Pío XII, papa: Diferenzas entre revisións

{{FormatoWiki}}

 

Anteriormente á súa elección como Papa, Pacelli desempeñou as funcións de Secretario da Congregación de Asuntos Eclesiásticos Extraordinarios, nuncio papal en diferentes países de [[Europa]], e Cardeal Secretario de Estado, cargo no que culminou varios concordatos internacionais con estados europeos e americanos, como o Concordato Imperial (en alemán, Reichskonkordat) coa [[Alemaña nazi]]. O seu pontificado durante a [[Segunda Guerra Mundial]] é un dos máis controvertidos da época contemporánea, principalmente no referido ao coñecemento e encubrimento dos crimes e o [[antisemitismo]] do rexime nazi.

 

Terceiro dos catro fillos de Filippo Pacelli, príncipe de Acquapendente e de Sant'Angelo in Vado, e Virginia Graziosi, naceu nunha familia aristocrática dedicada durante xeracións ao servizo papal. Disciplinado e capacitado para o estudo, Eugenio Pacelli realizou os seus estudos secundarios clásicos no liceo «Ennio Quirino Visconti», de Roma, escola con tendencias anticlericais e anticatólicas.

 

Ordenado sacerdote o 2 de abril de 1899, Domingo de Pascoa de Resurrección, Pacelli matriculouse na Pontificia Universidade Gregoriana e no Instituto Apollinare da Pontificia Universidade Lateranense, doutorándose en Teoloxía e ''In utroque iure'' (dereitos civil e canónico).

 

Como sacerdote, foi asignado a Chiesa Nuova, onde servira como acólito, pero en 1901 ingresou na Congregación de Asuntos Eclesiásticos Extraordinarios, dependente da Secrearía de Estado vaticana, como ''minutante'' grazas á recomendación do cardeal Vannutelli.

 

Como secretario, Pacelli concluíu un concordato con [[Serbia]], días antes do asasinato do Archiduque [[Francisco Fernando]], e durante a [[Primeira Guerra Mundial]], levou o rexistro vaticano dos prisioneros de guerra. En 1915 viaxou a [[Viena]] para asistir ao nuncio Scapinelli nas negociacións co Imperador [[Francisco Xosé I]].

 

[[Bieito XV]] designou a Pacelli nuncio apostólico en [[Baviera]] o 23 de abril de 1917, consagrándoo bispo titular de Sardes, e inmediatamente elevándoo ao arcebispado na Capela Sixtina o 3 de maio seguinte, antes de partir para presentarse perante o rei Luís III, primeiro, e o kaiser [[Guillerme II de Alemaña|Guillerme II]] despois. Ao estar vacante a nunciatura de [[Berlín]], na práctica Pacelli exerceu as funcións de nuncio en todo o [[Imperio Alemán]] nos últimos meses da guerra e durante a posguerra.

 

En 1929 [[Pío XI]] créao cardeal presbítero de San Xoán e San Paulo, e após a dimisión de Gasparri, Secretario de Estado debido ao seu satisfactorio labor no dicasterio alemán pero fundamentalmente polo seu coñecemento da política alemá nuns tempos especialmente complicados, en pleno ascenso do [[Partido Nazi|partido nacional-socialista]].

 

Simultaneamente ao cargo de secretario de Estado, que mantivo mesmo tras a súa designación como Papa, o cardeal Pacelli desempeñou neste período os de arcipreste da Patriarcal Basílica Vaticana (1930), gran chanceler do Pontificio Instituto de Arqueoloxía Cristiá (1932) e Camarlengo da Santa Igrexa Romana (1935).

 

{{PapS-XX}}

Á morte de [[Pío XI]], a xestión da sede vacante correspondeu a Pacelli pola súa condición de camarlengo, cargo que o convertía ademais en candidato favorito. O [[conclave]] durou apenas dous días, e á terceira votación, o 2 de marzo de 1939, Pacelli resultou elixido Papa, sendo o primeiro que carecía de calquera experiencia pastoral, fose en parroquias ou en dióceses, dado que desenvolvera toda a súa carreira na administración vaticana. Tal vez isto explique a orientación eminentemente política do seu pontificado, moi condicionado por acontecementos históricos tan decisivos como a [[Segunda Guerra Mundial]] e a posterior [[Guerra Fría]]. Algúns historiadores criticaron o silencio do Papa diante do [[holocausto]], acusándoo de [[antisemitismo]]; tamén as súas actitudes anticomunistas o levaron a lexitimar a [[ditadura]] de [[Franco]] en [[España]] coa asinatura do concordato de 1953, a cambio de importantes privilexios e vantaxes para a Igrexa, e a condenar as ideoloxías [[Marxismo|marxistas]] e [[Comunismo|comunistas]], ameazando coa excomuñón a todos os católicos que as apoiasen.

 

[[Categoría:Papas]]

[[Categoría:Venerados pola Igrexa Católica]]

{{Link FA|en}}