Hipólito Yrigoyen: Diferenzas entre revisións

 

==Biografía==

 

 

Despois do suicidio de seu tío Leandro Alem, Yrigoyen tornouse líder da UCR. Asumiu como política a ''intransixencia'', unha postura de oposición ó rexime coñecido como ''concordancia'', que establecía, mediante fraude electoral, a alternancia no poder entre distintos sectores conservadores. O seu celo levou o partido á loita armada en [[1893]] e [[1905]]. Máis tarde, orientou a súa forma de acción non violenta mediante a ''abstención revolucionaria''. A súa loita terminou coa promulgación da Lei Sáenz Peña, que estableceu o voto obrigatorio, secreto e universal (aínda que non incluíse ás mulleres).

[[Categoría:presidentes de Arxentina]]

[[Categoría:Arxentinos de ascendencia vasca]]

[[Categoría:Nados en 1852]]

[[Categoría:Finados en 1933]]