Baltasar Carlos de España: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Liña 37:
[[Ficheiro:Principe Baltasar Carlos a caballo Velazquez detail.jpg|miniatura|250px|Detalle do "''Príncipe Baltasar Carlos a caballo''" de [[Velázquez]] datado en [[1635]] ([[Museo del Prado]] de [[Madrid]]).]]
 
== Consecuencias da morte de Baltasar Carlos ==
A morte do príncipe deixou á Monarquía sen un herdeiro varón directo o que ocasionou unha grave crise dinástica (a única posible herdeira que quedaba con vida era a infanta [[María Teresa de Austria y Borbón|María Teresa]]<ref>Malia que moitos autores pasaron por alto este feito, a infanta María Teresa converteuse, ata o nacemento dos príncipes Felipe Próspero e posteriormente do futuro Carlos II, na herdeira universal da Monarquía Hispánica, como ben indica Laura Oliván Santaliestra na súa tese "Mariana de Austria en la encrucijada política del siglo XVII" (Universidade Complutense de Madrid, 2006). No entanto, María Teresa, presunta herdeira durante anos, non foi xamais Princesa de Asturias, por non ser xurada como tal, pese ás peticións que se fixeron ao seu pai por parte dos procuradores casteláns, o cal compróbase consultando as actas das reunións das Cortes da época así como do devandito por Barrionuevo nos seus ''Avisos''. O numerala como Princesa de Asturias é un erro do Pai Risco, quen escribiu cen anos logo dos feitos narrados, cronista copiado unanimemente polos autores que trataron sobre esta materia con posterioridad. O citado Pai Risco di que a Infanta Doña María Teresa foi xurada en 1655, e, estrañamente, dá toda clase de detalles achega dunha cerimonia que xamais tivo lugar (Sampedro Escolar, José Luís: "''La numeración de los Príncipes de Asturias''", Real Academia Matritense de Heráldica e Genealogía, Madrid, 2004 (pag.5).</ref> e sumiu ao rei nunha profunda desazón como se observa nunha carta escrita á súa conselleira espiritual, sor [[María de Jesús de Ágreda|María de Ágreda]]:
 
{{cita|"''As oracións non moveron o ánimo do noso Señor pola saúde do meu fillo que goza da súa gloria. Non lle debeu de convir a el nin a nós outra cousa. Eu quedo no estado que podedes xulgar, pois perdín un só fillo que tiña, tal que vos vísteslle, que verdaderamente alentábame moito o verlle no medio de todos os meus coidados [...] ofrecín a Deus este golpe, que vos confeso tenme traspasado o corazón e neste estado que non sei si é soño ou verdade o que pasa por min''."<ref>"''Las oraciones no movieron el ánimo de Nuestro Señor por la salud de mi hijo que goza de su gloria. No le debió de convenir a él ni a nosotros otra cosa. Yo quedo en el estado que podéis juzgar, pues he perdido un solo hijo que tenía, tal que vos le visteis, que verdaderamente me alentaba mucho el verle en medio de todos mis cuidados [...] he ofrecido a Dios este golpe, que os confieso me tiene traspasado el corazón y en este estado que no sé si es sueño o verdad lo que pasa por mí''."</ref><ref>Carta de Filipe IV a sor María de Ágreda de outubro de 1646, tomada de "''Crisis de la hegemonía española, siglo XVII''" de Suárez Fernández, Luis, y Andrés Gallego, José</ref>}}
 
Desta carta despréndese a dor e a desesperación de Filipe IV que, en apenas cinco anos, perdera ao seu irmán menor, o [[Fernando de Austria (cardeal-infante)|cardeal-infante don Fernando]]; á súa muller, [[Isabel de Borbón, raíña de España|Isabel de Borbón]]; e ao seu único fillo varón e herdeiro universal, o príncipe Baltasar Carlos.
 
Trala morte de Baltasar Carlos, Filipe IV estaba obrigado a casarse de novo para dar continuidade á dinastía. A elixida foi a prometida do falecido príncipe e sobrina súa, en canto filla da súa irmá [[María Ana de Austria e Austria-Estiria|María Ana]], a archiduquesa [[Mariana de Austria]].
 
Os discursos sobre a conveniencia dunha ou outra esposa para Felipe IV comezaron desde a mesma morte de Baltasar Carlos, dada a urxencia que presentaba a cuestión sucesoria. Razóns políticas e de Estado, así como físicas ou naturais, e que poderían resumirse no "capital dinástico" e na madurez sexual,<ref>"''Mariana de Austria en la encrucijada política del siglo XVII''" de Oliván Santaliestra, Laura (pag.43).</ref> determinaron que a nova esposa do rei debía ser a moza archiduquesa, que por esas datas contaba tan só doce anos de idade.
 
En [[xaneiro]] de [[1647]] Filipe IV emitiu un decreto coa resolución de casarse coa arquiduquesa Mariana de Austria.<ref>Biblioteca Nacional de Madrid Mss. 11027 en "''Mariana de Austria en la encrucijada política del siglo XVII''" de Oliván Santaliestra, Laura (pag.45).</ref> O matrimonio celebrouse o [[7 de outubro]] de [[1649]] en [[Navalcarnero]]. Deste matrimonio nacerían varios vástagos, dos que só sobrevivirían a infanta [[Margarita Teresa de Austria|Margarita Teresa]], casada co emperador [[Leopoldo I de Habsburgo|Leopoldo I]], e o futuro [[Carlos II de España|Carlos II]].
 
== Notas ==