Troita: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
arranxos
Xoio (conversa | contribucións)
Sen resumo de edición
Liña 28:
* ''Trutta fario'' <small>(Linnaeus, 1758)</small>
 
As troitas do norte de [[Italia]] foron clasificadas como ''Salmo cenerinus''.<ref>Kottelat M. & Freyhof J. (2007): ''Handbook of European Freshwater Fishes'', Publications Kottelat, Cornol (CH), pp. 401-430.</ref> Pero recentes investigacións bioxeográficas e [[molécula|moleculares]] do [[ADN mitocondrial]] demostraron que este [[taxon]] non era válido xa que entraría na variabilidade da aínda non descrita troita mediterránea ''Salmo mediterraneus''.<br> Cómpre ter en conta que esta suposta especie é xeneticamente idéntica a ''Salmo cettii'' (troita sarda) do centro-sur da península italiana, polo que se pode supoñer que a súa coloración sexa imun carácter [[fenotipo|fenotípico]] e non xeneticamente determinado.<ref>Bernatchez, L. (2001): "The evolutionary history of brown trout (''Salmo trutta'' L.) inferred from phyleogeografic, nested clade, and mismatich analyses of mitochondrial
DNA variation". ''Evolution'', '''55''': 351-379.</ref> <ref>Gibertoni, P. P.; Penserini, M.; Esposito, S.; Leonzio, C.; Radi, M. & Querci, G. (2010): "Ipotesi di distribuzione originaria delle popolazioni di salmonidi nativi per le acque italiane". ''Atti del XII congresso AIIAD'', S. Michele dell'Adige (Tn), 6-7 giugno 2008. Studi Trentini di Scienze Naturali – Acta Biologica.</ref>
 
Liña 71:
 
== A troita na gastronomía galega ==
Dicía o mestre [[Álvaro Cunqueiro]] que
{{cita|''Galicia é o país dos dez mil ríos: algúns son grandes, outros medianos, outros pequenos, outros regatos que baixan dos montes ás valiñas e vales, e que nunha parte do curso seu atorrentan e brincan, escumexan, e noutras rermansan e apozan.''|Cunqueiro, Á. ''A cociña galega'', p. 89.}}
 
Proseguindo:
{{Cita:''Coma o océano é fértil em peixe, so ríos glegos sóno en troitas. A máis corrente é a "salmo fario", que vive sempre nos ríos e nunca naixa ao mar, (...) As millores troitas son as de abril deica se veda a pesca. As maís grandes non son as máis sabrosas. Unha troita de dez centímetros de longo está moi ben. O millor é friotilas, e no país douse cunha grande invención, que é botar no maceite en que se friten uns cachiños de unto. A troita fritida mesmo pide unha ensalada de leituga. Si non hai unto á man, pódense botar no aceite, na tixela, unhas lonchiñas de xamón, co blamco, e si está algo rancio, millor. Aínda que nalgúns lugares empanan a troita, a verdade é que non lle dá gostpo aop pan, e coido que seña a peor das empanadas''.|Cunqueiro, Á. ''A cociña galega'', p. 94.}}
 
Pola súa parte, o seu discípulo [[Jorge Víctor Sueiro]] cóntanos que
{{Cita|''En Galicia, con centenares de ríos trucheiros, a afeizón a esa pesca é enorme e todos os anos, aosu tiempo, miles de aficionados pescadores salen con cañas y trebejos
 
 
 
== A troita na cultura popular galega ==