Mandarín: Diferenzas entre revisións

O mandarín (a miúdo chamado simplemente ''[[lingua chinesa|chinés]]'') é a lingua máis falada do mundo (debido á elevada poboación da China). Porén, aínda cando hoxe é ensinado a todos os chineses, os máis vellos non falan todos o mandarín senón outras [[linguas chinesas]], como o [[lingua cantonesa|cantonés]], ou distintas como o [[lingua tibetana|tibetano]] ou o [[lingua mongol|mongol]]. O mandarín, que os dirixentes [[comunismo|comunistas]] designaron como a [[lingua vehicular]] da súa nación enteira (de aí o termo ''pǔtōnghuà'', «lingua común»), era primitivamente o idioma das comunidades chinesas do norte do país. Mesmo posuíndo unha antiga historia literaria, o mandarín non deriva da [[chinés clásico|lingua clásica]] literaria e artificial (文言 ''wényán''), abandonada en [[1919]], logo de ter sido utilizada como lingua escrita oficial e literariamente durante máis de dous mil anos; por contra, foi dunha [[lingua vernácula]] falada ([[chinés falado|白話 ''báihuà'']], «lingua simple») da que procede o mandarín. En [[1956]], foi a variante de [[Pequín]] a promovida ao rango de lingua oficial, sendo considerada a miúdo como a variante patrón deste idioma. O mandarín de Pequín posúe, porén, peculiaridades (como a utilización frecuente da [[retroflexión]] vocálica marcada por medio do [[sufixo -er]]) e dise tamén que os pequineses teñen un «acento». O mandarín dun taiwanés será, porén, moi pouco diferente do dun pequinés.

{{APArtigo principal|Dialectos mandaríns}}

Dede un punto de vista oficial, como xa se dixo, hai dúas variantes mandaríns, posto que o goberno de Pekín refire o mandarín do continente como se fose a''pǔtōnghuà'', «lingua común», entanto que o goberno de [[Taipei]] cita a súa lingua oficial como ''kuo-yü'' ({{TriplaChinés|國語|国语|guóyǔ}}), «lingua nacional». Oficialmente, o ''pǔtōnghuà'' inclúe as pronuncias de varias rexións, mentres que o ''kuo-yü'' está baseado teoricamente só sobre os [[fonema]]s do mandarín de Pekin. A comparación entre os dicionnarios das dúas zonas mostra que ha algunhas diferencias substanciais. Porén, ambas as dúas versións do mandarín escolar son abondo diferentes do mandarín coloquial, que de feito se fala, o cal sufríu o influxo das variantes rexionais.

Na China do Norte, en [[Sichuan]], e noutras áreas onde se fala a ''lingua do Norte'', denominadas « variantes locais do mandarín », é de feito unha das linguas maternas dos falantes desas zonas. A educación masiva no mandarín non eliminou as diferencias rexionais anteriores. No Sur, as interferencias entre o mandarín e outras lingua chinesas deron lugar a aparición de versións locais da ''lingua do Norte'', que son abondo diferentes do mandarín oficial padrón, tanto na proninciación como na gramática. Por exemplo, o mandarín falado en Taiwán polos estudantes que falan [[taiwanés (lingüística)|taiwanés]] (un dialecto de [[Min-nan|min do Sur]]) ou [[hakka]], como lingua materna, é polo xeral realizado con unha gramática e un sotaque ou acento que o fan diferente do ''kuo-yü'' normalizado, orixinando unha versión do mandarín comunmente denominado ''mandarín de Taiwan''.

== Notas ==

=== Outros artigos ===