Tilacoide: Diferenzas entre revisións

Os [[cloroplasto]]s teñen o seu propio [[xenoma]], que codifica varias proteínas dos tilacoides. Porén, durante o decurso da evolución dos plastos a partir dos seus antepasados [[cianobacteria]]nos [[endosimbiose|endosimbióticos]], produciuse unha extensa transferencia de [[xene]]s do [[xenoma do cloroplasto]] ao [[núcleo celular]]. Isto deu lugar a que catro complexos proteicos principais dos tilacoides sexan codificados en parte polo xenoma dos cloroplastos e en parte polo xenoma nuclear. As plantas desenvolveron varios mecanismos que corregulan a expresión de diferentes subunidades codificadas en dous [[orgánulo]]s diferentes para asegurar unha [[estequiometría]] axeitada e a correcta ensamblaxe destes complexos proteicos. Por exemplo, a [[transcrición (xenética)|transcrición]] de xenes nucleares que codifican partes do aparato fotosintético está regulada pola luz. A bioxénese, estabilidade e reciclaxe dos complexos proteicos tilacoidais está regulada pola [[fosforilación]] por medio de [[quinase]]s sensibles a redox das membranas tilacoidais. <ref name="Vener">{{cite journal |title=Protein phosphorylation and redox sensing in chloroplast thylakoids |journal=Curr Opin Plant Biol |volume=1 |issue=3 |pages=217–23 |year=1998 |pmid=10066592 |doi=10.1016/S1369-5266(98)80107-6 |author1=Vener AV |author2=Ohad I |author3=Andersson B |author-separator=,}}</ref> A velocidade da [[tradución de proteínas]] codificadas nos cloroplastos está controlada pola presenza ou ausencia das subunidades coas que se teñen que ensamblar (control por [[epistase]] de síntese). <ref name="Choquet">{{cite journal |title=Assembly-controlled regulation of chloroplast gene translation |journal=Biochem Soc Trans |volume=29 |issue=Pt 4 |pages=421–6 |year=2001 |pmid=11498001 |doi=10.1042/BST0290421 |author1=Choquet Y |author2=Wostrikoff K |author3=Rimbault B |author4=Zito F |author5=Girard-Bascou J |author6=Drapier D |author7=Wollman F |author-separator=,}}</ref> Este mecanismo implica unha [[retroalimentación negativa]] por medio da unión das proteínas en exceso á rexión 5' [[UTR]] do [[ARNm]] do cloroplasto. <ref name="Minai">{{cite journal |title=Chloroplast Biogenesis of Photosystem II Cores Involves a Series of Assembly-Controlled Steps That Regulate Translation |journal=Plant Cell |volume=18 |issue=1 |pages=159–75 |year=2006 |pmid=16339851 |doi=10.1105/tpc.105.037705 |author1=Minai L |author2=Wostrikoff K |author3=Wollman F |author4=Choquet Y |author-separator=, |pmc=1323491}}</ref> Os cloroplastos tamén necesitan equilibrar as proporcións de fotosistemas I e II para o funcionamento da cadea de transporte de electróns. O estado redox do transportador de electróns plastoquinona na membrana tilacoidal afecta directamente a transcrición de xenes do cloroplasto que codifican proteínas dos centros de reacción dos fotosistemas, para contrarrestar así os desequilibrios na cadea de transporte electrónico. <ref name="Allen">{{cite journal |title=Balancing the two photosystems: photosynthetic electron transfer governs transcription of reaction centre genes in chloroplasts |journal=Philos Trans R Soc Lond B Biol Sci |volume=355 |issue=1402 |pages=1351–9 |year=2000 |pmid=11127990 |doi=10.1098/rstb.2000.0697 |author1=Allen J |author2=Pfannschmidt T |author-separator=, |pmc=1692884}}</ref>