Karate: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Judcosta (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Judcosta (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 96:
Dúas cousas dificultaban a aceptación e a diseminación do ''tode'': exactamente o seu nome, que facía alusión á China, e o seu modelo de adestramento, que fora feito para atender as necesidades dos guerreiros locais.
 
Simultaneamente, Itosu tomou medidas para eliminar estes atrancos. Logo, el coidou de novamente empregar o nome que era utilizado polas vellas escolas, os ''[[kobudo]]'', para designar as súas técnicas de loita sen armas. Desta maneira, non máis se escribía "Tode" ({{lang|ja|徒手}}) co logograma "to" ({{lang|ja|唐}}), cuxa acepción inmediata é á [[DinastiaDinastía Tang]], mais co "to" ({{lang|ja|徒}}), "baleiro". Con isto, visábase diminuír as resistencias no resto Xapón, porque calquera cousa conectada á China non era vista con bos ollos, por conta das tensións políticas que sempre existiron entre os dous países. Por outro lado, "tode" tamén era unha das denominacións do [[jujitsu]], o que implicaba maior aproximación entre os guerreiros de Okinawa e do Xapón, ambos chamados de [[bushi]].<ref>{{cita web|url=http://www.koryu.com/library/mskoss8.html|lingua=inglés|dataacceso=30 de novembro de 2014|título=Jujutsu and Taijutsu: Some Background Information on Warrior Close Combat Systems|autor=Mike Skoss}}</ref><ref>{{cita web|lingua=inglés|título=Okinawa's Bushi: Karate Gentlemen|nome=Charles|apelidos=Goodin|url=http://seinenkai.com/art-bushi.html|dataacceso=30 de novembro de 2014}}</ref>
 
Canto ao método de adestramento vixente á época, a práctica común era a repetición continuada dos ''kata'', ou sexa, o alumno debería repetir cada movemento das formas estabelecidas até se tornaren movementos automáticos. O mestre xulgaba que este modelo non sería o máis adecuado, principalmente para os nenos. Entón, el simplificou o adestramento a unidades fundamentais, os ''[[kihon]]'', que son as técnicas comprendidas en si mesmas, unha puñada, unha desviación, unha postura, e compilou unha serie de ''kata'' chamada de ''[[Pinan]]'', con técnicas máis simples e que pasarían a formar a primeira serie de técnicas.
Liña 121:
A nova chegou en Okinawa, sendo o desafío acepto polos irmán Motobu, descendentes da casa real e notorios expertos en artes marciais (Karate, [[Ryukyu kobujutsu|Kobudo]] e [[Udundi]]). Dirixíronse eles ata o Xapón. No día do evento, a loita foi decidida con só un golpe na rexión do [[plexo celíaco]]. A vitoria foi considerada tan sorprendente e despertou o interese polo karate.
 
=== Camiño das mans baldeiras ===
Os esforzos do mestre Itosu non tiveron os efectos anhelados, mais continuaron polas mans dos seus alumnos, que crearon outros estilos, máis novos e máis adecuados para divulgaren a modalidade.
 
Liña 166:
No Xapón moderno existen dúas correntes principais de karate : os estilos de karate tradicional como o Shotokan, Goxu-ryu, Wado-ryu e Shito-ryu, así chamados porque foron os primeiros, todos fundados antes da II Guerra Mundial, e os estilos de karate [[Full Contact]] como o Kyokushin-kaikan fundado por Masutatsu Oyama. O karate Full Contact é así denominado porque neste estilo é enfatizado a cantidade de dano causado ao oponente en vez da calidade da técnica demonstrada ( aínda que esta tamén sexa importante). A maioría dos estilos de karate Full Contact se orixinaron do estilo Kyokushin.
 
== TécnicasÉtica ==
Nalgún momento antes do [[século XVIII]], dispuñan do [[Bubishi]], un libro sobre artes marciais, [[acupuntura]] e outros asuntos máis menos conexos. O libro podería ser importado desde a China, o que é máis probábel, mais tamén pode ser unha compilación local baseada nunha obra homónima, haxa vista a directa referencia ó compendio militar chinés [[Wubei zhi]], que é unha obra grandiosa sobre a arte da guerra, cuxa creación é atribuída ao xeneral [[Mao Yuanyi]].<ref name="ref6"/>
 
