Revisión como estaba o 7 de outubro de 2014 ás 21:59 editar Chairego apc (conversa \| contribucións) Administradores 153.745 edicións retiro ligazóns agora proporcionadas polo Wikidata ← Edición máis vella		Revisión como estaba o 19 de outubro de 2014 ás 16:31 editar desfacer Alfonso Márquez (conversa \| contribucións) 115.605 edicións →‎Asasinato: texto traducido desde a wiki es:Asesinato_de_John_Lennon#Asesinato Edición máis nova →
Liña 19: No exterior, o porteiro Perdomo quitou a pistola da man a Chapman e a pateó lonxe da beirarrúa.<ref name="CrimeLibrary2" /> Chapman, a continuación, quitouse o abrigo e sombreiro para prepararse da chegada da policía para mostrar que non levaba ningún tipo de arma oculta e sentouse na beirarrúa. O porteiro Perdomo gritoulle a Chapman «Dásche conta do que fixeches?», ao cal Chapman con moita calma respondeu «Si, acabo de disparar a John Lennon». Os primeiros policías en chegar foron Steve Spiro e Peter Cullen, quen estaban na Rúa 72 con[[Broadway]] cando escoitaron un informe de disparos ocorridos no edificio Dakota. Os oficiais atoparon a Chapman sentado «moi acougado» na beirarrúa. Informaron que Chapman deixara caer o revólver ao chan e sostiña un libro de peto, ''[[O vixía no centeo\|The Catcher in the Rye]]'', de [[J.D. Salinger]].<ref name="insanity defense">{{cita web \|url=http://query.nytimes.com/gst/fullpage.html?sec=health&res=9E00E1D8133BF93AA35751C0A967948260 \|título=Lennon Murder Suspect Preparing Insanity Defense \|apelidos=Montgomery \|nome=Paul L. \|data=9 de febreiro de 1981 \|obra=The New York Times \|dataacceso=18/01/2014\|lingua=inglés}}</ref> Chapman escribira unha mensaxe na parte interior de tápaa do libro: «Para Holden Caulfield. De Holden Caulfield. Esta é a miña declaración». Máis tarde diría que a súa vida reflectía a de [[Holden Caulfield]], o protagonista do libro.[[Ficheiro:Dakota Apartments Entryway.jpg\|miniatura\|dereita\|215px\|Vista lateral da entrada do edificio Dakota mostrando os chanzos que Lennon camiñou antes de morrer no vestíbulo.]]O segundo equipo de oficiais en chegar uns poucos minutos despois foron Bill Gamble e James Moran. Inmediatamente cargaron a Lennon no seu coche patrulla e levarono rápidamente ao [[St. Luke's-Roosevelt Hospital Center\|Hospital Roosevelt]]. O oficial Moran dixo que colocaron a Lennon no asento traseiro.<ref name="DailyMirror8December">{{cita web \|nome=David \|apelidos=Edwards \|url=http://www.mirror.co.uk/news/tm_objectid=16442570&method=full&siteid=94762&headline=monday-8th-december-1980--lennon-s-last-day--name_page.html \|título=Lennon’s Last Day \|obra=[[Daily Mirror]] \|data=3 de decembro de 2005 \|dataacceso=18/01/2014\|lingua=inglés}}</ref> Moran preguntou «Sabes quen es?»; hai versións contradictorias sobre o que sucedeu despois. Nunha dise que Lennon asentiu lixeiramente e tratou de falar, pero só foi capaz de facer un son de gorgoteo, e perdeu o coñecemento pouco despois.<ref name="Lennonshotonwaytoseeson">{{cita web \|url=http://www.thestar.com/entertainment/article/223747 \|título=Lennon shot on way to see son \|obra=Thestar.com \|dataacceso=18/01/2014\|lingua=inglés}}</ref> O Dr. Stephan Lynn recibiu a Lennon na sala de emerxencias do Hospital Roosevelt. Cando Lennon chegou non tiña pulso e non respiraba. O Dr. Lynn e outros doutores traballaron durante 20 minutos, abrindo o peito de Lennon e intentando facer unha masaxe cardíaco manual para restablecer a circulación, pero o dano nos vasos sanguíneos arredor do corazón era demasiado grande.<ref>[http://www.nytimes.com/2005/12/08/nyregion/08lennon.html "Recalling the Night He Held Lennon's Still Heart", Corey Kilgannon, ''New York Times'', 8 de diciembre de 2005]</ref> Lennon foi declarado morto á chegada á sala de emerxencias do Roosevelt Hospital ás 11:15 p.m polo Dr. Lynn.<ref name="Death Certificate">{{cita web \|data=22 de xuño de 2004 \|url=http://www.jfkmontreal.com/john_lennon/Death_Cert.htm\|título=John Lennon Death Certificate \|obra=JFKmontreal.com \|dataacceso=6 de diciembre de 2009\|lingua=inglés }}</ref> A causa da morte reportouse como unha [[hipovolemia]], causada pola perda de máis do 80% do volume sanguíneo. O Dr. Elliott M.Gross, o Xefe do Servizo Médico Forense, dixo que ninguén podería ter vivido máis duns poucos minutos con tales feridas múltiples de bala. Xa que Lennon foi ferido con catro balas de punta oca, que se expanden ao entrar no obxectivo e perturban gravemente o tecido a medida que viaxan a través do obxectivo, os órganos danados de Lennon estaban practicamente destruídos ao producirse o impacto.Ono, chorando mentres dicía «Ai non, non, non, non... díganme que non é verdade», foi levada ao Roosevelt Hospital e entrou en estado de ''shock'' despois de saber que o seu marido morrera. <ref name="RS951"/> O día seguinte, Ono emitiu unha declaración: «Non» hai «ningún funeral para John. John amou e rezou pola raza humana. Por favor, fagan o mesmo por el. Con cariño, Yoko e Sean».<ref name="RS951">{{cita novas \|apelido=Cave \|nome=Damien \|coautores=Matt Diehl, Gavin Edwards, Jenny Eliscu, David Fricke, Lauren Gitlin, Matt Hendrickson, Kirk Miller, Austin Scaggs, and Rob Sheffield \|título=The death of John Lennon in 1980: 50 moments that changed the history of rock & roll \|obra=[[Rolling Stone]] \|issue=951 \|páxina=140 \|data=24 de xuño de 2004 \|url=http://www.rollingstone.com/news/story/6085503/the_death_of_john_lennon_in_1980 \|issn=0035-791X \|dataacceso=16 de novembro de 2007 }}</ref> ==Notas ==

Asasinato de John Lennon: Diferenzas entre revisións