Motor eléctrico: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición |
|||
Liña 1:
{{Sen referencias|data=maio de 2014}}
[[Ficheiro:Electric motors en.jpg|dereita|miniatura|200px|Motores eléctricos.]]
Un '''motor eléctrico''' é un tipo de [[máquina eléctrica]] que transforma a enerxía eléctrica en enerxía mecánica.
É o máis usado de todos os tipos de [[Motor (máquina)|motor]]es, pois combina as
A tarefa reversa, aquela de converter o movemento mecánico na enerxía eléctrica, é realizada por un [[xerador]] ou por un [[dínamo]]. En moitos casos os dous dispositivos difiren soamente en súa aplicación e detalles menores de construción. Os motores de tracción usados en [[locomotora]]s executan frecuentemente ambas as tarefas se a locomotora for equipada cos [[Frenaxe rexenerativa|freos dinámicos]].
Liña 18 ⟶ 19:
{{Ver artigo principal|Motor de corrente continua}}
San motores de custo elevado e, alén diso, precisan dunha fonte de corrente continua, ou dun dispositivo que converta a [[corrente alternada]] común en [[corrente continua|continua]]. Poden funcionar con velocidade axustábel entre amplos límites e se prestan a controis de gran flexibilidade e precisión. Por iso seu uso é restrinxido a casos especiais en que estas esixencias compensan o custo moi máis alto da instalación, ou no caso da alimentación usada ser
Os motores eléctricos de
Os primeiros motores eléctricos feitos non século XIX por Michael Faraday e Zénobe Gramme, foron de
En xeral, os motores de
==Estrutura==
Liña 32 ⟶ 34:
'''Vasoiras''': Son os elementos que aseguran o contacto eléctrico entre as delgas do colector e o circuíto de corrente continua exterior, están fabricadas de carbón (grafito) e permanentemente están rozando sobre o colector, van suxeitas cun colariño (portavasoiras) que mantén a presión prevista mediante elementos elásticos para asegurar que o contacto sexa o adecuado, por iso prodúcese un desgaste progresivo que acurta a sua vida útil, tendo que substituílas cada certo tempo. Dende as vasoiras conéctanse ca [[placa de bornes]] dá máquina.
'''Entreferro''': Así chamase o espazo que hai entre o [[estator]] e o
==Estabilidade e investimento de xiro:==
'''Estabilidade''' nos motores de c.c. tras acadar o réxime nominal, pódense modificar os parámetros do motor de forma inesperada, debido a perdas de carga. Para que o motor se compórte de modo estable é preciso que responda a estas variacións de modo que trate de anulalas para recuperar o réxime nominal, de non ser así, dise que o sistema é inestable. É dicir, cando tras producirse unha acción que modifica os parámetros, estes continúan separándose máis e máis dos seus valores nominais. Polo tanto cando prodúcese un aumento brusco dá velocidade, o motor estable responde cun par motor inferior ó resistente, para tratar de reducir a velocidade e así recuperar ou réxime nominal. Se o motor fose inestable o par motor sería maior co resistente, co que aumentaría progresivamente a velocidade, embalándose o motor.
Se as variacións de réxime son no sentido de diminuír a velocidade un motor estable responde aumentando o seu par motor fronte ó resistente para tratar de corrixir a velocidade e recuperar o réxime nominal do traballo.
'''Investimento''' do sentido de xiro, o motor pode funcionar en ámbolos dous sentidos de xiro, para o que é necesario intercambiar as conexións de ambos debandados.
Lembrémonos que o sentido do par motor depende dá polaridade do campo magnético e do sentido dá corrente do inducido;
Cambiar o sentido de xiro co motor detido: non importa cal sexa o debanado no que se permutan as conexións, pero se o cambio de sentido de xiro realízase co motor en marcha, é necesario que sexa o debanado inducido o que cambie de conexión, porque se se fixera co bobinado indutor, durante un instante quedará a máquina sen excitación, o que provocaría o embalamiento do motor.
Liña 55 ⟶ 58:
== Clasificación dos motores eléctricos ==
* '''Motores de corrente continua'''
** Imán Permanente con ou [[Motor de corrente continua sen vasoiriñas|sen vasoiriñas]] (motor CC brushless)
Liña 90 ⟶ 92:
== Historia ==
O ano de [[1886]] pode ser considerado, como o ano de nacemento da máquina eléctrica, pois foi nesta data que o científico alemán [[Werner von Siemens]] inventou o primeiro [[xerador]] de corrente continua auto-inducido. Non obstante esta máquina que revolucionou o mundo en poucos anos, foi o último paso de estudos, pescudas e invencións de moitos outros científicos, durante case tres séculos.
En 1600 o científico [[Inglaterra|inglés]] [[William Gilbert]] publicou, en [[Londres]] a obra titulada [[De Magnete]], describindo a forza de atracción magnética. O fenómeno da [[electricidade estática]] xa fora observado antes polo grego [[Tales de Mileto|Tales]], en 641 a.C., el verificou que ao friccionar unha peza de ámbar cun pano, esta adquiría a propiedade de atraer corpos leves, como pelos, plumas, cinzas
A primeira máquina electrostática foi construída en 1663 polo alemán [[Otto von Guericke]] e aperfeizoada en [[1775]] polo [[Suíza|suízo]] [[Martin Planta]].
O físico [[Dinamarca|danés]] [[Hans Christian Oersted]], ao facer experiencias con correntes eléctricas, verificou en [[1820]] que a agulla magnética dunha compás era desviada de súa posición norte-sur cando esta pasaba preto dun condutor no cal circulaba corrente eléctrica. Esta observación permitiu a Oersted recoñecer a íntima entre o magnetismo e a electricidade, dando así, o primeiro paso para en dirección ao desenvolvemento do motor eléctrico.
O zapateiro inglés [[William Sturgeon]] -que paralelamente con súa profesión, estudaba electricidade nas horas de descanso- baseándose no descubrimento de Oersted constatou, en [[1825]], que un núcleo de ferro envolto por un condutor eléctrico transformábase nun imán cando se aplicaba unha corrente eléctrica, observando tamén que a forza do imán cesaba tan logo a corrente fose interrompida. Estaba inventado o [[electroimán]], que sería de fundamental importancia na construción de máquinas eléctricas xirantes.
| |||