Virtude: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
Sen resumo de edición |
||
Liña 1:
{{en uso}}
A '''
O virtuoso é o que está en camiño de ser sabio, porque sabe como chegar ás súas metas sen pisar as dos outros, porque pon aos demais do seu lado e lévaos a alcanzar un obxectivo diferente. O virtuoso é o que «sabe remar contra a corrente».
Liña 7:
Tamén, unha persoa virtuosa é aquela que sabe sacar adiante calquera problema que se aveciña. É unha persoa que ten moitas calidades e ponas en práctica a diario. A persoa que quere ser virtuosa loita por adquirir ese hábito bo que fai ao home capaz de cumprir o ben.
== Virtudes teologais ==
As virtudes teologales son as que teñen como orixe, motivo e obxecto inmediato a Deus mesmo. Infusas no home coa graza santificante, fannos capaces de vivir en relación coa Santísima Trindade, e fundamentan e animan a acción moral do cristián, vivificando as virtudes humanas. Son a garantía da presenza e da acción do Espírito Santo nas facultades do ser humano.
As virtudes teologais son a fe, a esperanza e a caridade.
Liña 15 ⟶ 17:
A caridade é a virtude teologal pola cal amamos a Deus sobre todas as cousas e ao noso próximo como a nós mesmos por amor a Deus. Jesús fai dela o mandamento novo, a plenitude da Lei. Ela é «o vínculo da perfección» é o fundamento das demais virtudes, ás que anima, inspira e ordena: sen ela «non son nada» e «nada me aproveita».
== Virtudes humanas ==
As virtudes humanas son perfeccións habituais e estables do entendemento e da vontade, que regulan os nosos actos, ordenan as nosas paixóns e guían a nosa conduta en conformidade coa razón e a fe. Adquiridas e fortalecidas por medio de actos moralmente bos e reiterados, son purificadas e elevadas pola graza divina.
As principais virtudes humanas son as denominadas cardinales, que agrupan a todas as demais e constitúen as bases da vida virtuosa. Son a prudencia, a xustiza, a fortaleza e a temperanza.
| |||