Diferenzas entre revisións de «Motor eléctrico»

Motor eléctrico (editar)

Revisión como estaba o 3 de xuño de 2014 ás 18:20

9.553 bytes eliminados ,  hai 6 anos
sen resumo de edición
{{Sen referencias|data=maio de 2014}}
Un  compresor '''alternativo frigorífico''' é unha máquina térmica, a súa función é variar as propiedades físicas de un fluído compresible (vapor ou gas) variando a súa presión, entalpía, densidade e temperatura. ''“Dependendo de como o compresor logre variar as condicións do fluído existen varios tipos de compresores: alternativos,centrífugos,inverter , rotativos, scroll y de parafuso.”''
[[Ficheiro:Electric motors en.jpg|dereita|miniatura|200px|Motores eléctricos.]]
Un '''motor eléctrico''' é un tipo de [[máquina eléctrica]] que transforma a enerxía eléctrica en enerxía mecánica.
 
Segundo o tipo de construción existen tres grandes grupos de compresores, os primeiros e dos que imos falar mais en profundidade son os herméticos. Distínguense no feito de ter toda a súa maquinaria eléctrica e mecánica dentro dunha envoltura, sen ter acceso libre ao interior, sendo moi laboriosa e difícil a súa reparación.
É o máis usado de todos os tipos de [[Motor (máquina)|motor]]es, pois combina as vantaxes da enerxía eléctrica - baixo custo, facilidade de transporte, limpeza e simplicidade de comando- coa súa construción simple, custo reducido, grande versatilidade de adaptación ás cargas dos máis diversos tipos e mellores rendementos.
 
Outro tipo de compresor son os semi-herméticos. Caracterízanse por ter, ao igual que os herméticos, toda a súa maquinaria dentro dun mesmo bloque. Pero a diferenza dos herméticos poderemos acceder o seu interior sacando varios parafusos, facilitando a súa reparación.
A tarefa reversa, aquela de converter o movemento mecánico na enerxía eléctrica, é realizada por un [[xerador]] ou por un [[dínamo]]. En moitos casos os dous dispositivos difiren soamente en súa aplicación e detalles menores de construción. Os motores de tracción usados en [[locomotora]]s executan frecuentemente ambas as tarefas se a locomotora for equipada cos [[Frenaxe rexenerativa|freos dinámicos]].
 
Por último, existen os compresores abertos. A súa principal característica é que a parte mecánica do compresor está separada do motor eléctrico, transmitindo o movemento do motor eléctrico ao compresor por mediación dunha correa.
== Operación ==
A maioría de motores eléctricos traballan polo [[electromagnetismo]], mais existen motores baseados noutros fenómenos electromecánicos, tales como forzas electrostáticas. O principio fundamental en que os motores electromagnéticos son baseados é que hai unha [[forza mecánica]] en todo o fío cando está conducindo a [[electricidade]] contida dentro dun [[campo magnético]]. A forza é descrita pola lei da forza de [[Lorentz]] e é perpendicular ao fío e ao campo magnético. Nun motor xiratorio, hai un elemento xirando, o [[Rotor (eléctrico)|rotor]]. O rotor xira porque os fíos e o campo magnético son arranxados de modo que un torque sexa desenvolvido sobre a liña central do '''rotor'''.
 
O compresor por si mesmo non pode realizar ningún traballo útil, e por iso, é un elemento importante de unha máquina frigorífica.
A maioría de motores magnéticos son xiratorios, mais os tipos lineares existen tamén. Nun motor xiratorio, a parte que rota(xeralmente no interior) é chamada o rotor, e a parte estacionaria é chamada o [[estator]].
== Funcionamento ==
Os compresores alternativos converten o movemento rotativo do eixe , provocado polo motor eléctrico, en movemento alternativo do pistón grazas a biela e o eixe con forma excéntrica.
 
