Iosif Stalin: Diferenzas entre revisións

Desconfiando de que as reformas económicas que implantara producían descontento entre a poboación, Stalin dedicouse, nos anos 30 a consolidar o seu poder persoal. Tratou de expulsar toda a oposición política. En [[1934]], [[Sergei Kirov]], principal líder do [[Partido Comunista da Unión Soviética|Partido Comunista]] en Leningrado (actual [[San Petersburgo]]), apareceu morto. Foi o inicio dunha serie de presións que pasaron á historia coma a "Gran Purga", que tivo lugar entre [[1934]] e [[1937]]. Stalin concedeu un trato duro a todos os que tramasen contra o estado soviético. Entre as vítimas máis destacadas desta acción estaban os oficiais e membros de maior importancia do [[Exército Vermello]], incuíndoincluíndo trece dos quince xenerais do exército, como [[Mikhail Tukhachevski]], unha das súas máis famosas vítimas, quen sufriu a acusación de ser axente do servizo secreto [[Alemaña|alemán]], razón pola cal foi executado, mentres que outros moitos foron deportados a [[Siberia]]. Con iso foi enfraquecido o comando militar soviético.

Tamén mellorou notablemente a escala e a eficiencia coa cal se fabricaban os productosprodutos existentes. Na industria do [[ferro]] e do [[aceiro]], a fins da década de 1930 o tamaño medio dos novos fornos de fundición era un 40 % maior con respetorespecto a dez anos antes. Moitas innovacións estaban baseadas exclusivamente en desenvolvementos técnicos locais. Na industria aeronáutica, por exemplo, os enxeñeiros soviéticos produciron avións que eran comparables a deseños estranxeiros; na industria militar, pola súa parte, desenvolvéronse [[Carro de combate|tanques]] que non tiñan equivalentes no mundo occidental. A Unión Soviética foi tamén o primerprimeiro país en producir [[goma]] sintética de polibutadieno.

A colectivización forzada da agricultura comezou a inicios da década de 1930, formándose a asociación obrigatoria de todas as granxas nos chamados [[koljós]] (ou granxa colectiva), unha estrutura fortemente centralizada. A supresión dos dereitos da propiedade sobre a terra foi unha consecuencia da forma como se decidiu resolver o antigo conflito da [[loita de clases]]. Ademais, de acordo coa visión económica da época, os koljós debían traballar con maior eficiencia debido á aplicación da [[tecnoloxía]] e á división do traballo. Nos primeiros anos da colectivización estimábase que a produción agrícola e industrial debería aumentar un 200 % e un 50 % respectivamente; porén, a produción agrícola diminuiudiminuíu.

Os campesiños ricos, os chamados [[kulaks]], con independencia de se resistían ou non aos cambios impostos e a colectivización, eran postos a traballar directamente nos campos, ou ben eran trasladados a [[Siberia]] ou ao leste do país. A política de industrialización da agricultura seguida por Stalin requiriu grandes cantidades de equipamento e maquinaria, que se consiguiuconseguiu ao exportar [[trigo]] e outros bens agrícolas ao estranxeiro. Os koljós foron obrigados mediante plans específicos a entregar ao Estado a súa produción agrícola. Estas medidas trouxeron como consecuencia unha drástica caída na calidade de vida do campesiñado e na produción agrícola.

Para evitar o aillamento do réxime soviético, decidiu a entrada da URSS na [[Sociedade de Nacións]] ([[1934]]), e a aproximación a [[Gran Bretaña]] e [[Francia]]. Na política interior procurou eliminar calquera tipo de oposición: entre [[1936]] e [[1938]] organizou procesos (procesos de [[Moscova]]) e deportacións contra os principais mandos militares e contra toda oposición ao seo do Partido e do Estado. BaseandoseBaseándose nos datos suministradossubministrados trala ''[[perestroika]]'' e documentados polo [[Gulag]], fueronforon detidas máis de 1.300.000 personaspersoas polos motivos políticos. Delas case 700.000 foron fusiladas. Durante o seu goberno iniciouse un controvertido programa para ''rusificar'' os diferentes estados da URSS, enviando rusos ás distintas repúblicas soviéticas para que casasen cos locais e así aumentar a porcentaxe de rusos na rexión.

