Ian Curtis: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Anton45 (conversa | contribucións)
Todesfuge (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 17:
}}
 
'''Ian Kevin Curtis''', nado en [[Manchester]] o [[15 de xullo]] de [[1956]] e finado o [[18 de maio]] de [[1980]], foi un cantante inglés. Criouse en [[Hurdsfield]] (no extrarradio de [[Macclesfield]]), pero viviu a maior parte da súa vida adulta en Macclesfield, onde asistiu ó instituto The King's School. Foi o cantante e compositor do grupo [[Joy Division]], do que foi cofundador en [[1977]] na cidade de Manchester.
 
== Traxectoria ==
Curtis uniuse ó grupo no ano [[1976]] cando os seus outros tres integrantes asistían a un concerto dos [[Sex Pistols]]. Vírono cunha camiseta co texto "''hate"'' (odio). Curtis uniuse á banda, que daqueldaquela tiña o nome de [[Warsaw]]. O músico casou con [[Deborah Woodruffe]] o [[23 de agosto]] de [[1975]]. 4Catro añosanos máis tarde tiveron áa súa única filla, [[Natalie Curtis|Natalie]]. MentrasMentres actuaba con [[Joy Division]], Curtis desarrolloudesenvolveu un estilo de baile moi persoal reminiscente dos [[epilepsia|ataques epilépticos]] que sofríasufría, ás veces mesmo no escenario. A similitude era tanta que o público chegaba a dubidar se aquilo que vían era parte da actuación ou un verdadeiro ataque. Ás veces desmaiábase e tiñan que axudalo a baixar do escenario, xa que a súa saúde ía empeorando debido ó gran número de concertos que o grupo daba.
 
Ian era un home bastante reflexivo, todoalgo un poeta, e oque demostraba nas súas letras, en cancións como ''She's Lost Control'' (que fala acercasobre dunhaunha das súas amigas que tamén sofríasufría ataques epilépticos). É notable o ton depresivo e seco das letras das súas composicións, presente en cancións como ''Disorder'', ''The day of the lords'' ou ''Love will tear us apart''. Estes temas levaron ósos seguidores, e incluso áa súa propia esposa, Deborah, a crer que estaba cantando sobre a súa propia vida. Curtis unha vez comentou nunha entrevista que escribía sobre "as diferentes formas que a xente tiña para superar certos problemas e como o facían para adaptarse". A súa voz de [[barítono]] facíao parecer moito maior do que realmente era (23 anos no momento da súa morte) e impregnaba de tenebrosidade as cancións de [[Joy Division]].
 
As súas influencias principais foron os escritores [[William S. Burroughs]] e [[J.G. Ballard]] (hai dous títulos de cancións que referencian a estes autores, "Interzone" e "Atrocity Exhibition"), e os cantantes [[Jim Morrison]], [[Iggy Pop]] e [[David Bowie]].
Liña 28:
O último concerto onde Curtis participou foi o mesmo mes que morreu, e incluíu a primeira e última posta en escena da canción "Ceremony", que máis tarde sería reversionada por [[New Order]]. A única canción que Curtis nunca cantou en público foi "Digital".
 
Os efectos da epilepsia e os seus problemas persoais, como o repentino divorcio, foron causas que contribuíron ó seu suicidio, quitándose a vida con 23 anos. A noite que morreu, días antes de que o grupo partise na súa primeira xira polos [[Estados Unidos de América|Estados Unidos]], estivo vendo unha das súas películas preferidas, [[Stroszek]], de [[Werner Herzog]], unha película na que un artista atormentado se suicida. Máis tarde colgouse na cociña mentres escoitaba o disco ''"The Idiot"'' de [[Iggy Pop]], o que continúa xerando especulación sobre cal foi a verdadeira razón para suicidarse. Algúns críticos cren que sinxelamente desexaba morrer novo, cumprindo co mito da estrela de rock'n'roll que morre nova.
 
Curtis foi incinerado e as súas cinzas enterradas en Macclesfield, coa inscrición "Love will tear us apart" na súa lápida. Este epitafio, escollido por Deborah Curtis, é o título da canción máis coñecida de [[Joy Division]]. "[[Closer (álbum de Joy Division)|Closer]]", o segundo álbum de Joy Division, lanzouse de forma póstuma en [[1980]], 2dous meses despois do suicidio de Curtis.
 
== Legado ==
O legado musical de Curtis é un tesorotesouro inigualable para a música. Tanto a súa imaxe como o seu estilo de actuar sobre o escenario foron imitados por artistas posteriores.
 
Ian Curtis foi interpretado por [[Sean Harris]] na película ''[[24 Hour Party People]]'', ([[Michael Winterbottom]], [[2004]]), que recrea o auxe e caída de [[Factory Records]] entre os anos 70 e os 90.
 
No ano [[2007]] [[Anton Corbijn]] dirixiu ''[[Control (filme de 2007)|Control]]'', un biopic sobre Ian curtis, baseado no libro de Deborah Curtis ''Touching from a Distance''. Nesta ocasión foi interpretado por [[Sam Riley]], cantante da banda [[10000 Things]].
 
== Véxase tamén ==
=== Ligazóns externas ===
* [http://www.controlthemovie.com Control - páxina sobre ''Control'' (en inglés)]
* [http://www.IanCurtis.org Club de fans de Ian Curtis e Joy Division (en inglés)]