Cnidoblasto: Diferenzas entre revisións

Como os cnidoblastos son células dun só uso, e isto supón un custo de enerxía grande, para regular a súa descarga, os cnidocitoscnidoblastos están conectados como "baterías", que constan de varios tipos de cnidoblastos conectados a células de soporte e neuronas. As células de soporte conteñen [[quimiosensor]]es, os cales, xunto co [[mecanorreceptor]] do cnidoblasto (o cnidocilio), só permiten que unha correcta combinación de estímulos cause a descarga, como unha presa nadando, e os compostos químicos da cutícula das presas ou tecidos cutáneos. Isto impide que os cnidarios se piquen a si mesmos aínda que os cnidocistes desprendidos poden ser inducidos a dispararse independentemente.

Os cnidocistes son armas moi eficientes. Demostrouse en experimentos que un só cnidociste é suficiente para paralizar un [[artrópodo]] pequeno (larva de ''[[Drosophila]]''). Os cnidocitoscnidoblastos máis perigosos (para os humanos, polo menos) téñenos as [[cubozoos|cubomedusas]].<ref name="pmid16928389">{{cite journal |author=Tibballs J |title=Australian venomous jellyfish, envenomation syndromes, toxins and therapy |journal=Toxicon |volume=48 |issue=7 |pages=830–59 |date=December 2006 |pmid=16928389 |doi=10.1016/j.toxicon.2006.07.020 |url=}}</ref><ref name="pmid17688901">{{cite journal |author=Brinkman D, Burnell J |title=Identification, cloning and sequencing of two major venom proteins from the box jellyfish, Chironex fleckeri |journal=Toxicon |volume=50 |issue=6 |pages=850–60 |date=November 2007 |pmid=17688901 |doi=10.1016/j.toxicon.2007.06.016 |url=}}</ref><ref name="pmid18243272">{{cite journal |author=Brinkman D, Burnell J |title=Partial purification of cytolytic venom proteins from the box jellyfish, Chironex fleckeri |journal=Toxicon |volume=51 |issue=5 |pages=853–63 |date=April 2008 |pmid=18243272 |doi=10.1016/j.toxicon.2007.12.017 |url=}}</ref> Un membro deste grupo, a avespa de mar ''[[Chironex fleckeri]]'' considérase "o animal mariño máis velenoso coñecido", segundo o [[Instituto Australiano de Ciencias Mariñas]]. Pode causar unha gran dor nos humanos, e pode provocar en ocasións a morte. Outros cnidarios, como a medusa ''[[Cyanea capillata]]'' ou o [[hidrozoo]] ''Physalia physalis'' ([[carabela portuguesa]]) poden tamén causar unha gran dor e ás veces son mortais. Por outra parte, as [[anemone]]s de mar gregarias son uns dos cnidarios que teñen unha picadura máis leve, quizais debido á incapacidade dos seus cnidocistes de penetrar na pel, creando unha sensación similar á de tocar candeas pegaxosas. Ademais de para alimentarse e defenderse, as anemones de mar e as colonias de coral usan os cnidocistes dos seus cnidoblastos para picarse unhas a outras e defender o seu territorio ou gañar espazo.<ref>http://www.youtube.com/watch?v=WQEiYWGitKs</ref>

* [[Cnidosaco]], o saco no que os moluscos nudibranquios aeólidos almacenan os cnidocitoscnidoblastos que tomaron das especies de cnidarios que capturaron.