=== Dojo kun ===
O Bubishi de Okinawa era unha obra secreta, transmitida moi reservadamente dos mestres para moi poucos alumnos, soamente aqueles reputados como os máis dignos e capaces de gardar os segredos e transmitídelos a quen tamén merecese. O contido do libro era sobre os golpes mais tamén sobre [[anatomía]] e sobre os principios de uso da enerxía [[qi (enerxía)|k]]i.<ref>{{cita web|lingua=castelán|url=http://www.karatebcn.com/web3(2)/pru_esp/art77b.asp?p_pestana=inicio&p_opcion=articulos|título=Introducción a los JINTAI KIUSHO|dataacceso=23 de novembro de 2014}}</ref>
 
O conxunto de técnicas do karate abrangue todos os tipos de golpes, desde aqueles máis comúns e visados nas competicións, como xutes e puñazos, até lanzamentos e inmobilizacións. De modo didáctico, hai dous grandes grupos: as técnicas duras, que son os golpes de impacto, e as técnicas suaves, que son o resto das técnicas, como desprazamento, desvíos, caídas etc. Ocorre, con todo, que só os estilos tradicionais aplican todo o contido, pois os modernos dan máis importancia aos golpes que poden ser usados en competicións. En teoría, calquera estilo de karate debería ensinar todo o contido.<ref>{{cita web|lingua=inglés|url=http://www.combat-sports-supplies.com/nage-waza-throws-and-takedown-techniques-xidc81634.html|título=Throwing and Takedown Techniques (Nage Waza)|dataacceso=23 de novembro de 2014}}</ref>
 
== Deporte ==
O karate tamén pode ser practicado como un deporte competitivo, aínda que non posua status de deporte olìmpico coma o [[Judo]] e o [[Taekwondo]]. Isto debese ao feito de que non hai unha organización centralizadora para o karate, así como non existen regras uniformes entre os diversos estilos. A competición pode ser tanto de ''kumite'' coma de ''kata'' e os competidores poden participar individualmente ou en grupo.
 
Na competición de ''kata'' pontos son concedidos por cinco xuíces, de acordo coa calidade da performance do atleta de maneira análoga a [[ximnasia]] olímpica. Son criterios para unha boa performance a correcta execución dos movementos e a interpretación persoal do ''kata'' a través da variación de velocidade dos movementos (''bunkai''). Cando o ''kata'' é executado en grupo (usualmente de tres atletas) tamén é importante a sincronización dos movementos entre os compoñentes do grupo.
 
No ''kumite'' dous oponentes enfrentanse por preto de dous a cinco minutos. Pontos son concedidos tanto pola técnica canto pola localización en que os golpes son desferidos. As técnicas permitidas e os pontos permisibles de seren atacados varian de estilo para estilo. Alén disto o ''kumite'' pode ser de semi-contato (coma no Shotokan) como de contacto directo (coma no Kyokushinkai).
 
== Dojo kun ==
É o conxunto de cinco preceitos (''kun'') que se recitan normalmente ao comezo e fin das aulas de karate no ''dojo'' (lugar/local de entrenamento). Estes preceitos representan os ideais filosóficos do karate e son atribuídos a un grande mestre da arte do [[século XVIII]] chamado "Karate" Sakugawa.<ref>{{cite web|url=http://web-japan.org/factsheet/en/pdf/e16_martial_art.pdf |title=Web Japan |format=PDF |date= |accessdate=2013-03-14}}</ref> while the WKF claims there are 100 million practitioners around the world.<ref>{{cite web|url=http://www.thekisontheway.com/leading-sport |title=WKF claims 100 million practitioners |publisher=Thekisontheway.com |date= |accessdate=2013-03-14}}</ref>
 
Liña 197 ⟶ 185:
* ''Hitotsu kekki no yu o imashimeru koto''
** Conter o espírito de agresión.
 
== Técnicas ==
Nalgún momento antes do [[século XVIII]], dispuñan do [[Bubishi]], un libro sobre artes marciais, [[acupuntura]] e outros asuntos máis menos conexos. O libro podería ser importado desde a China, o que é máis probábel, mais tamén pode ser unha compilación local baseada nunha obra homónima, haxa vista a directa referencia ó compendio militar chinés [[Wubei zhi]], que é unha obra grandiosa sobre a arte da guerra, cuxa creación é atribuída ao xeneral [[Mao Yuanyi]].<ref name="ref6"/>
 
O Bubishi de Okinawa era unha obra secreta, transmitida moi reservadamente dos mestres para moi poucos alumnos, soamente aqueles reputados como os máis dignos e capaces de gardar os segredos e transmitídelos a quen tamén merecese. O contido do libro era sobre os golpes mais tamén sobre [[anatomía]] e sobre os principios de uso da enerxía [[qi (enerxía)|k]]i.<ref>{{cita web|lingua=castelán|url=http://www.karatebcn.com/web3(2)/pru_esp/art77b.asp?p_pestana=inicio&p_opcion=articulos|título=Introducción a los JINTAI KIUSHO|dataacceso=23 de novembro de 2014}}</ref>
 
