Manuel Ferraz de Campos Sales: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
+ cats
Liña 11:
|sucesor2=
|datadenacemento = [[15 de febreiro]] de [[1841]]
|cidadedenacemento = [[Campinas, Brasil|Campinas]], [[estado de SaoSão Paulo]]
|paisdenacemento = [[Brasil]]
|datafalecemento = [[28 de xuño]] de [[1913]]
|cidadefalecemento = [[Santos, Brasil|Santos]], [[estado de SaoSão Paulo]]
|paisfalecemento =
|partido = PRP (''Partido Republicano Paulista'')
Liña 21:
|profesión= [[avogado]] e político
}}
'''Manuel Ferraz de Campos Sales'''<ref>conforme a norma ortográfica da [[lingua portuguesa]] ata 1940, escribíase Manoel Ferraz de Campos Salles.</ref>, nado en [[Campinas, Brasil|Campinas]] ([[estado de São Paulo]]) o [[15 de febreiro]] de [[1841]] -e finado en [[Santos, Brasil|Santos]] o [[28 de xuño]] de [[1913]]), foi un [[avogado]] [[brasil]]eiro e presidente do [[Brasil]] dende o [[1898]] ata [[1902]].
 
== Traxectoria ==
Elixiuse senador en [[1890]], pero renunciou ó cargo catro anos despois para concorrer ao goberno do [[estado de SaoSão Paulo]]. En [[1898]] elixiuse presidente da República. Naquel ano, a [[economía]] brasileira, basada na produción e exportación de [[café]] e [[caucho]] non ia ben. Salles xulgou que todos os problemas económicos debíanse á devaluación da moeda. Entón actuou en dúas frontes:
 
- desenvolveu a chamada ''politica dos gobernadores''. A través desta, concedia favores ós estados, dende que os politicos daquel estado apoiasen no Congreso as accións do goberno central. A ''politica dos gobernadores'' tamén ficou coñecida no Brasil na época como ''politica café con leite'', pois os principais estados envolvidos foron [[estado de SaoSão Paulo|Sao Paulo]] e [[Minas Xerais]] (''Nota'': no Brasil actual, ese tipo de troco de favores entre politicos é coñecido como ''clientelismo politico''). E,
 
- no plano exterior, estableceu un acordo con [[banco|banqueiros]] [[Inglaterra|ingleses]], chamado ''funding loan''. Con este acordo, suspendeu por 3 anos o pagamento dos intereses da débeda externa, e por 13 anos o pagamento da propia débeda. Os intereses uomaronse á débeda principal, e os pagamentos comezarian en [[1911]], co prazo de 63 anos para concluir o pagamento, e intereses de 5% ao ano. Os [[imposto]]s das [[aduana]]s do Rio de Janeiro e de Santos ficarían hipotecados ós banqueiros ingleses, como garantía da débeda. Entón, libre do pagamento da débeda, pode fazer a súa politica económica. Retirou unha parte do [[diñeiro]] en circulación e valorizou a moeda da época, o ''mil-réis'' de 48 mil-réis por [[libra esterlina]] para 14 mil-réis por libra-esterlina.
Liña 44:
[[Categoría:Presidentes do Brasil]]
[[Categoría:Nados no estado de São Paulo]]
[[Categoría:Nados en 1841]]
[[Categoría:Finados en 1913]]