|
4: Limite de fluencia
]]
'''Elasticidade''' é o ramo da [[mecánica dos sólidos deformábeis]] que estuda o comportamento de corpos materiais que se deforman ao seren sometidos a accións externas ([[forza]]s debidas ao contacto con outros corpos, acción gravitacional actuando sobre a súa [[masa]], etc.), retornando á súa forma orixinal cando cesa a acción externa é removida.
Até un certo limite, dependente do material e [[temperatura]], as [[tensión mecánica|tensión]]s aplicadas son aproximadamente proporcionais ás [[deformación]]s. A constante de proporcionalidade entre elas é chamada módulo de elasticidade ou [[módulo de Young]]. Canto maior é ese módulo, maior a tensión necesaria para o mesmo grao de deformación, e por tanto máis ríxido é o material. A relación lineal entre esas cantidades é coñecida como [[lei de Hooke]]:
aproximadamente proporcionais ás [[deformación]]s. A constante de proporcionalidade entre elas é chamada módulo de elasticidade ou [[módulo de Young]]. Canto maior ese módulo, maior a tensión necesaria para o mesmo grao de deformación, e por tanto mais ríxido é o material. A relación linear entre esas cantidades é coñecida como [[lei de Hooke]]:
''E''
Onde <math>\,\!E</math> é o módulo de Young, <math>\mathbf\sigma</math> a [[tensión mecánica|tensión]] aplicada e <math>\mathbf\epsilon</math> a [[deformación]].
A elasticidade linearlineal, entre tanto, é unha aproximación; os materiais reais exhiben algún grao de comportamento non-linear lineal.
A '''teoría da elasticidade''' estuda de forma rigorosa a determinación das tensións, deformacións e da relación entre elas para un sólido tridimensional.
=== Aplicación ===
O proxecto de estruturas na construción civil usa as ecuacións derivadas da teoría da elasticidade para dimensionar as [[colunaColumna (arquitectura)|columnas]]s, [[viga]]s e [[laxeLousa (construción)|laxes]]s. De acordo co peso que eses elementos van soportar, alén dedo seu peso propio, e dos materiais utilizados, as máximas tensións calculadas non poden exceder o seu '''limite de escoamento'''. Como ilustración, o módulo de elasticidade do aceiro comun, usado nas perfís estruturais é de 2100021.000 kgf/mm2 e o limite de escoamento é de cerca de 36 kgf/mm2. Un fio de aceiro de 2 milímetros de diámetro e 1 metro de lonxitude, con unhacunha persoa pendurada a ele pesando 60 kg, fica aproximadamente 1 milímetro maior debido a ese peso, e non se rompe. Volta a ficarVolve coaá lonxitude inicial apósdespois ser liberado da carga.
Na construción mecánica, principalmente na aviación, onde non se pode abusar do recurso de superdimensionarsobredimensionar os elementos estruturais para aumentar a súa resistencia, (o aviánavión ficaríaresultaría desnecesariamenteinnecesariamente pesado e por tanto antieconómico), o cálculo preciso é fundamental. Como as formas moitas veces son complexas e difíciles de ecuacionar matematicamente, a solución é o uso da aproximación polo método dos elementos finitos. Co crecente poder deda computación, ese método pasou a ser largamenteamplamente utilizado pola industria a partir do final do século XX.
== Inelasticidade ==
AcimaPor deriba unhadunha determinada tensión, coñecida como [[limite elástico]] ou '''limite de escoamento''', a relación entre tensións e deformacións se quebra. Alén deste limite, o sólido pode deformarse irreversibelmente, exhibindo un comportamento plástico. O inícioinicio da deformación plástica significa normalmente o colapso de unhadunha estrutura.
Alén diso, non só os sólidos exhiben elasticidade. Algúns fluídos non-Newtonianos, como os fluídos viscoelásticos, tamén van exhibirexhiben elasticidade en certas condicións.
[[Categoría:Física]]
| 