Manuel Gómez foi ordenado [[sacerdote]] en [[Tui]] o [[24 de maio]] de [[1902]], con 34 anos. AtaPrimeiro exerceu nas Neves, ata que en [[19131905]] exerceumarcha exercer o sacerdocio noo norte de [[Portugal]], na [[arquidiocese]] de [[Braga]], nos concellos de [[Vila Pouca de Aguiar]] e despois no de [[TaiasMonção]] ([[1911]]-[[1913|13]], pero diversas circunstancias políticas o empurraron a emigrar a Brasil. No estado de [[Río Grande do Sur]] serviu en [[Soledade]] ([[23 de xaneiro]] de [[1914]]) e logo en [[Nonoai]] ([[29 de decembro]] de [[1915]]. O seu labor social na zona incluíu a construción dun obradoiro de [[olería]], un hotel e casas para os [[sen teito]] de Nonoai. Tamén introduciu novos cultivos na agricultura da zona.
EnA 1924[[revolución obrasileira conflitode pola1923]] propiedadeconverte dasa terrasrexión fronteiriza entre distintas[[Uruguai]] facciónse leva[[Brasil]] aen quemoi fosenperigosa, torturadoscon diversas bandas e asasinadoscomandos a actuar violentamente pola propiedade das terras. O [[21 de maio]] de [[1924]] préndeno a el e mais o seu [[acólito]] [[Adílio Daronch]], tortúrano e asasínano a tiros, co que a Igrexa Católica os considera [[martirio|mártires]].
