Clemente Antonio Fernández Sarela: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Sen resumo de edición
pequenas correccións
Liña 1:
'''Clemente Fernández Sarela'' foi un arquitecto [[barroco]] compostelán, nado en [[Santiago de Compostela]] en [[1716]] e morto en [[1765]].
Figura sobranceira do barroco compostelá.
 
Naceu en [[Santiago de Compostela]] en 1716, fillo de [[Francisco Fernández Sarela]], mestre de arquitectura.
 
OFillo de [[Francisco Fernández Sarela]], mestre de arquitectura, o seu primeiro proxecto salientable foi a rehabilitación da porta da muralla de [[Igrexa de San Francisco, Santiago|San Francisco]], derrubada posteriormente no [[século XIX]]. En [[1744]] vémolo traballando baixo as ordeordes sede [[Fernando de Casas Novoa]] na fachada do [[Obradoiro]] da [[Catedral de Santiago|catedral santiaguesa]]. Foi aparellador das obras desta catedral con [[Lucas Caaveiro]]. Xunto con él, realiza as obras da sala capitular e o arquivo; tamén traballou na fachada da Acibecharía.
Foi aparellador das obras desta catedral con Lucas Caaveiro. Xunto con él, realiza as obras da sala capitular e o arquivo; tamén traballou na fachada da Acibecharía.
 
Ocupouse da edificación e restauración das moitas casas que o [[Cabido de Santiago|cabido]] posuía en Santiago. Interveu na casa número 57 da Rúa Nova e na casa número 1 do Cantón de San Bieito. Pero onde verqueu o seu xenio creador foi na Casa do Cabido. Aquí buscou dotar de beleza ao contorno da [[Praza das Praterías]]. Utiliza espléndidas volutas, placas, pináculos e a emblemática vieira, así como unha rocalla no lintel da porta. Debe facerse mención da cornixa voada moi decorada con gárgolas e balaustrada con pináculos. Obsérvase a influencia de [[Simón Rodríguez]] nos cilindros.
 
Obras súas son tamén o [[pazo de Bendaña]] en Santiago e o de [[pazo de Sistallo]] en [[Cospeito]], o campanario do [[mosteiro de Caaveiro]], tamén debedor de Simón Rodríguez, o pazo de Fondevila nas Casas Reais compostelás e as primeiras obras no colexio da [[Compañía de María]], concretamente a parte oriental do convento e a igrexa ata o cruceiro.
 
Faleceu en 1765 e foi soterrado na capela da Orde Terceira.