Revisión como estaba o 15 de abril de 2007 ás 09:11 editar M~glwiki (conversa \| contribucións) 142 edicións m →‎Licinio ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 15 de abril de 2007 ás 09:12 editar desfacer M~glwiki (conversa \| contribucións) 142 edicións m →‎Licinio Edición máis nova →
Liña 1: == Licinio == '''Claudio Valerio Liciniano Licinio''', emperador romano, naceu na [[Dacia]] entre os anos 263 o 265, sendo a ~~sua~~súa familia de orixe labrega. Toda a ~~sua~~súa educación foi militar e destacou na loita contra os persas, e toda a ~~sua~~súa carreira estuvo xunguida a [[Galerio]], amigo persoal. Coa morte de [[Constancio Cloro]] e a proclamación polas tropas do seu fillo[[ Constantino]] como emperador, e a proclamación de [[Maxencio]] no lugar do seu pai [[Maximiano]], quen teria que abdicar. Pero este se negou, de xeito que nun mesmo intre había sete altos maxistrados, entre augustos e césares para o goberno do Imperio, cada quen sen recoñecer o seu contrario. Esta situación estaba a piques de malograr toda a obra de [[Diocleciano]] e a ~~sua~~súa tetrarquia. Para iso [[Galerio]], coma emperador decano e garante do sistema, convocou o cumio de ''Carnuntun'' no 308. Pero nesa reunión non se acordou unha solución definitiva, senón que se nomeou a [[Constantino]] e [[Maxencio]] para a parte occidental do Imperio, mentres que para o Oriente subiu a emperador Licinio e mais [[Maximino Daya]], sobriño de [[Galerio]]. As loitas entre os distintos augustus e césares foi xa inmediata para facerse co poder. En Occidente,Constantino venceu a Maxencio na batalla da [[Ponte Milvio]] no ano 312. Pola ~~sua~~súa parte, Licinio, quen fora nomeado augustus sen pasar previamente pola titulo de césar,non era moi ben aceptado, e dende o goberno da [[Pannonia]], [[Ilyria]] e [[Rethia]] se asociou a Constantino para que fora el quen acabara con Maxencio e conquistara Italia, tal e como se lembrara na xuntanza de Carnutum onde Maxencio foi declarado enemigo publico, a pesares de recoñecer os seus dereitos o trono. Casou coa hermana de Constantino, [[Constancia]] e xuntos publicaron o famoso [[Edicto de Milán]] (Mediolalum), onde se daba liberdade relixiosa e se ~~devolvia~~devolvía os bens a Igrexa Católica, e que na ~~practica~~práctica veu a ser o recoñecemento do cristianismo no imperio, non a relixión oficial No ano 311 morre[[ Galerio]] e Maximino II Daza e mais Licinio atoparonse no Bosforo para se repartir os territorios de Galerio. Pero esta división, coa morte de Maxencio en Occidente, levou o enfrontamento no Oriente, sendo as tropas de Maximino Daza derrotadas dende ''Byzantium a Tarsus'' no ano 313, e Maximino morreu entre tormentos. Licinio quedara encargado do fillos de Galerio e mais a ~~sua~~súa esposa, pero o trato que lles dou obrigounos a fuxir a corte de Maximino Daza, quen unha vez derrotado, quedaron nunha total indefensiópn, e foron capturados e mortos en Tesalonica, quedando deste xeito Licinio coma unico emperador en Oriente, do mesmo xeito que Constantino o era en Occidente. Pero a partires do ano 320 escomenzaron a percibirse as diferencias entre eles, que se manifestaron entre outros aspectos no tratamento que se lle deu o problema cristián, xa que mentres en occidente os cristiáns alcanzaran postos relevantes na Administración, en oriente continuaban a ser perseguidos e reprimidos a pesar da gran influencia que conquistara a Igrexa de [[Alexandria]]. A presión que se fixo sobre Constantino para rematar con este estado de cousas foi moi grande, pero tuvo que deixalo temporalmente debido a ameaza dos barbaros na fronteira danubiana. Constantino derrotou os barbaros na [[Panonia]] e na [[Tracia]] e amosou a Licinio o poder militar do emperador de Occidente e o levou a aceptar o nomeamento dos seus respectivos fillos [[Crispo]] por Constantino e [[Liciniano]] por parte de Licinio coma césares. Liña 17: Licinio perdera a iniciativa e tivo que facer fronte no seu propio entorno a Valente, o seu xefe militar, a quen dou morte despois de habelo nomeado augusto. No ano 324 o enfrontamento se fixo inevitábel nunhas circusntancias que favorecían en todo a Constantino, quen venceu en Adrianopolis, Crisopolis e Bizancio, mentres Crispo, desfacia a flota de Licinio no Helesponto, onde finou Liciniano. Seguramente por interseción da ~~sua~~súa esposa Constancia, irmán de Constantino, se lle perdonou a vida a Licinio, quen foi exiliado e posto baixo arresto en Thesalonica, pero o contumaz Licinio escomenza a intrigar contra Cosntantino, quen desta vez mandouno axusticiar na primavera do ano 325. Remata deste xeito o goberno de Diocleciano e un só emperador volve a mandar en toda a extensión do Imperio. Corenta anos de tetrarquia o Imperio Colexiado quedara atrás para sempre.

Licinio: Diferenzas entre revisións