Robustiano Fernández Cochón: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xas (conversa | contribucións)
m continuo editando
Xas (conversa | contribucións)
m remato edición
Liña 1:
'''Robustiano Fernández Cochón''', coñecido como '''Tano''', nado en [[Nogueira, Meis|Nogueira]] ([[Meis]]) o [[8 de outubro]] de [[1907]] e finoufinado en [[Pontevedra]] o [[31 de xaneiro]] de [[1956]], foi un arquitecto galego.
{{enuso}}
'''Robustiano Fernández Cochón''', nado en [[Nogueira, Meis|Nogueira]] [[Meis]] o [[8 de outubro]] de [[1907]] e finou o [[31 de xaneiro]] de [[1956]], foi un arquitecto galego.
 
==Traxectoria==
Estudou o Bacharelato no Instituto de Pontevedra (1918-1924). Comezou os estudos superiores na Universidade de Madrid (1924-1926), e rematounos na [[Universidade de Santiago de Compostela]] en 1927. Asentouse en Lérez cara 1926. Colaborou co [[Seminario de Estudos Galegos]] nas súas xeiras realizando debuxos dos monumentos máis representativos. En [[1935]] ofreceuse ao concello de Meis para facer de balde o proxecto dos Grupos Escolares, realizou o proxecto do Bar-Salón de té da praia compostela de [[Vilagarcía de Arousa]] e en 1936 realizou o dos Grupos Escolares de [[Portas]]. No franquismo foi arquitecto da [[Deputación de Pontevedra]]. Formou parte da Xunta Directiva do Pontevedra C.F., do que foi vocal en 1947 e ao que axudou con achegas económicas. Participou na Comisión das Festas Patronais, na Delegación de Cultura, en 1945 e 1947. En 1945 foi vicepresidente do Liceo Casino de Pontevedra e en 1946 o seu Presidente.
 
EnOs 1943seus proxectos máis importantes realizouforon o bosquexo do Cine Malvar de Pontevedra, formando parte dun edificio de vivendas. En(1943) 1945,e coparticipa no proxecto doo Instituto Provincial de Hixiene (1945). EntreE entre as súas obras máis sobranceiras están o anexo ao edificio de Caixanova en Pontevedra e o Templo Novo de Marín, concluídas e inauguradas ambas ende 1956. Ademais, foi arquitecto da [[Deputación de Pontevedra]]. Outras obras menores, mais moi coñecidas en xeral, son os pasadizos en arcos que se construíron para unir varias casas no Museo de Pontevedra (1943), así comoe a enorme escalinata que sube áde ermida dos Miragres de Amil (1948-1952).
Aparece asentado en 1926 en Lérez. Colaborou co Seminario de Estudos Galegos cos que fixo percorridos culturais realizando debuxos dos monumentos máis representativos de cada lugar. Mantivo contacto con persoeiros galegos do momento, como Castelao. En 1935 temos as primeiras novas na que aparece coa titulación de Arquitecto, ofrécese ao Concello para facer de balde o proxecto dos Grupos Escolares de Meis.
 
==Recoñecementos==
En 1943 realizou o bosquexo do Cine Malvar de Pontevedra, formando parte dun edificio de vivendas. En 1945, coparticipa no proxecto do Instituto Provincial de Hixiene. Entre as obras máis sobranceiras están o anexo ao edificio de Caixanova en Pontevedra e o Templo Novo de Marín, concluídas e inauguradas ambas en 1956. Ademais, foi arquitecto da [[Deputación de Pontevedra]]. Outras obras menores, mais moi coñecidas en xeral, son os pasadizos en arcos que se construíron para unir varias casas no Museo de Pontevedra (1943), así como a enorme escalinata que sube á ermida dos Miragres de Amil (1948-1952).
O Concello de Pontevedra adícallededicoulle desdeen [[1962]] unha rúa co seu nome en Lérez, lugar onde residiu até o seu pasamento, por ser o maior entusiasta da realización do campo de fútbol do Pasarón.
 
Participou na vida de Pontevedra dos anos 40 e 50, en 1946 axuda, xunto con outros voluntarios, na adquisición dun órgano para a basílica de Santa María. Formou parte da Xunta Directiva do Pontevedra C.F., do que foi vocal en 1947 e do que axudou con achegas económicas xunto cos seus primos Salvador e Manuel Ferradáns Cochón. Participa na Comisión das Festas Patronais, na Delegación de Cultura, xunto con Filgueira Valverde, entre outros, en 1945 e 1947.
 
En pleno réxime ditatorial, atopámolo moi vencellado á clase alta de Pontevedra, era xa en 1945 Vicepresidente do Liceo Casino da cidade e en 1946 o seu Presidente.
 
O Concello de Pontevedra adícalle desde 1962 unha rúa co seu nome en Lérez, lugar onde residiu até o seu pasamento, por ser o maior entusiasta da realización do campo de fútbol do Pasarón.
 
==Véxase tamén==