Satisfacción: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
Sen resumo de edición
Liña 1:
{{en uso}}
A '''Satisfacción''' (do latín satisfactio), no referido á [[filosofía]], refírese ao estado mental producido pola sensación de plenitude no cerebro, debido a correcta realización dunha determinada acción a que se fixo con esforzo.
 
Cando un ser humán ten un obxectivo, o seu propósito e cumprilo, e tras a súa correcta realización, o funcionamento mental do ser humán encóntrase en armonía, o que contribúe a unha sensación de [[ledicia]], coñecida como satisfacción. Ainda así, no se debe confundir satisfacción con ledicia.
 
Así e todo, o grado de satisfacción depende, entre outros factores, da optimización do consumo enerxético levada a cabo polo cerebro, isto é, canto maior sexa a capacidade de neurotransmitisión do cerebro, maior será a posibilidade de sentir satisfacción. Se nos sentimos insatisfeitos, o que sentiremos será desacougo, intranquilidade mental e incluso pode chegar a producir sufrimento.
A falta de estímulos poderíase asociar coa insatisfacción, pois sen un estímulo as ganas de realizar unha acción, cuxa correcta execución che proporcionaría satisfacción, veríanse reducidas considerablemente, o que causaría unha mala realización ou non realizar dita acción, privandonos de sentir satisfacción, o que nos provocaría xusto o contrario, a insatisfacción.