Batalla de Poltava: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
Xoio (conversa | contribucións)
arranxiño
Sen resumo de edición
Liña 2:
|nome_batalla = Batalla de Poltava
|imaxe = [[Ficheiro:Marten's Poltava.jpg|300px]]
|descrición_imaxe = ''Batalla de Poltava'' por [[Denis Martens o Mozo]],<br> cadro pintado en 1726.
|conflito = [[Gran Guerra do Norte]]
|data = [[8 de xullo]] de [[1709]]
Liña 17:
|soldados1 = 17.000 atacando, 8.000 tomando Poltava
|soldados2 =42.000 a 45.000 (segundo algúns até 60.000)<br />72 canóns
|baixas1 = 6.900 feridos e mortos<br />2.800 prisoneirosprisioneiros
|baixas2 = 1.345 mortos<br />3.200 feridos
|campaña =
|cor =
|}}
[[Ficheiro:Mazepa2.JPG|miniatura|305px|[[Carlos XII de Suecia|Carlos XII]] (sentado) e o [[atamán]] [[cosacos|cosaco]] [[Iván Mazepa]] no río [[Dniéper]], despois da batalla.<br> Cadro de [[Gustaf Cederström]].]]
A '''batalla de Poltava''' libroselibrouse entre os exércitos do [[tsar]] [[Pedro I de Rusia]] e o [[rei]] [[Carlos XII de Suecia|Carlos XII]] de [[Suecia]], o [[8 de xullo]] de [[1709]], e foi unha das máis famosas batallas da [[Gran Guerra do Norte]]. Terminou coa vitoria [[Imperio ruso|rusa]], iniciando así a fin do [[Reino de Suecia]] como superpotencia en [[Europa]].
 
== Batalla ==
Cando a batalla se iniciou, Carlos XII tiña cerca de 20.000 homes, en tanto que Pedro I dispoñía de 45.000. Para empeorar a situación inicial dos suecos, Carlos XII foi ferido nun pé por un francotirador ruso o 17 de xuño, durante o sitio á fortaleza e mentres inspeccionaba os postos de avanzada suecos en [[Vorskla]]. Esta circunstancia obrigoulle a transferir o mando ao mariscal de campo [[Carl Gustav Rehnskiöld]]. Este planeou entón romper as liñas rusas e fixirfuxir cara ao norte.
 
A batalla comezou ás 3:45 da madrugada do [[28 de xuño]], antes do amecer, co avance das tropas suecas contra as liñas fortificadas rusas. O plantexamento inicial da acción ofensiva foi ao modo tradicional, cos suecos mellor adestrados atacando o flanco esquerdo e o centro dos rusos e conquistando algunhas posicións defensivas rusas. Os suecos parecían inicialmente ter vantaxe, pero esta foi anulada rapidamente.
Liña 32:
No amencer, o día estaba xa moi cálido e húmido, co Sol escurecido polo fume dos canóns e o fogo dos mosquetes. Pedro I tiña un número considerabelmente superior de soldados de infantaría, o que lle permitiu que, mentres atacaba ás forzas suecas con fogo graneado de artillaría, numerosas unidades de infantes —que alcanzaban os 25.000 homes— reforzaran o centro. Estas unidades despregáronse aproximadamente ás 9:00, no exterior da fortificación, e foron apoiadas por 73 canóns pesados.
 
A infantaría sueca, ao mando do xeneral Lewenhaupt, intentou atacar á infantaría rusa que tiña enfronte. Pero o avance sueco pronto vacilou, e as pobres comunicacións entre as liñas conduciron a unha desorientación adicional entre as unidades suecas. Para empeorar as cousas, outra sección sueca, baixo o mando do xeneral Roos, quedou illada nas trincheiras defensivas rusas cando unha columna de cerca de 4.000 reforzos rusos volveron a ocupar as posiciónesposicións fortificadas, atrapando a Roos a á súa forza de 2.600 homes. Con máis de 1.000 baixas e con pouca munición, Roos foi forzado a renderse.
 
Ao norte, o ataque sueco debilitouse cando un contraataque ruso, comezado ás 10:10 cunha forza de cabalaría ao mando do xeneral [[Aleksandr Danílovich Ménshikov|Ménshikov]], atacou o flanco dereito sueco illando á infantaría sueca, que quedou fronte á infantaría rusa do centro, mandada por Pedro I en persoa. Ás 10:30 outra sección de cabalaría rusa, mandada polo xeneral Bauer, atacou o flanco e a retaguardiaretagarda esquerda suecas, rompendo as súas liñas en 15 minutos.
 
Vendo a derrota do seu exército, Carlos XII ordenou a retirada ás 11:00. Ao mediodía, a batalla concluíra, pois a cabalaría rusa reagrupara aos extraviados no campo de batalla e volvera á súas propias liñas. O rei sueco reuniu entón ao resto das súas tropas e o tren do bagaxe, e retirouse ao sur un pouco máis tarde, o mesmo día, abandonando o sitio de Poltava. Os rusos perseguiron aos suecos que se dirixían ao río [[Dniéper]], logrando tres días máis tarde a rendición en [[Perevolochna]], o [[1 de xullo]].
 
Carlos XII logrou atravesar o río [[Río Prut|Prut]], xunto coa súa guardiagarda personalpersoal e algúns altos oficiais, dirixíndose á cidade de [[Bender, Moldavia|Bender]], no [[Imperio otomán]], onde encontrou refuxio.
 
== Consecuencias ==
 
Case todo o exército sueco que sobreviviu, cuxos efectivos chegaban a varios miles, capitulou en Perevolchna o 11 de xullo de 1709. Os prisioneiros foron postos a traballar na construción da nova cidade de [[San Petersburgo]]. A Carlos XII e a [[Iván Mazepa]], [[atamán]] [[cosacos|cosaco]] que desertara do exécitoexército de Pedro I, permitíuselles escapar con aproximadamente 1.500 homes a Bender, [[Principado de Moldavia|Moldavia]], cidade daquela controlada polo [[Imperio otomán]]. Carlos XII pasou cinco anos exiliado alí antes de poder volver a [[Suecia]]. Mazepa morreu en Bender no ano seguinte (1708).
 
== A batalla de Poltava na cultura ==
A batalla foi evocada en '''''[[Poltava (poema)|Poltava]]''''', un poema de [[Alexander Pushkin]] escrito en [[1828]]-[[1829|9]], que inspirou a [[ópera]] '''''[[Mazepa]]''''', con música de [[Piotr Ilich Chaikovski]], estreada en [[1883]].
 
Tamén se relata no monumental [[filme]] [[Suecia|sueco]] de [[1925]] ''Karl XII'', con Gösta Ekman como rei Carlos XII e o actor emigrado ruso Nicolai de Seversky como Pedro I.<ref>[http://www.imdb.com/title/tt0015969/ The Internet Movie Database]</ref>
Liña 65:
 
=== Ligazóns externas ===
* [http://www.encyclopediaofukraine.com/pages/P/O/PoltavaBattleof.htm Battle of Poltava] {{en}}.
* [http://web.archive.org/web/http://www.euronet.nl/users/sota/haggman.html Sequel to Poltava] {{en}}.
 
[[Categoría:Batallas do século XVIII]]