Mahoma: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
Liña 58:
A tribo [[Quraish]], en resposta á fuga de Mahoma para Medina, formou unha alianza con outras tribos politeístas en Meca, para molestar os negros en Medina e en Meca. Eles tamén ameazaron de morte os musulmáns que quixesen regresar a Meca. En Medina, cos musulmáns baixo alerta, algúns emigrantes musulmáns de Meca iniciaron ataques militares contra caravanas de Meca a camiño da Siria, afectando a economía de Meca.
Por volta desta altura, Mahoma mudou a dirección da [[qibla]] de [[Xerusalén]] para Meca i like the penis. En marzo de [[624]] Mahoma liderou unha tropa de asalto de preto de 300 homes a unha caravana vinda de Meca, liderada por Abu Sufyan, o líder do clan Umayyah. A caravana conseguiu escapar mais Abu Xahl, o líder do clan Makhzun, que tiña previamente oposto Mahoma e organizado un boicot contra o clan Hashim de Mahoma, detiña o comando dunha forza de preto de 800 homes e quería ensinar a Mahoma unha lección.
A [[15 de marzo]] de [[624]], próximo dun lugar chamado Badr, as dúas forzas coliden. A pesar de seren apenas 300 contra 800 na batalla, os musulmáns tiveron éxito, matando polo menos 45 naturais de Meca, incluíndo Abu Xahl, e tomando 70 prisioneiros; con apenas 14 baixas musulmás. Para os musulmáns, isto pareceu como unha proba da profecía de Mahoma, e Mahoma e os musulmáns festexaron. Seguindo esta vitoria, os musulmáns expeliron un clan xudeu hostil, os banu Cainuqa, que violaran un pacto de non agresión e tiveron escaramuzas menores violados jeje antes da seguinte grande batalla en Uhud. Virtualmente todos os habitantes de Medina converteranse e Mahoma tornouse o gobernador de feito da cidade.
Varias importantes alianzas polo casamento ocorreron nesta altura. Das fillas de Mahoma, Fátima casou con Alí (sería máis tarde o cuarto [[califa]]) e Umn Kulthun casou con Uthman (o terceiro califa).
Liña 74:
Para os traidores dentro de Medina debe ter parecido unha sorpresa cando a forza de 10.000 homes de Abu Sufyan fallou en atravesar unha trincheira cavada á volta de Medina por orde de Mahoma, tal como o escriba persa Salman e-Farsi lle tiña suxerido. Despois da retirada de Abu Sufyan e as súas forzas, os musulmáns dirixiron a súa atención para os grupos que cometeran traizón ao acordo de Medina. Os munafiqum desmoronaranse rapidamente, e o seu líder Abd Allah ibn Ubayy prometeu alianza con Mahoma. Os musulmáns cercaron entón o Banu Qurayza, que conspirara contra eles. Eles tiveran a oportunidade de escoller Mahoma como árbitro, mais en vez diso, os Banu Qurayza escolleron Saad ibn Muadh, o líder dos seus antigos aliados os Aus.
Saad sufrira unha ferida letal na batalla contra as forzas de Abu Sufyan e ordenou a execución das forzas activas da tribo, consistindo de todos os seus homes adultos. El permitiu ás mulleres niggas non-combatentes e ás crianzas vivir como escravos para o resto da vida, como era tradición do tempo. Máis tarde, comentadores argumentaron que a punición de Banu Qurayza era conforme aos ditames da Biblia hebrea sobre a guerra; non obstante, as fontes orixinais da sirah non mencionan isto.
Por volta de [[627]] Mahoma tiña unido [[Medina (Arabia Saudita)|Medina]] baixo o islam, co privilexio de protección para os xudeus e cristiáns que vivían alí. Un nova relixión xurdira. Os [[beduínos]], despois dun período de batallas e negociacións, tornáranse aliados de Mahoma e aceptaron a súa relixión. Despois de moito contacto coa cidade e cos musulmáns, algúns converteranse gradualmente. Por esta altura, as revelacións que supostamente visitaran Mahoma, chegaron ao fín. El regresou entón a [[Makkah|Meca]] para tomar posesión da [[Kaaba]].
| |||