Igrexa católica maronita: Diferenzas entre revisións

Malia ser reducidos en número, os maronitas continúan a ser un dos principais grupos etno-relixiosos do Líbano. A diferenza doutras [[igrexas católicas orientais]], dende a súa orixe os maronitas sempre teñen estado en comuñón coa [[Santa Sé|Igrexa de Roma]] e co [[Papa]].

 

 

No [[século VII]] a comunidade maronita foi refundada e organizada por un monxe, o abade do mosteiro de Brad, en [[Siria]]. [[Xoán Marón]] foi o primeiro maronita en ter a dignidade episcopal; a súa ordenación tivo lugar en [[676]], e máis tarde (en [[685]]) foi elixido [[Patriarca de Antioquía]]. El foi o primeiro maronita en ter este encargo. Para escapar dunha persecución, decidiu deixar Siria e ir ao Líbano. Estabeleceuse en [[Bkirki]], onde construíu un novo mosteiro no que depositou a máis valiosa [[reliquia]] para os maronitas: o cranio de San Marón. Dende aquela época, o mosteiro é a [[Patriarcado de Antioquía dos Maronitas|sé patriarcal.]]

Cando o Líbano obtivo a independencia en [[1943]], os poderes do novo estado foron divididos entre as principais comunidades relixiosas. Os maronitas, que constituían a maioría da poboación, recibiron a Presidencia da República, cargo que continúan a manter hoxe.

 

[[Ficheiro:Peshitta464.jpg|thumb|left|A [[Peshitta]] é a Biblia siríaca estándar, empregada pola Igrexa Maronita e outras igrexas. A imaxe é o texto de [[Libro do Éxodo|Éxodo]] 13:14-16, do ano 464.]]

 

O [[celibato clerical|celibato]] non está estritamente requirido para os sacerdotes e diáconos, puidendo casar antes de seren ordenados; os monxes, porén, deben ser célibes, así como os bispos. Os eparcas e arquieparcas responden ante o patriarca.

 

O número exacto de maronitas no mundo non se coñece con certeza. Estímanse máis de 3 millóns, segundo a [[Asociación Católica para o Benestar no Oriente Próximo]].

 

== Notas ==

{{Listaref}}

{{Commonscat|Maronite churches}}

 

{{Igrexas particulares católicas}}

{{Circunscricións da Igrexa Católica Maronita}}