) "''The Ribosome Recycling Step: Consensus or Controversy?''". Trends in Biochemical Sciences Vol. 31(3), 143-149.
* {{cite journal | author = Malys N, McCarthy JEG | title = Translation initiation: variations in the mechanism can be anticipated |journal = Cellular and Molecular Life Sciences | year = 2010 | doi =10.1007/s00018-010-0588-z | pmid=21076851 | volume = 68 | issue = 6 | pages = 991–1003 | unused_data = published online}}
== Véxase tamén ==
=== Outros artigos ===
* [[Transcrición (ARN)]]
* [[Modificación postraducional]]
=== Ligazóns externas ===
* [http://vcell.ndsu.nodak.edu/animations/translation/index.htm Virtual Cell Animation Collection: Introducing Translation]
[[Categoría:Xenética]]
| |||