Na parte superior do cilindro atópanse as válvulas de aspiración e descarga polas cales alimentase o interior do cilindro. En primeiro lugar introdúcese o gas refrixerante a baixa presión a través da liña de aspiración, a válvula de admisión abre deixando  paso o refrixerante o seguinte paso e a compresión do refrixerante ca axuda do pistón unha vez  que o embolo esta na parte superior do cilindro a válvula de descarga abre deixando pasar o refrixerante  a liña de descarga.E neste proceso onde o compresor lle cambia as propiedades físicas do refrixerante aumentando a  presión e a temperatura que fan que unha máquina frigorífica realice a súa función.
== Tipos de motores ==
== Características ==
''Como consecuencia das súas dimensións ten unhas potencias de traballo reducidas que poden oscilar de 1 CV ata 25 CV podendo chegar a desprazar un volume de refrixerante de 1000 m3/h (catalogo bristol compressorrs)''
 
==Rendementos de un compresor (frigorífico)==
Os motores eléctricos máis comúns son:
Como calquera outra máquina un compresor ten un rendemento, debido a que esta formado por pezas móbiles e entre elas existe rozamento, provoca que o rendemento non sexa do 100% senón que varíe según sexa a calidade dos materiais e como estea construído, se a esto se lle suma o rendemento do motor eléctrico que fai mover o eixe do compresor este rendemento aínda e menor, é por iso que cando se escolla un compresor e preciso ver todas estas características que influirán na durabilidade e consumo que terá o compresor durante a súa vida útil.
 
O rendemento de un compresor ó igual que de calquera outra máquina é a
=== Motores de corrente continua ===
relación entre o consumo de enerxía e o traballo que realiza. No caso dun
{{Ver artigo principal|Motor de corrente continua}}
compresor seria:
 
ᶯ =
San motores de custo elevado e, alén diso, precisan dunha fonte de corrente continua, ou dun dispositivo que converta a [[corrente alternada]] común en [[corrente continua|continua]]. Poden funcionar con velocidade axustábel entre amplos límites e se prestan a controis de gran flexibilidade e precisión. Por iso seu uso é restrinxido a casos especiais en que estas esixencias compensan o custo moi máis alto da instalación, ou no caso da alimentación usada ser continua, como no caso das pilas en xoguetes.
 
ᶯ = rendemento do compresor.
Os motores eléctricos de continua son convertedores [[electro-mecánicos|electromecánicos]] rotativos de enerxía, que debido os fenómenos de indución e de par [[electromagnético]], transforman [[enerxía eléctrica]], de natureza continua, en [[enerxía mecánica]].
 
W = traballo realizado polo compresor.
Os primeiros motores eléctricos feitos non século XIX por Michael Faraday e Zénobe Gramme, foron de continua.
 
En xeral, os motores de continua son semellantes na súa construción ós xeradores. De feito, poderíanse describir como xeradores que funcionan ó revés.
 
==Estrutura==
'''[[Rotor (eléctrico)|rotor]]''': feito con chapas de aceiro con baixo contido en silicio de 0,5 mm de espesor, illadas unhas doutras por unha capa de verniz o de óxido, está montada sobre o eixo dá máquina. Na súa superficie externa ten practicadas unhas rañuras dunha certa inclinación respecto de súa xeratriz, onde van aloxadas as bobinas do debandado inducido dá máquina, xeralmente de fío de cobre convenientemente illado.
 
'''Colector de delgas''': Vai montado sobre o eixo de xiro e debe dispor de tantas delgas como bobinas ten o debandado inducido, cada delga está unida electricamente ó punto de conexión dunha bobina coa outra. As delgas están fabricadas de cobre de elevada pureza e están separadas unhas doutras por unha película delgada de mica que as mantén illadas.
 
'''Vasoiras''': Son os elementos que aseguran o contacto eléctrico entre as delgas do colector e o circuíto de corrente continua exterior, están fabricadas de carbón (grafito) e permanentemente están rozando sobre o colector, van suxeitas cun colariño (portavasoiras) que mantén a presión prevista mediante elementos elásticos para asegurar que o contacto sexa o adecuado, por iso prodúcese un desgaste progresivo que acurta a sua vida útil, tendo que substituílas cada certo tempo. Dende as vasoiras conéctanse ca [[placa de bornes]] dá máquina.
 
'''Entreferro''': Así chamase o espazo que hai entre o [[estator]] e o rotor, é imprescindible que exista para evitalo rozamento entre ámbolos dous, aínda que debe ser o menor posible, xa que o aire presenta unha elevada reluctancia magnética, é se o entreferro fose moi amplo debilitaríase o [[campo magnético]] indutor.
 