Por outra parte, xa durante o primerprimeiro período stalinista, antes incluso da década de 1930, amplos sectores da sociedade soviética aceptaron con optimismo os grandes avances da Revolución. Rusia era o único país do mundo onde se pagaba ás mulleres o mesmo que ós homes por un traballo similar. Tamén neste primerprimeiro período, existían grandes facilidades para obter un divorcio ou mesmo abortar.

Os seus críticos, como [[Lev Trotski]], denunciaron o pacto co goberno nazi como unha traizón imperdonableimperdoable e un máis dos crimes do [[estalinismo]] contra o movemento obreiro internacional. O estalinismo sempre considerou unha xenial manobra de Stalin argumentando que impediu o avance nazi, gañando tempo, o que lle permitiu vencer a [[Segunda Guerra Mundial]].

Unha vez iniciada a [[Segunda Guerra Mundial]], porén, e considerando Hitler que a caída de [[Inglaterra]] era inminente, ordeouordenou atacar a Unión Soviética, facendo do pacto papel mollado. O [[18 de decembro]] de [[1940]], o mando alemanalemán decidiu que a invasión á URSS se realizaría en abril de [[1941]], pero só se puido concretar o [[22 de xuño]] dese ano, cando se iniciou o ataque ao territorio soviético con máis de 3.000.000 de militares alemáns. A invasión tomou por completa sorpresa a Stalin a pesar de que o seu espía [[Richard Sorge]] avisara de que esta era inminente.

Stalin fíxose nomear Presidente do [[Consello de Comisarios do Pobo]] co que na práctica converteuse oficialmente no Xefe do Estado. As medidas iniciais de Stalin por contenerconter a invasión alemá foron ineficaces e non puideron deter o avance das forzas blindadas de Hitler que penetraban profundamente no territorio soviético. Se ben no comezo Stalin mostrouse dubitativo e irresoluto polo súbito e contundente ataque dos alemáns, pronto comezou a tomar o control da situación e autonomeouse Supremo Comandante en Xefe do Exército Vermello.

[[Ficheiro:Tehran Conference, 1943.jpg|280px|dereita|iniaturaminiatura|Os tres líderes aliados: [[Stalin]], [[Franklin D. Roosevelt]] e [[Winston Churchill]] reunidos na [[Conferencia de Teherán]].]]

Durante a [[Batalla de Smolensk (1941)|Batalla de Smolensk]], o seu fillo [[Yákov Dzhugashvili]] foi capturado: Stalin soubo desta situación pero permaneceu indiferente á sorte corrida polo seu fillo. Yákov permaneceu anónimo no [[campo de concentración]] de [[Sachsenhausen]] até que foi delatado. Intentouno adoutrinar para a propaganda alemá pero non cambiou de bando. Entón decidiuse o seu troco polo mariscal [[Friedrich Paulus]], pero Stalin negouse. Yákov morreu en extrañasestrañas circunstancias o [[15 de abril]] de [[1943]] no mesmo campo. Stalin xamais demostrou publicamente algún tipo de consideración pola sorte corrida por Yákov.

Mantívose en [[Moscova]] o inverno de 1941, cando os alemás ameazaban a cidade (42 km), e organizou alí un contraataque soviético. Ao ano seguinte tivo éxito ao manter a estratexia cidade de [[Stalingrado]], última defensa da zona petroleira do [[Cáucaso]], pese á enorme cantidade de baixas entre os seus hombreshomes (Stalin, a través dos seus comisarios políticos, ordeouordenou disparar contra os seus propios soldados se estes se retiraban dun combate ao consideralos desertores) e posteriormente ([[1943]]) tamén derrotou o exército alemán na [[batalla de Kursk]] co que todo o curso das accións militares tivo un cambio, sendo agora os soviéticos os que obrigaban a retirarse aos alemáns. Así, en maio de [[1945]], as forzas de Stalin foron as primeiras en entrar en [[Berlín]], forzando o suicidio de [[Hitler]] e a capitulación alemá.

