Fillo do médico [[Manuel García Segond]] e irmán do tamén deputado na [[Segunda República Española|Segunda República]] [[José García Ramos]], Alfredo licenciouse en Dereito na [[Universidade de Santiago de Compostela]] en [[1897]]. Exerceu como avogado en Arzúa e abriu bufete na [[A Coruña|Coruña]] en [[1899]]. Colaborou en ''[[El Eco de Santiago]]'', ''[[Gaceta de Galicia]]'', ''[[El Noroeste (1896)|El Noroeste]]'', ''[[La Voz de Galicia]]'', ''[[El Látigo (1919)|El Látigo]]'', ''[[Luz y Sombra (Vigo)|Luz y Sombra]]'', ''[[FaliciaGalicia en Madrid (1905)|Galicia en Madrid]]'' e ''[[Galicia (A Habana)|Galicia]]'' da Habana; foi redactor de ''[[Diario de La Coruña (1902)|Diario de La Coruña]]'', do que cheou a ser director. Empezou a súa carreira como fiscal de [[Santiago de Compostela]] e logo pasou a ser Xuíz municipal da Coruña en [[1903]]. Foi Secretario da Audiencia da Coruña, Secretario de Goberno e Vicepresidente do [[Tribunal Supremo]] e primeiro director do xornal coruñés ''[[El Ideal Gallego]]''. Alfredo García Ramos é autor de diferentes tratados xurídicos e económicos centrados principalmente en Galícia. En 1933 presentouse ás [[Eleccións a Cortes de 1933 en Galicia|eleccións ás Cortes]] da República como independente por [[Provincia de Pontevedra|Pontevedra]] gañando o seu escano e integrándose na coalición [[Independientes de Derechas]], que tiña como portavoz a [[Abilio Calderón]]. Gran amigo do xornalista e escritor [[Alejandro Pérez Lugín]], á morte deste, García Ramos foi responsable da reorganización e finalización da novela ''Arminda Moscoso''. Tamén foi responsable da publicación da colección de contos ''La corredora y la Ruia''.
