Enfermidade celíaca: Diferenzas entre revisións

En 1950, o pediatra holandés Willem-Karel Dicke, na súa tese de doutoramento, foi quen demostrou que se se excluía o trigo, a avea e mailo centeo, a doenza celíaca melloraba drasticamente. Se se substituían por arroz e millo, o apetito tornaba, a absorción de graxas melloraba e a diarrea graxa desaparecía; decatouse deste feito durante a II Guerra Mundial, ante a falla de aprovisionamento de produtos derivados do trigo. Trala guerra cando dispoñían doutra volta destes produtos, o índice de afectados pola enfermidade, retornou ao mesmo nivel que había previamente á guerra.

* '''Celiaquía clásica''': Onde predominan os trastornos intestinais, é a máis doada de detectar e constitúe a punta do iceberg celíaco.

* '''Celiaquía potencial''': Comprende as persoas que teñen predisposición xenética (familiares en 1º celíacos), presentan alteracións inmunitarias mais as vilosidades do seu intestino están intactas.

* '''Celiaquía silente''': A sintomatoloxía é practicamente nula mais os doentes teñen alterada a mucosa [[Xexuno|xexunal]] (atrofia nas vilosidades). Presentan [[marcador serolóxico|marcadores serolóxicos]] positivos e HLA- DQ2/DQ8.

* '''Celiaquía latente''': Os doentes non teñen síntomas, en xeral trátase de persoas con predisposición xenética . Poden desenvolver a doenza de xeito súbito. Esta tipoloxía é a máis difícil de diagnosticar.

* '''Celiaquía refractaria''': A dieta libre de glute non elimina os trastornos intestinais, estes doentes teñen só 50% de supervivencia xa que a predisposición a desenvolver procesos neoformativos, como o linfoma intestinal e infeccións concomitantes é moi alta.

{{APArtigo principal|Glute}}

O [[glute]] é unha proteína amorfa que se atopa nas sementes de moitos [[Cereal|cereais]] (trigo, orxo, centeo, millo vermello, kamut, triticale e posibelmente avea) combinada co [[amidón]]. Representa un 80% das proteínas do trigo e está composta de [[gliadina]] e [[glutenina]].

== A importancia da etiquetaxe ==

Ademais, o Regulamento (UE) nº 41/2009 da Comisión do 20 de xaneiro de 2009 sobre a composición e etiquetaxe de produtos alimentarios axeitados para persoas con intolerancia ao glute, aplicábel a partir do 1º de xaneiro de 2012, regula o emprego das indicacións “sen glute” cando o alimento ou produto dietético conteña menos de 20 mg de glute por Kg de produto ou o que é o mesmo 20 partes por millón (ppm). No caso de certos alimentos dietéticos, nos que se ten usado amidón de trigo especialmente procesado para reducir o contido de glute, o fabricante poderá utilizar o termo ”moi baixo en glute” se o produto contén menos de 100 ppm de glute. Estes produtos con “moi baixo contido en glute” só deben tomarse se o doutor o aconsella, por mor a que existen distintos graos de sensibilidade ao glute.

Existen diferentes empresas que se acreditaron pola ''Federación de Asociaciones de Celiacos de España'' (FACE). A Marca de Garantía "Controlado por FACE" ten como obxecto garantir ao consumidor celíaco que os produtos que a portan cumpriron cos requisitos que FACE establece respecto a niveis máximos de glute, garantindo que os produtos verificados son aptos para o consumo por persoas celíacas. A novidade que aporta esta marca é a inclusión, no [[APPCC]] da industria, dun novo perigo, o glute, e a súa prevención a través do control exhaustivo das materias primas e do proceso de produción baseado na [[rastrexabilidade]] do produto. Estas empresas están autorizadas a utilizar un logo na etiquetaxe, que indica que o alimento está certificado e non contén máis de 10 ppm de glute.

As probas serolóxicas detectan e ás veces cuantifican anticorpos no sangue específicos para a doenza. Realízante en pacientes nos que se sospeita enfermidade celíaca, xa for por clínica, por ser grupo de risco, etc. Axudan a decidir a que pacientes hai que realizar biopsia e a quen non. Tamén se empregan para ver se a dieta se está a facer correctamente e para a detección de posíbeis casos en estudos epidemiolóxicos a grande escala.

'''O endoscopio''' é o sistema da cámara e tubo flexíbel. Segundo onde se use recibe un nome: gastroscopia é para o tracto dixestivo alto, a colonoscopia para tracto dixestivo baixo, cistoscopia para a vexiga urinaria, entre outras.

Neste caso faise unha gastroscopia para acadar o duodeno, lugar no que se tomará a biopsia, mediante un accesorio do endoscopio.

A mucosa intestinal dun neno celíaco non tratado é diferente á dun rapaz san. Co microscopio óllase que as vilosidades están atrofiadas, es dicir esmagadas. Se se compara coa mucosa dun individuo normal a diferenza é claramente apreciábel. No celíaco tratado axeitadamente, a mucosa chega a se normalizar resultando indistinguíbel dun individuo san.

A segunda, cando o cativo leve polo menos dous anos coa dieta sen glute e os síntomas desapareceran. Trátase de comprobar que a supresión do glute conseguiu a normalización das vilosidades. Se así for, o paso a seguir consiste na reintrodución do glute para ver se con iso reprodúcese a alteración intestinal. O habitual é que esta recaída anatómica (a atrofia) sexa acompañada de recaída clínica (diarrea, vómitos, perda de peso, etc.) pero non é raro que téndose reproducido xa a atrofia, o neno aínda se atope asintomático, é dicir sen síntoma algún da doenza. Esta reintrodución non se debe facer antes dos 6 anos de idade (se podería danar o esmalte da dentición definitiva) nin na puberdade pois se interferiría no período de crecemento rápido propio desta idade.

* [[pastel|BoloBolos]]s, [[pasta]]s italianas, [[galleta]]s, [[empanada]]s trigas, [[filloa]]s, [[biscoito]]s, [[madalena]]s e pastelaría en xeral.

* Os [[Ovo (alimento)|ovoovos]]s.

== Notas ==

=== Outros artigos ===

* [[Glute]]

=== Ligazóns externas ===