=== Sílabo ===
O conxunto de técnicas do karate abrangue todos os tipos de golpes, desde aqueles máis comúns e visados nas competicións, como xutes e puñazos, até lanzamentos e inmobilizacións. De modo didáctico, hai dous grandes grupos: as técnicas duras, que son os golpes de impacto, e as técnicas suaves, que son o resto das técnicas, como desprazamento, desvíos, caídas etc. Ocorre, con todo, que só os estilos tradicionais aplican todo o contido, pois os modernos dan máis importancia aos golpes que poden ser usados en competicións. En teoría, calquera estilo de karate debería ensinar todo o contido.<ref>{{cita web|lingua=inglés|url=http://www.combat-sports-supplies.com/nage-waza-throws-and-takedown-techniques-xidc81634.html|título=Throwing and Takedown Techniques (Nage Waza)|dataacceso=23 de novembro de 2014}}</ref>
 
=== Adestramento ===
 
==== Kihon ====
 
==== Kata ====
 
==== Kumite ====
Os estilos tradicionais de karate prohiben a execución de combate como forma de adestramento, porque existen técnicas perigosamente mortais.
 
== Rangos ==
Tradicionalmente non se usaba calquera sistema de graduación ou entrega de ningún título aos alumnos. Quen definía o nivel de aprendizado era o propio mestre, conforme as habilidades demostradas. A calquera tempo, un mestre podería testificar que o seu alumno xa conseguira aprender todos os coñecementos da súa escola, cando o alumno sería recoñecido como mestre tamén.
 
Nalgún momento, so influencia da cultura xaponesa, algúns pasaron a atribuír graos, nun sistema de tres niveis: inicial, intermediario e final. Eventualmente, algúns mestres tamén adoptaron o sistema de [[Menkyo]], máis ou menos parecido ao sistema de tres niveis, mais posuía un carácter máis formal.<ref>{{cita web|formato=PDF|url=http://www.minrec.org/wilson/pdfs/History%20of%20Belts%20and%20Ranks.pdf|dataacceso=1 de decembro de 2014|título=The History of Karate Belts and Ranks}}</ref>
 
Cando da súa viaxe até [[Toquio]] e tras o contacto máis próximo con Jigoro Kano, o mestre Gichin Funakoshi levou para a súa terra o modelo de rangos en uso no instituto Kodokan, o sistema [[Dan-i|Dankyuisei]], con cintos colorados, para indicar cal o grao de coñecemento do alumno. Este sistema foi adaptado do xogo de taboleiro [[Go]] polo mestre Kano. E Funakoshi o adaptou para o seu [[dojo]].<ref>{{cita web|formato=PDF|url=http://www.oskfpr.com/Documents/Una%20breve%20historia%20del%20Sistemas%20de%20Rango%20utilizados%20en%20la%20actualidad%20el%20Karate.pdf|título=Una breve historia del Sistemas de Rango utilizados en la actualidad en Karate|autor=Eric M. Garcia|dataacceso=1 de decembro de 2014}}</ref>
 
== Deporte ==
O karate tamén pode ser practicado como un deporte competitivo, aínda que non posua status de deporte olìmpico coma o [[Judo]] e o [[Taekwondo]]. Isto debese ao feito de que non hai unha organización centralizadora para o karate, así como non existen regras uniformes entre os diversos estilos. A competición pode ser tanto de ''kumite'' coma de ''kata'' e os competidores poden participar individualmente ou en grupo.
 
Na competición de ''kata'' pontos son concedidos por cinco xuíces, de acordo coa calidade da performance do atleta de maneira análoga a [[ximnasia]] olímpica. Son criterios para unha boa performance a correcta execución dos movementos e a interpretación persoal do ''kata'' a través da variación de velocidade dos movementos (''bunkai''). Cando o ''kata'' é executado en grupo (usualmente de tres atletas) tamén é importante a sincronización dos movementos entre os compoñentes do grupo.
 
No ''kumite'' dous oponentes enfrentanse por preto de dous a cinco minutos. Pontos son concedidos tanto pola técnica canto pola localización en que os golpes son desferidos. As técnicas permitidas e os pontos permisibles de seren atacados varian de estilo para estilo. Alén disto o ''kumite'' pode ser de semi-contato (coma no Shotokan) como de contacto directo (coma no Kyokushinkai).
 
==Notas==