Indol: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 101:
A [[síntese de indol de Leimgruber-Batcho]] é un método eficiente de sintetizar indol e indois substituídos. Divulgado orixinalmente nunha patente en 1976, este método ten un alto rendemento e pode xerar indois substituídos. Este método é especialmente popular na [[industria farmacéutica]], na cal moitos [[fármaco]]s están feitos de indois especificamente substituídos.
===Síntese
:[[
[[Ficheiro:One-pot synthesis of indoles.svg|miniatura|370px|Síntese de indol axudado por microondas nun só recipiente a partir de fenilhidrazina e ácido pirúvico.]]
▲:[[File:Fischer Indole Reaction Scheme.png|400px|The Fischer indole synthesis]]
Un dos métodos máis antigos e máis fiables para a síntese de indois substituídos é a [[síntese de indol de Fischer]], desenvolvida en 1883 por [[Hermann Emil Fischer|Emil Fischer]]. Aínda que a síntese do propio indol é complicada utilizando o método de Fischer, este utilízase a miúdo para xerar indois substituídos nas posicións 2- e 3. Porén, o indol pode tamén sintetizarse polo método de Fischer facendo reaccionar [[fenilhidrazina]] con [[ácido pirúvico]] seguindo coa [[descarboxilación]] do ácido indol-2-carboxílico formado. Isto realizouse nunha síntese nun só recipiente utilizando irradiación con microondas.<ref>{{cite journal|last1=Bratulescu|first1=George|title=A new and efficient one-pot synthesis of indoles|journal=Tetrahedron Letters|volume=49|page=984|year=2008|doi=10.1016/j.tetlet.2007.12.015|issue=6 }}</ref>
===Outras reaccións formadoras de indol===
| |||