==Estabilidade e investimento de xiro:==
'''Estabilidade''' nos motores de c.c. tras acadar o réxime nominal, pódense modificar os parámetros do motor de forma inesperada, debido a perdas de carga. Para que o motor se compórte de modo estable é preciso que responda a estas variacións de modo que trate de anulalas para recuperar o réxime nominal, de non ser así, dise que o sistema é inestable. É dicir, cando tras producirse unha acción que modifica os parámetros, estes continúan separándose máis e máis dos seus valores nominais. Polo tanto cando prodúcese un aumento brusco dá velocidade, o motor estable responde cun par motor inferior ó resistente, para tratar de reducir a velocidade e así recuperar ou réxime nominal. Se o motor fose inestable o par motor sería maior co resistente, co que aumentaría progresivamente a velocidade, embalándose o motor.
 
Se as variacións de réxime son no sentido de diminuír a velocidade un motor estable responde aumentando o seu par motor fronte ó resistente para tratar de corrixir a velocidade e recuperar o réxime nominal do traballo.
 
'''Investimento''' do sentido de xiro, o motor pode funcionar en ámbolos dous sentidos de xiro, para o que é necesario intercambiar as conexións de ambos debandados.
 
Lembrémonos que o sentido do par motor depende dá polaridade do campo magnético e do sentido dá corrente do inducido; inverter as conexións do inducido, invertemos o sentido dá corrente nel, e se o facemos no indutor inverteremos a polaridade do campo magnético.
 
Cambiar o sentido de xiro co motor detido: non importa cal sexa o debanado no que se permutan as conexións, pero se o cambio de sentido de xiro realízase co motor en marcha, é necesario que sexa o debanado inducido o que cambie de conexión, porque se se fixera co bobinado indutor, durante un instante quedará a máquina sen excitación, o que provocaría o embalamiento do motor.
 
=== Motores de corrente alternada ===
{{Ver artigo principal|Motor de corrente alternada}}
 
San os máis utilizados, porque a distribución de enerxía eléctrica é feita normalmente en [[corrente alternada]].
Seu principio de funcionamento é baseado no ''campo xirante'', que xorde cando un sistema de [[corrente alternada|correntes alternadas]] trifásico é aplicada en [[polo norte|polos]] desfasados fisicamente de 120º. Desa forma, como as [[corrente eléctrica|correntes]] son desfasadas 120º eléctricos, en cada instante, un par de polos posúe o [[campo eléctrico|campo]] de maior intensidade, causando a asociación vectorial dese efecto o campo xirante.
 
Os principais tipos son:
# [[Motor síncrono]]: funciona con velocidade estábel; utilízase dun inducido que posúe un campo constante predefinido e, con iso, aumenta a resposta ao proceso de arrastre creado polo campo xirante. É xeralmente utilizado cando se necesita de velocidades estábeis so a acción de cargas variábeis. Tamén pode ser utilizado cando se require gran potencia, con torque constante.
# [[Motor de indución]]: funciona normalmente con velocidade constante, que varía lixeiramente coa carga mecánica aplicada ao eixo. Debido a súa grande simplicidade, robustez e baixo custo, é o motor máis utilizado de todos, sendo adecuado para case todos os tipos de máquinas accionadas encontradas na práctica. Actualmente é posíbel controlarmos a velocidade dos motores de indución co auxilio de [[conversores de frecuencia]].
 
== Clasificación dos motores eléctricos ==
* [[Motor de corrente continua|'''Motores de corrente continua''']]
** Imán Permanente con ou [[Motor de corrente continua sen vasoiriñas|sen vasoiriñas]] (motor CC brushless)
** [[Motor serie|Serie]]
** [[Motor shunt|Shunt ou derivación]]
** [[Motor compound|Compound]]
** [[Motor autoexcitación|Autoexcitación]]
** [[Motor de excitación independente|de Excitación Independente]]
* '''Motores de corrente alternada'''
** Asíncrono (de indución)
*** Polifásico
**** [[Motor asíncrono trifásico|Rotor gaiola de esquío ou en curto-circuíto]]
**** [[Motor de rotor bobinado|Rotor enrolado ou bobinado]]
*** Monofásico
**** Rotor gaiola ou en curto-circuíto
***** [[Motor de fase partida|Fase partida]]
***** Capacitor de partida
***** Capacitor permanente
***** Polos Sombreados
***** Dous capacitores
***** [[Motor con espira en curtocircuíto]]
**** Rotor enrolado ou bobinado
***** Repulsión
***** Repulsión de partida
** Síncrono
*** Polifásico
*** Monofásico
**** Imán permanente
**** Histerese
**** Relutancia
**** De paso
***** Imán Permanente
***** Relutancia variábel
***** Híbrido
 