Como Xefe de Estado, Stalin participou en varios encontros cos líderes aliados, como o chamado "os tres grandes", con [[Winston Churchill]] e [[Franklin D. Roosevelt]] en [[Ialta]] e en [[Potsdam]] (ambos os dous en 1945), nas que logrou o reconocimento internacional dunha esfera de influencia soviética na Europa do Leste e mostrándose como un formidable negociador segundo o propio secretario do exterior británico, Sir [[Anthony Eden]]. Así mesmo, o [[4 de setembro]] de 1943, reuniuse con 3 metropolitas da Igrexa para restablecer o Santo Sínodo e convocar o Concilio Episcopal para elixir como Patriarca de Moscova un dos tres anteriores (Serguéi) 5 días despois, por primeraprimeira vez en 17 anos.

Un feito deste período que reflexa o seu «[[culto á personalidade]]» é que se autoconcedeu a honra de Heroe da Unión Soviética, a pesar que este só o recibían os soldados en combate. Sentíase ameazado pola popularidadpopularidade de [[Zhúkov]], ao que acusou de usar ese triunfo ao seu favor e terminouno degradando.

Os comunistas controlaron a maior parte de China, mentres que os nacionalistas rexufiáronserefuxiáronse nun pequeno estado na [[illa de Formosa]] (actualmente [[Taiwán]]). A [[Unión Soviética]] recoñeceu pronto as "fazañas" de Mao pouco despois da fundación da [[República Popular de China]], que é considerada como un novo aliado. A República Popular reivindicou Taiwán, a pesar de que nunca se conmemorou a súa autoridade na illa.

As relacións diplomáticas con China acadaron un punto culminante coa firma do ''Tratado chinñeschinés-soviético de Amistade e Alianza'' en 1950. Ambos os dous países proporcionaron apoio militar a un novo estado en [[Corea do Norte]]. En 1950, despois de varios conflitos fronteirizos, estalou a guerra entre o novo estado e os [[EUA]] e os seus aliados de [[Corea do Sur]], comezando a [[Guerra de Corea]].

Ámbalas dúas [[superpotencia]]s viron [[Alemaña]] como país clave. En represalia á formación da Trizona occidental, Stalin decidiu tomar medidas. Grazas á información do axente británico [[Donald Maclean Duart]] e outros axentes de [[espionaxe]] británicos e estadounidenses, Stalin era perfectamente coñecedor de que os Estados Unidos non procederan á produción masiva de [[Bomba atómica|armamento atómico]], de feito, nin sequera produciran ningunha dende [[Nagasaki]]. Un gran número fora preciso para destruirdestruír ás forzas comunistas, xa fose en [[Europa]] ou no [[Lonxano Oriente]]. Polo tanto, ordeouordenou un bloqueo en Berlín, que estaba baixo dominio británico, francés e estadounidense.

O [[Bloqueo de Berlín]] fracasou debido á masiva campaña de reabastecemento aéreo (''Luftbrücke''), levado a cabo polas potencias occidentais. En 1949, Stalin recoñeceu a derrota e puxo fin ao bloqueo. Despois da formación de [[Alemaña Occidental]] pola unión das tres zonas occidentais de ocupación, os soviéticos declararon en 1949 [[Alemaña Oriental]] como país independienteindependente baixo un goberno [[comunista]].

Ao contrario que a política de Estados Unidos de armamento restrinxido (proporcionou equipo limitado á infantería e as forzas da policía de [[Corea do Sur]], Stalin apoiou con armas a [[Kim Il Sung]] en [[Corea do Norte]]: o exército e as forzas aéreas con equipamento militar (incluidoincluído os Tanques [[T-34]]/85) e "asesores" moi por riba do que se requeríarequiría para fins defensivos, co fin de facilitar a Kim (ex oficial da Unión Soviética) unha conquista do resto da península coreana. Pilotos soviéticos voaron en avións soviéticos dende bases chinesas contra aeronaves das [[Nacións Unidas]] en defensa de [[Corea do Norte]]. Investigacións na Unión Soviética, posteriores á [[Guerra Fría]] revelaron que a [[guerra de Corea]] foi iniciada por Kim Il Sung coa autorización expresa de Stalin.

Nos últimos anos de vida de Stalin, unha das súas últimas grandes iniciativas de política exterior foi a [[Nota de Stalin]] de 1952 para a [[reunificación alemá]] e a non intervención das [[superpotencia]]s en [[Europa central]], pero [[Gran Bretaña]], [[Francia]] e os [[Estados Unidos]] sospeitaron da propuestaproposta e rexeitaron a oferta.