Ostrogodos: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Rávena |
|||
Liña 43:
En [[488]] conquista a península de [[Italia]] por orde do emperador de oriente [[Zenón, Emperador|Zenón I]], con vistas a sacalo das proximidades de [[Constantinopla]] onde as súas tropas xa mostraran a súa forza. Na península, gobernaba [[Odoacro]], quen antes destronara ao último [[emperador romano]] de occidente, [[Rómulo Augústulo]] en [[476]].
En [[493]], Teodorico conquistou [[
O poder de Teodorico estendeuse sobre gran parte de [[Galia]] e [[Hispania]] ao converterse en rexente do [[reino visigodo de Tolosa]].
Liña 73:
A debilidade da posición dos ostrogodos en Italia mostrouse entón con toda evidencia. O emperador bizantino Xustiniano sempre se esforzou, na medida do posíbel, por restaurar o poder imperial sobre a totalidade da extensión do Mediterráneo; non deixou escapar esta ocasión para actuar.
En [[535]], encargou ao seu mellor xeneral e amigo e amante, [[Belisario]], atacar aos ostrogodos. Este invadiu Sicilia rapidamente e desembarcou en Italia, onde tomou Nápoles, e logo Roma en [[536]]. Logo marchou cara ao norte e tomou ''Mediolanum'' (Milán) e
É entón cando Xustiniano ofreceu aos godos un xeneroso acordo -algo demasiado xeneroso a ollos de Belisario-: o dereito a manteren un reino independente no noroeste de Italia, pero a condición de que o compensasen cun tributo consistente na metade do seu tesouro para o Imperio.
Liña 79:
Belisario transmitiu a mensaxe aos godos, máis aló de que el mesmo non o aprobase. Os godos, que non confiaban en Xustiniano, temían unha emboscada, pero, dado que, na súa opinión, Belisario se comportou tan ben trala reconquista de Italia, aceptaron recoñecer este acordo se Belisario daba a súa aprobación. Esta situación conduciu a un ''impasse''.
Unha facción da nobreza goda cedeu: decretando que o seu propio rei, [[Vitixes]], que acababa de ser vencido, era un covarde, e que necesitaban un novo soberano, volvéronse cara a Belisario. [[Erarico]], o seu xefe, ofreceu a coroa a este último. Belisario era un soldado fiel a Xustiniano e non un home de Estado. Fixo como que aceptaba o ofrecemento, volveu os seus pasos cara a
Xustiniano estaba furioso: os [[persas]] atacaran o [[Imperio Bizantino|Imperio de Oriente]] no leste, e el desexaba que un Estado neutro e estábel servise de tope entre a fronteira das súas posesións occidentais e o reino dos francos. En efecto, estes últimos eran estraños e parecían hostís en opinión da corte oriental.
Liña 95:
Tótila foi salvaxemente asasinado logo da [[batalla de Taginae]] (Gualdo Tadino) en xullo de [[552]], e os seus partidarios [[Teias]] ou [[Teias]] (''Theias''), [[Alixerno]], [[Escipuarno]] e [[Xibal]] foron mortos ou se renderon logo da [[batalla de Mons Lactarius]] en outubro de 552 ó [[553]].
[[Widhin]], o último xefe de que temos testemuño da armada gótica rebelouse a finais da década [[550]] – [[560]] cunha axuda militar mínima de francos e [[alamáns]]. A sublevación non tivo consecuencias: os ostrogodos subleváronse en Verona e en Brescia, pero a revolta terminou coa captura do seu xefe, en [[561]]. Finalmente, Widhin foi conducido para ser executado alí en [[561]] ou [[562]]. Unha minoría, submisa aos bizantinos e convertida ao cristianismo, sobreviviu en
=== A herdanza dos godos en Europa Occidental ===
Liña 109:
En calquera caso, non deixan de ser restauracións, con todo, obras godas propiamente ditas fan dúas:
- O palacio de [[Teodorico o Grande|Teodorico]] en
- O mausoleo de [[Teodorico o Grande|Teodorico]] e [[Amalasunta]] en
=== '''Palacio de Teodorico''' ===
Liña 124:
A propia aparencia é de aspecto [[paleocristián]] [[Imperio Romano|romano]], pois parece ter planta centralizada con cúpula, con todo ten elementos ostrogodos tamén, como o uso do material: a pedra coa que se fan eses grosos muros a base de perpiaños de pedra tallados. Non está feito en ladrillo nin pedra, pois [[Teodorico o Grande|Teodorico]] o que pretende é que o edificio dure, para iso usa o material máis duro do momento, a pedra. Pretende que o edificio sexa tan forte que mesmo a cúpula está feita dunha soa peza de pedra tallada (-Barbarismo ostrogodo-).
[[Ficheiro:Mausoleum of Theoderic.JPG|miniatura|dereita|200px|O [[Mausoleo de Teodorico]] en [[
O erro de [[Teodorico o Grande|Teodorico]] é que non se fixo un estudo previo de terreo nin se fixo un bo cimentaxe, e polo gran peso do edificio, este afúndese.
Liña 156:
* [[537]]: Tras asegurarse as costas concedendo a [[Provenza]], en mans dos ostrogodos desde [[508]], aos [[francos]], [[Vitixes]] diríxese a [[Roma]] e sométea a cerco.
* [[539]]: [[Milán]], a cidade máis importante de [[Italia]] logo de [[Roma]], é gañada novamente polos ostrogodos e destruída. Os homes son executados e as mulleres vendidas como escravas.
* [[540]]: [[Vitixes]], rei dos ostrogodos, é capturado por [[Belisario]], quen se apodera de
* [[543]]: Os ostrogodos levan a cabo unha reforma agraria que beneficia aos campesiños italianos.
* [[543]]: [[Tótila]], novo rei dos ostrogodos, penétrase en [[Italia]] e toma [[Nápoles]] logo de cercalas; [[Belisario]] regresa a [[Italia]].
Liña 173:
[[Categoría:Ostrogodos]]
| |||