== Historia ==
O ano de [[1886]] pode ser considerado, como o ano de nacemento da máquina eléctrica, pois foi nesta data que o científico alemán [[Werner von Siemens]] inventou o primeiro [[xerador]] de corrente continua auto-inducido. Non obstante esta máquina que revolucionou o mundo en poucos anos, foi o último paso de estudos, pescudas e invencións de moitos outros científicos, durante case tres séculos.
 
En 1600 o científico [[Inglaterra|inglés]] [[William Gilbert]] publicou, en [[Londres]] a obra titulada [[De Magnete]], describindo a forza de atracción magnética. O fenómeno da [[electricidade estática]] xa fora observado antes polo grego [[Tales de Mileto|Tales]], en 641 a.C., el verificou que ao friccionar unha peza de ámbar cun pano, esta adquiría a propiedade de atraer corpos leves, como pelos, plumas, cinzas etc.
 
A primeira máquina electrostática foi construída en 1663 polo alemán [[Otto von Guericke]] e aperfeizoada en [[1775]] polo [[Suíza|suízo]] [[Martin Planta]].
 
O físico [[Dinamarca|danés]] [[Hans Christian Oersted]], ao facer experiencias con correntes eléctricas, verificou en [[1820]] que a agulla magnética dunha compás era desviada de súa posición norte-sur cando esta pasaba preto dun condutor no cal circulaba corrente eléctrica. Esta observación permitiu a Oersted recoñecer a íntima entre o magnetismo e a electricidade, dando así, o primeiro paso para en dirección ao desenvolvemento do motor eléctrico.
 
O zapateiro inglés [[William Sturgeon]] -que paralelamente con súa profesión, estudaba electricidade nas horas de descanso- baseándose no descubrimento de Oersted constatou, en [[1825]], que un núcleo de ferro envolto por un condutor eléctrico transformábase nun imán cando se aplicaba unha corrente eléctrica, observando tamén que a forza do imán cesaba tan logo a corrente fose interrompida. Estaba inventado o [[electroimán]], que sería de fundamental importancia na construción de máquinas eléctricas xirantes.
 
En [[1832]], o científico italiano [[S. Dal Negro]] construíu a primeira máquina de corrente alternada con movemento de vaivén. Xa o ano de [[1833]], o inglés [[W. Ritchie]] inventou o [[conmutador]] construíndo un pequeno motor eléctrico onde o núcleo de ferro enrolado xiraba en torno a un imán permanente. Para dar unha volta completa, a polaridade do electroimán era alternada a cada media volve a través do conmutador. A inversión da polaridade tamén foi demostrada polo mecánico parisiense [[H. Pixii]] ao construír un xerador cun imán en forma de ferradura que xiraba diante de dúas bobinas fixas cun núcleo de ferro. A corrente alternada era transformada en corrente continua pulsante a través dun conmutador.
 
Soamente en 1886 Siemens construíu un xerador sen a utilización de imán permanente, probando que a corrente necesaria para o magnetismo podería ser retirada do propio enrolamento do rotor, isto é, que a máquina podía se auto-excitar. O primeiro dínamo de Werner Siemens posuía unha potencia de aproximadamente 30 watts e unha rotación de 1200rpm. A máquina de Siemens non funcionaba soamente como un xerador de electricidade, mais tamén podía operar como un motor, desde que se aplicase aos seus bornes unha corrente continua.
 
En [[1879]], a firma Siemens & Halske (actualmente chamada [[Siemens AG]]) presentou, na feira industrial de [[Berlín]], a primeira locomotora eléctrica, cunha potencia de 2kW.
 
[[Categoría:Motores eléctricos| ]]
UL carlosgj
16

edicións

Traído desde "https://gl.wikipedia.org/wiki/Especial:MobileDiff/3291341"