Clarescuro: Diferenzas entre revisións

O '''claroscuro''' (ás veces en [[lingua italiana|italiano]], ''chiaroscuro'') é unha [[técnica]] [[pintura|artística]] (en [[pintura]], [[debuxo]] e [[gravado]]) consistente no uso de contrastes fortes entre os volumes iluminados e os ensombrecidos do cadro para destacar máis efectivamente algúns elementos. Desenvolvida inicialmente polos pintores [[FlandesFlandres|flamencosflamengos]] e [[Italia|italianos]] do ''[[cinquecento]]'', a técnica alcanzaría a súa maduración no [[pintura barroca|barroco]], en especial con [[Caravaggio]], dando lugar ó estilo chamado ''tenebrismo''.

O termo [[italia]]no ''chiaroscuro'', aínda que significa aparentemente o mesmo, é empregado máis especificamente para unha técnica de gravado en [[xilografía]], que por medio de pranchas complementarias dá cores ás imaxes, como se fosen pintadas á [[acuarela]]. O primeiro uso coñecido do termo, con este significado, atribúese ó gravador italiano [[Ugo da Carpi]], quen tería tomado a idea de composicións de orixe alemá ou flamencaflamenga. Nos gravados de Da Carpi, o efecto do claroscuro destaca unha figura central iluminada por unha fonte de luz normalmente ausente do plano do cadro; porén, as áreas escuras non están tan acentuadas como chegarían a verse na obra dos principais difusores do ''chiaroscuro'', Caravaggio e [[Giovanni Baglione]].