Pexegueiro (árbore): Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Adorian (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
corrixo "soe" por "acostuma" ou "adoita"
Liña 27:
O nome científico ''persica'', ao igual que o nome galego '''pexego''' (''pêssego'' en portugués) e os seus cognatos en moitas linguas europeas (''pêche'' en francés, ''peach'' en inglés, ''préssec'' en catalán, ''pesca'' en italiano), deriva da antiga crenza europea, de que o pexego viña de Persia. Os antigos romanos chamábalenlle ''malum persicum'' "mazá persa".<ref>[Lyle Campbell, ''Historical Linguistics: An Introduction'', 2nd ed. (Cambridge, Mass: MIT Press, 2004): 274.]</ref>
 
Os pexegueiros cultivados divídense dependendo se a carabuña pode ou non desprenderse da polpa con facilidade. Os pexegos de carne branca acostuman ser moi doces e lixeiramente acedos, mentres que os de carne amarela, soenadoitan combinar o sabor acedo coa dozura; malia que isto pode variar enormemente. A polpa de ambas cores soeacostuma ter tamén certas partes encarnadas. Os pexegos de carne branca pouco acedos son os máis populares na China, no Xapón e demais países asiáticos, mentres que europeos e norteamericanos prefiren, historicamente, osa marelos algo acedos.
 
==Historia==