Lingua irlandesa: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Lameiro (conversa | contribucións)
corrixo *respostar
Breogan2008 (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 191:
A combinación da introdución do sistema educativo de [[educación primaria|primaria]], no que se prohibía o uso do irlandés e só se ensinaba o inglés, e a [[Gran Fame]] (''An Gorta Mór'') de mediados do [[século XIX]], que afectou especialmente aos habitantes das zonas máis pobres, acelerou o seu declinio. Os líderes políticos, como [[Daniel O'Connell]], eran críticos coa lingua, que vían como "reaccionaria". Os relatos contemporáneos mostran aos pais desaconsellándolles aos fillos que falasen irlandés e animándoos a empregar o inglés. Esta práctica continuou após a independencia e o estigma relacionado con falar irlandés mantívose forte. Apesar do intento de sucesivos gobernos irlandeses de promover a lingua, o seu declinio de falantes nativos dentro mesmo dos Gaeltacht tense acelerado, se ben o número dos que a saben falar no resto do país ten aumentado.
 
O movemento inicial de defensa da lingua partiu dos [[protestante]]s irlandes, como o linguista e relixioso [[William Neilson]] a finais do [[século XVIII]]. O maior pulo deuse coa fundación da [[Liga Gaélica]], ''Conradh na Gaeilge'', por [[Douglas Hyde]], que deu lugar ao [[Renacemento Gaélico]]. Entre os seus defensores estaban [[Patrick Pearse]] e [[Éamon de Valera]]. O interese no resurximentorexurdimento coincidiu con outros renacementos culturais, como a fundación da [[Asociación Atlética Gaélica]] e o incremento na representación de obras de teatro sobre Irlanda en inglés por autores como [[William Butler Yeats]], [[J.M. Synge]], [[Sean O'Casey]] e [[Lady Gregory]], co seu lanzamento do [[Teatro Abbey]].
 
Ainda que os autores do Teatro Abbey escribisen en inglés (e, de feito, a algúns desagradáballes o irlandés), a lingua influenciounos. A versión do inglés falada en Irlanda mantén semellanzas con modismos gramaticais irlandeses, o que se observan claramente nas obras de Yeats, [[George Bernard Shaw]], [[Oscar Wilde]] e máis recentemente [[Seamus Heaney]], [[Paul Durcan]], [[Dermot Bolger]] e moitos outros.