Cnidoblasto: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1:
{{Non confundir|
[[Ficheiro:Grafik Nesselzelle gl.png|miniatura|Cnidoblasto mostrando no seu interior o seu
Un '''cnidoblasto''', tamén chamado '''cnidocito''' ou '''nematocito''' é unha [[célula (bioloxía)|célula]] urticante característica da epiderme dos animais [[cnidarios]] (medusas, anemones, corais, hidras), que cando se toca explota liberando veleno contido nun [[orgánulo]] secretor xigante chamado '''cnidociste''', '''cnida''' ou '''nematociste'''. Debe terse presente a diferenza terminolóxica indicada entre a célula completa e o orgánulo que se dispara e segrega e inxecta o veleno. Os
== Estrutura e función ==
[[Ficheiro:Nematocyst-discharged.png|miniatura|dereita|Un nematociste descargado visto con [[microscopio electrónico de varrido]].]]
Os cnidoblastos conteñen un orgánulo chamado
=== Mecanismo de descarga ===
[[Ficheiro:nematocyst discharge.png|miniatura|Diagrama dun cnidoblasto ou nematocito no que se representa a descarga do seu
A cápsula do
Outras hipóteses consideran que o ácido gamma-poliglutámico e un gradiente protónico a través da membrana do cisto teñen un importante papel no mecanismo de disparo.<ref>S. Berking, K. Herrmann: Formation and discharge of nematocysts is controlled by a proton gradient across the cyst membrane. Helgol. Mar. Res. 60(2006)180-188 ([http://www.uni-koeln.de/math-nat-fak/zoologie/expmorph/morph/agberking/publikationen/nematos_marine_research_12_05.pdf PDF])</ref>
Liña 17:
=== Detección de presas ===
Como os cnidoblastos son células dun só uso, e isto supón un custo de enerxía grande, para regular a súa descarga, os cnidocitos están conectados como "baterías", que constan de varios tipos de cnidoblastos conectados a células de soporte e neuronas. As células de soporte conteñen [[quimiosensor]]es, os cales, xunto co [[mecanorreceptor]] do cnidoblasto (o cnidocilio), só permiten que unha correcta combinación de estímulos cause a descarga, como unha presa nadando, e os compostos químicos da cutícula das presas ou tecidos cutáneos. Isto impide que os cnidarios se piquen a si mesmos aínda que os
== Tipos de
Existen uns 30 tipos que se poden subdividir en 50 ou 60 subtipos morfolóxicos de
Unha forma de clasificar os
# Penetrantes: teñen unha estrutura con forma de arpón usada para penetrar, e denomínanse '''nematocistes'''.
# Glutinantes: teñen unha superficie pegaxosa utilizada para adherirse ás presas, e denomínanse '''pticocistos''' e encóntranse en anemones que se enterran (en tubos), do grupo dos [[Ceriantarios]], e axudan a crear o tubo no que vive o animal. Non serven para a defensa. O tubo do
# Volventes: teñen unha especie de cordón con forma de lazo que se dispara para envolver a presa enroscándose ao seu arredor, e denomínanse '''espirocistos'''. A parede da cápsula é delgada, a diferenza dos nematocistes. O túbulo do
O nematociste é o tipo máis estudado e coñecido, polo que nun sentido amplo o termo se usa moitas veces como sinónimo de
== Toxicidade dos nematocistes ==
Os
O [[veleno]] de animais como os cnidarios, [[escorpión]]s e [[araña]]s é específico de especie. Ademais, substancias que son debilmente tóxicas para os humanos poden ser moi tóxicas para as pequenas presas naturais dalgúns cnidarios ou para os depredadores que os queren comer a eles. Esta especificidade foi utilizada para crear novas medicinas e bioinsecticidas.
Certos tipos de [[nudibranquio]]s (moluscos) como os [[aeólidos]], conservan os
==Notas==
|