56.483
edicións
Diferenzas entre revisións de «Frauta»
corrixo *armónicos
(corrixo *armónico e outros) |
(corrixo *armónicos) |
||
|
O son fundamental da frauta é o [[Dó (música)|Dó3]], a partir do cal a extensión do instrumento é de 3 oitavas, grazas aos harmónicos 2 e 4 (oitava e dúo oitavo), cuxa emisión é obtida pola modificación da presión do sopro.<ref>{{cita web|url=http://agnazare.ccems.pt/EB23EMUS/instrumentos/flauta.htm|título=Instrumentos -Frauta|publicado=agnazare.ccems.pt|lingua=pt|dataacceso=17 de febreiro de 2012}}</ref>
== Tipos de
Os grupos de frautas son os seguintes:
* Frautas sopradas polo extremo, tanto si teñen muesca coma se non a teñen. Están moi estendidas. Entre elas, por citar as máis coñecidas en Occidente, a [[quena]], que é tocada en varios países de [[América do Sur]] ou o [[Shakuhachi]] xaponés. Moitas delas son feitas de cana.
* Frautas con conducto de aire e un bisel na fiestra, todo iso na embocadura. Son un grupo moi grande e moi numeroso. Aínda que non sexan realmente instrumentos musicais, neste grupo están os [[chifre]]s (feita excepción dos globulares) e os [[siurell]]s. As [[frauta doce|frautas de pico]] intégranse neste grupo. Tamén as numerosas frautas de tres buracos que se tocan cunha soa man (normalmente a esquerda: tres dedos tapan buracos e os outros dous suxeitan o instrumento, un tubo moi longo e delgado facilita a formación de
* Frautas de recipiente. Teñen a particularidade de que o resoador non ten forma tubular e si globular. Algunhas teñen buracos e poden articular algún tipo de melodía, pero outros son simples chifres. Os chifres metálicos máis habituais son deste tipo. Algúns son feitos de arxila. Hainos que se sopran no extremo, sen portelo, e outros con bisel despois da canle de aire e do portelo. Na cultura [[azteca]] foron moi frecuentes, feitas con [[arxila]] e representan seres mitolóxicos diversos. Tamén a [[ocarina]] forma parte desta tipoloxía, do mesmo xeito que o'' xun'' chinés e varias frautas globulares africanas.
| |||